به گزارش مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلولهای بنیادی، استرس مزمن ارتباط تنگاتنگی با بسیاری از بیماریهای ذهنی و روانی مانند افسردگی و اسکیزوفرنی دارد که به یکی از مشکلات اجتماعی خطرناک تبدیل شده اند. این استرس میتواند خطر بیماریهای مخرب عصبی مانند آلزایمر را نیز افزایش دهد اما دلیل این امر تاکنون مشخص نشده است.
مطالعات جانوری گذشته نشان داده اند که در موشهای تحت استرس، نورون های جدید کمتری تولید میشود و این در حالی است که در سلولهای بنیادی عصبی آنها آپوپتوز مشاهده نشود و به همین دلیل نمیتوان نتیجه گرفت که آپوپتوز یا مرگ سلولی دلیل کاهش نورونهای جدید طی استرس باشد.
در مطالعه ای جدید، محققین برای اولین بار نشان داده اند که استرس مزمن منجر به مرگ اتوفاژی سلولهای بنیادی عصبی در هیپوکامپ بالغ میشود. اتوفاژی که به یونانی به معنایی خودخواری است، فرایندی سلولی برای محافظت از سلولها در برابر شرایط ناخواسته از طریق هضم و بازیافت مواد داخل سلولی است و بدین ترتیب سلولهای میتوانند ترکیبات سمی و پیر موجود در درون سلول را حذف کنند و مواد غذایی و متابولیتها را بدست آورند. این فرایند مفید، در شرایط خاص میتواند به فرایند خود تخریب کننده تبدیل شود و منجر به مرگ سلولی اتوفاژی شود. در این مطالعه محققین با استفاده از سلولهای بنیادی عصبی مشتق از جوندگان و موشهای اصلاح ژنتیک شده کشف کردند که مرگ سلولهای بنیادی عصبی هیپوکامپی زمانی که Atg۷(یکی از ژن های اتوفاژی اصلی) حذف شد، بدون ایجاد علایم استرس، مانع از مرگ سلولهای بنیادی عصبی شد و عملکردهای مغزی طبیعی را حفظ کرد.
این مطالعه برای اولین بار نشان میدهد که نواقص شناختی و اختلالات روانی ناشی از استرس از طریق مرگ اتوفاژی سلولهای بنیادی عصبی هیپوکامپی ایجاد میشود.
نظر شما