بدون این اندیشه که جمع کردن این همه بنزین یکجا و گوشه خیابان می‌تواند چقدر خطرناک باشد و با جان خود و دیگران بازی کند. همسایه‌های ساکن در مجاور بزرگراه دل‌خوشی از فروشندگان سیار بنزین ندارند. اینجا محله اتابک در منطقه ۱۵ و نبش خیابان ابراهیمی است. گزارش ما را درباره بنزین‌فروشان این محله بخوانید.
- فروش بنزین با کارتخوان
در شرق بزرگراه امام علی(ع) و درست روبه‌روی خیابان ابراهیمی فروش بنزین با کارتخوان روی تابلویی بزرگ نوشته شده است. ما اما به خود می‌لرزیم تا از آنها عکس بگیریم. تنها شکار ما یک بنزین فروش خوابیده در سایه است. همسایه‌ها می‌گویند: «اگر ببینند که عکس می‌گیرید، مخالفت می‌کنند و ممکن است با شما درگیر شوند.»
- بنزین گران‌تر بخرید!
به جز پمپ بنزین خاوران، یکی، ۲ پمپ بنزین دیگر در این منطقه وجود دارد. اما مردم و بیشتر موتورسواران مشتری این بنزین‌های خیابانی‌اند. «اسماعیل‌رضایی» شورایار محله اتابک هم می‌گوید: «مردم حوصله توقف در صف طولانی بنزین و طی مسیر چند کیلومتری تا پمپ بنزین را ندارد و به همین دلیل از کنار خیابان بنزین می‌خرند. بنزین‌فروشان این سوخت را از پمپ بنزین‌ها می‌خرند و به بهایی گران‌تر می‌فروشند. آنها چهره محله ما را زشت کرده‌اند و کسی هم جلودارشان نیست. در حقیقت نمی‌توان آنها را متهم کرد چراکه گفته می‌شود کاسبی می‌کنند و کار خلافی مرتکب نشده‌اند! آنها ۳ لیتر بنزین را ۵ یا ۶ هزارتومان می‌فروشند و صد البته مشتری هم دارند!»
- یک شیفت کار ۲۰۰ هزار تومان
یکی از همسایه‌ها که نمی‌خواهد نامی از او برده شود، می‌گوید: «اگر عکس و حرف من در روزنامه چاپ شود همین همسایه‌مان برایم دردسر درست می‌کند. او در پارکینگ خانه بنزین انبار می‌کند و با این کارش جان زن و بچه خودش و مرا به خطر می‌اندازد. او در یک شیفت‌کاری از من که مغازه دارم بیشتر به جیب می‌زند. باور کنید از صبح تا ساعت ۲ ظهر کار می‌کند و نزدیک به ۲۰۰ هزار تومان درآمد دارد. یک شیفت‌کاری دیگر هم از ساعت ۲ ظهر تا نیمه‌های شب است که بنزین‌فروشان این شیفت را با هم عوض می‌کنند.
همین همسایه می‌گوید: «چند بار مأموران شهرداری با این بنزین‌فروشان درگیر شده‌اند و بنزینشان را از آنها گرفته‌اند. چند نفر هم بنزین آنها را در محل دزدیده‌اند تا بساطشان جمع شود. آنها اما در مواقع حساس زرنگ‌تر شده‌اند و حواسشان به همه جوانب جمع است. برخی مواقع که احساس خطر می‌کنند، آب و شکر را با هم قاطی می‌کنند و رنگ هم به آن می‌زنند. این محلول را که از قبل آماده کرده‌اند جلو دستشان می‌گذارند و در صورتی که موتورسوار آن را در موتور خود بریزد، وسیله نقلیه‌اش خراب می‌شود و از کار می‌افتد. » او ادامه می‌دهد: «به واسطه شورایاری محل چند بار نامه نوشته‌ایم که یک پمپ بنزین در کندرو بزرگراه امام علی(ع) ساخته شود اما نامه‌های ما هنوز به فرجامی نرسیده است. از سوی دیگر اگر نام و عکسم در روزنامه چاپ شود انگشت‌نما خواهم شد و همه می‌گویند «آدم‌فروش محله اوست! » اینجا به عبارتی آخر دنیاست. کسی به داد ما نمی‌رسد.»
- شهردار ناحیه: شهردار آماده است!
«الله حسین کارخانه» شهردار ناحیه۲ منطقه۱۵ می‌گوید: «فروش بنزین کنار خیابان، کاری کاملاً غیرقانونی است. نمی‌توان گفت که این مشاغل حتی باید ساماندهی شوند. پرسش اینجاست که چگونه و اساساً چرا باید ساماندهی شوند؟ آنها کار درستی نمی‌کنند که به فکر ساماندهی آن باشیم. کار آنها غیرقانونی و در عین حال خطرناک است. به نظرم فقط شهرداری درگیر ماجرا نیست. آنها به هزار و یک دلیل به چنین کسب وکاری روی آورده‌اند و صدالبته شهرداری هم به طرق مختلف مانع کسب درآمد آنها می‌شود. این موضوع هم بین خودمان باشد که وقتی می‌خواهیم با آنها درگیر شویم مردم شاکی می‌شوند و در دفاع از آنها بر می‌آیند که «ولش کن! گناه دارد! خب او در عوض این کار دزدی کند؟ دارد رزق زن و بچه‌اش را در می‌آورد و...» برخی از این آدم‌ها همان مشتریان آنها هستند. » کارخانه می‌گوید: «کلانتری و نیروی انتظامی با یکبار ورود به این موضوع می‌تواند به قول معروف قال قضیه را بکند و ریشه این کار و کسب خطرناک را بخشکاند. ما به‌عنوان نیروی شهرداری اکنون آمادگی کامل خود را برای مقابله با آنها اعلام می‌کنیم. شهرداری قطعاً با آنها برخورد می‌کند. بارها شده که زد و خورد کرده‌ایم و گالنشان را پس داده‌ایم یا نداده‌ایم و در هر حال باز هم مانند قارچ رشد می‌کنند و سر هر خیابان و کوچه آنها را می‌بینیم.»
