به گزارش خبرگزاری فرانسه بر اساس این بررسی که در فنلاند انجام شد هنگامی بیماران دچار سکته مغزی برای چند ساعت در روز به موسیقی گوش کردند، حافظه کلامی و فراخنای توجه آنها به طور قابل‌توجهی نسبت به بیمارانی که یا تحریک موسیقیایی دریافت نکرده بودند یا تنها به خواندن داستان با صدای بلند گوش داده بودند، بهبود پیدا کرد.
همچنین افرادی که به در معرض موسیقی قرار گرفته بودند، نسبت به دو گروه دیگر افسردگی کمتری را تجربه کردند.
دکتر تپو سارکامو، متخصص علوم اعصاب در دانشگاه هلسینکی و سرپرست این تحقیق گفت سه ماه پس از سکته مغزی، حافظه کلامی در گوش‌دهندگان به موسیقی 60 درصد، در گوش‌دهندگان به کتاب صوتی 18 درصد و در افرادی که به چیزی گوش نمی‌دادند 29 درصد تشدید شده بود.
بر اساس نتایج این بررسی که در نشریه Brain منتشر شده است، این تفاوت‌های بین این گروه‌ها پس از شش ماه نیز وجود داشت.
یافته سارکامو و همکارانش تاییدکننده مجموعه فزاینده‌ای از پژوهش‌هاست که منافع موسیقی و موسیقی‌درمانی را برای بیماری‌هایی از جمله اوتیسم، اسکیزوفرنی و زوال عقل (دمانس) نشان دادهاند.
اما برای اولین بار است که اثرات مثبت موسیقی در مورد مبتلایان به آسیب‌های مغزی مانند سکته مغزی نشان داده می‌شود.
سارکامو دراین باره گفت: "گوش‌دادن روزانه به موسیقی در مراحل اولیه بهبودی از سکته مغزی شیوه ارزشمندی برای افزودن به درمان این بیماران است، به خصوص اگر سایر اشکال فعال بازتوانی هنوز در دسترس نباشد."
در این تحقیق شصت بیمار که دچار سکته مغزی در شریان‌های راست یا چپ مغز شده بودند، به سه گروه تقسیم شده بودند: گروهی روزانه دست کم دو ساعت به موسیقی‌هایی که خودشان انتخاب کرده بودند و ترانه ٱنها را می‌فهمیدند گوش می‌دادند، گروهی به کتاب‌های صوتی گوش می‌‌کردند و گروهی به چیزی گوش نمی‌دادند. این افراد سپس مورد آزمون‌های روانشناختی و شناختی قرار گرفته بودند.
سارکامو سه سازو کار احتمالی برای این تاثیر ملودی و ترانه بر مغز را برمی‌شمارد.
یکی تشدید تحریک بخشی از مغز که در احساسات لذت و پاداش دخیل است و با آزادی دوپامین – یک هورمون و یک ناقل عصبی- تحریک می‌شود. پژوهش‌های قبلی نشان دادهاند که افزایش دوپامین هوشیاری، سرعت پردازش اطلاعات، میزان توجه و حافظه را در انسان‌های سالم تشدید می‌کند.
موسیقی هچنین ممکن است به طور مستقیم مناطق آسیب‌دیده مغز و نیز سازوکارهای کلی‌تر مربوط به "انعطاف‌پذیری مغزی" (brain plasticity) - توانایی مغز برای ترمیم و تجدید شبکه‌های عصبی‌‌اش پس از آسیب - را تحریک کند.
البته سارکامو گوشزد می کند پیش از این که موسیقی به طور نظام‌مند در درمان‌های توانبخشی بیماران سکته مغزی تلفیق شود، این نتایج باید در کارآزمایی‌های بالینی بزرگتر تکرار شود. او می‌افزاید که گوش‌دادن به موسیقی ممکن است برای همه بیماران سکته مغزی موثر نباشد.
