به گزارش خبرگزاری فرانسه دکتر تیم مورفی متخصص علوم اعصاب در دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا، سرپرست این تحقیق می‌گوید این یافته‌ها نشان می‌دهد که پیشگیری بهترین راهبرد برای مقابله با سکته مغزی است.
به گفته دکتر مورفی گرچه اگر بیمار مبتلا به سکته مغزی را بتوان در کمتر از سه ساعت به بیمارستان رساند، ممکن است به برخی از بیماران کمک کرد و از آسیب مغزی جلوگیری کرد.
اما به گفته دکتر مورفی "تغییرات ساختاری مغز در جریان سکته مغزی خیلی زود رخ می‌دهد، بنابراین بهترین کار این است که عوامل خطرساز برای بروز این بیماری را از بین ببریم و شیوه زندگی را تغییر دهیم."
حدود 80 درصد سکته‌های مغزی از نوع "ایسکمیک"هستند، که در آن یک لخته مانع از جریان خون به مغز می‌شود.
این نوع سکته‌های مغزی را در صورتی که بیمار در عرض سه به بیمارستان رسیده باشد، با داروهای متلاشی‌کننده لخته (ترومبولیتیک) درمان می‌کنند.
اما دکتر مورفی می‌گوید:"هر کسی نامزد درمان با داروهای حل‌کننده لخته نیست، همیشه این داروها موثر نیستند."
به گفته مورفی پژوهشگران با انسداد جریان خون به مغز در موش‌های آزمایشگاهی در آنها سکته مغزی ایجاد کردند.
در همان زمان آنها با استفاده از یک تکنیک تصویربرداری با تکنولوژی پیشرفته به نام "میکروسکوپی تحریک دوپروتونی" ، "فیلمی" خلق کردند که تاثیر این کار را بر مغز نشان می‌داد.
مورفی گفت موش‌ها دچار "یک تحریک الکتریکی وسیع در مغز شدند که "دپولاریزاسیون ایسکمیک" نام دارد، و به صورت موجی از فعالیت الکتریکی در مغز گسترش می‌یابد."
به گفته مورفی ارتباطات طبیعی میان سلولهای عصبی یا نورون‌ها زنجیره زیبایی از سیم‌کشی‌ها هستند که مانند درختی با شاخه‌‌های ظریف به نظر می‌رسند. پس از سکته مغزی این اتصالات مانند مهره‌های تسبیح به نظرمی‌آیند و دیگر فعالیت نورونی وجود ندارد.
مورفی گفت بازگرداندن سریع جریان خون به مغز موش‌های آزمایشگاهی اغلب آسیب‌های سلولهای عصبی را برطرف می‌کند، اما حدود شش درصد ارتباطات دیگر به حالت عادی باز نمی‌گردند.
گرچه زمان سه‌دقیقه‌ای تقریبا امکانی برای درمان کامل سکته مغزی باقی نمی‌گذارد، اما این یافته‌ها ممکن است به بیمارانی که تحت جراحی‌هایی قرار می‌گیرند که می‌تواند سکته مغزی ایسکمیک ایجاد کند، کمک کند.
به گفته مورفی وجود این پنجره زمانی سه دقیقه‌ای نشان‌دهنده نیاز فوری به اقدامات پیشگیری‌کننده است.
عوامل خطرساز برای سکته مغزی شامل سیگارکشیدن، داشتن اضافه‌وزن، بی‌حرکتی جسمی، اعتیاد به الکل، دیابت، استرس و کلسترول بالا است.
نتایج این تحقیق در شماره این ماه نشریه Neuroscience منتشر شده است.