- تعجب می‌کنم!
شهردار ناحیه ۲ ادامه می‌دهد: «در مقطعی در سال گذشته کل بنزین‌فروشان را جمع کردیم. هنوز نمی‌دانم کار آنها چه سود و منفعتی دارد. نمی‌دانم که چرا مردم ما وقتی قدم‌به‌قدم پمپ بنزین هست از آنها خرید می‌کنند؟ باور کنید این پرسش باعث تعجب من و همکارانم هم شده است. هنوز نمی‌دانم کسی که خودرو یا موتورسیکلت دارد چگونه راضی می‌شود از جایی که هیچ‌گونه اطمینانی به آن ندارد بنزین را، آن هم با قیمتی گران‌تر از عرضه معمولی و روتین خود بخرد؟ بعضاً اگر دیده باشید برخی از آنها در مجاورت پمپ بنزین بساط خود را پهن کرده‌اند. ما در حال حاضر در خاوران روبه‌روی پمپ بنزین آنها را می‌بینیم. کسی که تا پمپ بنزین به قول معروف گز کرده چرا باز آنها را برای خرید بنزین انتخاب می‌کند؟ چه اتفاقی می‌افتد اگر در یک پمپ بنزین مطمئن با قیمت مصوب بنزین بزنند؟ امیدوارم بتوانیم در روزهای آینده این موضوع را پیگیری کنیم و دستور قضایی قاطعی بگیریم و آنها را یکبار برای همیشه جمع کنیم. اما به شما قول می‌دهم که باز هم سر و کله آنها پیدا می‌شود. در این بین باید حمایت کلانتری را با خود داشته باشیم. روزی نیست که مأموران شهرداری با این بنزین‌فروشان برخورد نکنند.»
- حکم نافذ می‌خواهیم
«سید رضا باقری» رئیس اداره ساماندهی مشاغل شهرداری منطقه ۱۵ هم در این‌باره می‌گوید: «بنزین‌فروشان کنار خیابان ابراهیمی قابلیت ساماندهی ندارند. چون جزو صنف و شغل نیستند تا بگوییم فضایی برای آنها در نظر می‌گیریم و آنها را ساماندهی می‌کنیم. کار آنها کاملاً غیرایمنی و خطرناک به شمار می‌رود. آنها هم با جان خودشان بازی می‌کنند و هم جان دیگران را به خطر می‌اندازند. بارها سازمان آتش‌نشانی هشدار داده که بساط آنها باید جمع شود. بیشتر فعالیت شهرداری معطوف به آزادسازی معابر و رفع سدمعبر آنها بوده است. در یک کلام کار آنها موضوعیتی در بخش ساماندهی ندارد.
با دستور قضایی کارهایی انجام شده است. سال گذشته با دستور قضایی اموال آنها را توقیف می‌کردند و پس از اخذ تعهد آزاد می‌شد. اما شک دارم که این حکم هنوز نافذ باشد. باید حکم دیگری از دادسرا و محکمه قضایی گرفت. جمع‌آوری آنها توسط معبربان‌ها انجام می‌شود. گاهی هم فروش بنزین در کنار بازار میوه و تره‌بار انجام شده است. مانند خیابان اتابک که چند بار هم بنزین‌های آنها آتش گرفته بود. یکبار موتورسواری در همین بین دچار حریق شد. قطعاً همیشه این حوداث در کمین مردم است.»
او در پاسخ به پرسش فلسفه و چرایی این اقدام خطرناک ادامه می‌دهد: «اینجا یکی از محله‌های پرتردد است و تنها ۲ پمپ بنزین در این منطقه وجود دارد. یکی در میدان خراسان و خیابان دربندی و دیگری در خیابان نباتی. چون این ۲ پمپ بنزین شلوغ می‌شود خیلی‌ها به دلیل اینکه زودتر خودشان را به سوخت برسانند بنزین‌فروشان کنار خیابان را برمی‌گزینند و وقتشان را به‌زعم خودشان تلف نمی‌کنند! اما راحت بگویم، تا متقاضی نباشد آنها این کار را نمی‌کنند. مشکلات داخل شهری ما به خود شهروندان برمی‌گردد. بی‌توجهی و بی‌مسئولیتی برخی از شهروندان ما خسارت‌های زیادی به بار می‌آورد و هزینه شهر را بالا می‌برد و نیروی انسانی که تکلیف دیگری برایش تعریف شده باید انرژی و وقت خود را صرف کلنجار رفتن با آنها بکند و موقع برخورد با آنها زد و خورد فیزیکی هم داشته باشد. با فیلمبرداری شهروندان و انتقالش به شبکه‌های مجازی دردسرهای دیگری هم برای شهردار به وجود می‌آورند. در حالی که شهروندان باید احساس کنند که شهر متعلق به خودشان است و در اقدام‌های شهرداری با مأموران همکاری کنند. نقش شبکه‌های مجازی می‌تواند برعکس عمل کند. مردم باید بدانند که این پول خود آنهاست که هدر می‌رود در حالی که می‌تواند به سادگی صرف کارهای مثلاً عمرانی شود.»
نظر شما