دولت محله

اگر قرار است در حوزه‌های مدیریت شهری وضع مطلوبی داشته باشیم، باید نگاه در شهرداری به جای نگاه از بالا به پایین، از کف محله به سمت رأس هرم یعنی شهر باشد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بتوانیم مردم ساکن محله را در اداره کوچه و محله‌ای که در آن سکونت دارند سهیم کنیم و چنین هدفی تنها به دست شورایاران قابل تحقق است. باورم این است برای تحقق چنین هدفی نیازمند افزایش اختیارات و ضریب نفوذ شورایاران در تصمیم‌گیری مسئولان محلی هستیم، چراکه شورایاران به دلیل نداشتن چنین نفوذی در میان مسئولان دولت محله، تنها با شهرداری در ارتباطند و مسائل محله را با شهردار ناحیه، معاونان شهردار منطقه یا در بهترین حالت، شهردار منطقه طرح می‌کنند که بی‌تردید برطرف کردن بخشی از مسائل طرح شده درحیطه مسئولیت و اختیار شهرداری نیست. به نظر می‌رسد، شورایاران باید با شناخت وظایف و کارکردهای خود ارکان تصمیم‌گیر دیگر محله را مورد توجه قرار دهند و با دسته‌بندی مسائل موجود محله، هر مورد را با دستگاه ذی‌ربط در میان بگذارند و پیگیری کافی را برای به جریان انداختن روند رسیدگی به مشکل در دستور کار خود قرار دهند. بی‌گمان در صورتی که شورایاران به وظیفه خود به درستی توجه کنند، آن زمان شاهد کاهش بیش از پیش مشکلات در محله‌های منطقه و بهبود کیفیت زندگی مردم و کسانی خواهیم بود که به امید زندگی بهتر به شورایاران رأی می‌دهند تا از منافع آنان در محله مراقبت کنند.