در این شرایط سخت، مسئولان استانی هم راه چارهای برای صادرات این محصولات به خارج از مرزها ندارند و همین سبب شده است هنرمندانی که نان را از هنر دستشان به دست میآورند روزگار را به سختی سر کنند. صنایع دستی این روزها حالوهوای خوبی ندارد و اگر هنرمندان در این وضعیت وخیم رها شوند و مسئولان آنها را حمایت نکنند، به دست فراموشی سپرده میشوند. یکی از هنرها و صنایع دستی رایج در استان قزوین منبتکاری است که این روزها حال و روز خوبی ندارد. مرتضی صیادی متولد ۱۳۷۱ یکی از جوانان خوشذوق و هنرمند آبیکی است که با استفاده از خلاقیت خود در این زمینه به تولید آثار هنری میپردازد. گفتوگو با این هنرمند جوان را در ادامه میخوانید.
- از چه سالی و چگونه آغاز به کار کردید؟
از سال ۹۳ شروع به کار کردم. ۲ سال به صورت مبتدی در کارگاه کار میکردم و افتخار شاگردی استاد توکلی را داشتم. اکنون ۳ سال است که به صورت حرفهای در زیرزمین خانه مشغول به کارم.
- داستان علاقه شما به منبتکاری از کجا شروع شد؟
من به عشق و عاشقی در نگاه اول ایمان دارم. روزی به همراه خانواده در بازار قزوین مشغول خرید بودیم که چشمم به پیرمردی افتاد که با دستگاه خراطی مشغول ساخت مجسمه بود و همین نگاه اول سبب علاقه من به منبتکاری شد.
- در ابتدای کار چه مشکلاتی داشتید؟
به دلیل نبود کارگاه آموزشی در شهرستان برای یادگیری مجبور بودم هفتهای چند بار برای شرکت در جلسات به تهران بروم که بسیار سخت بود. اکنون نیز پس از گذشت چند سال هنوز کارگاه فنی و آموزشی برای رفع موانع آموزش در آبیک نداریم.
- چه کسی حامی شما در این راه بوده است؟
بعد از خداوند بزرگترین حامی من پدرم و دعاهای خیرش بود. پدرم بعد از هر بار شکست به من میگفت «هنرمند با هر بار شکست لبخند میزند». این جمله سعی و تلاش من را برای ادامه کار چند برابر میکرد، سکویی بود برای پرتاب من به سوی اهدافم و امیدوار بودن هرچه بیشتر به زندگی.
- منبتکاری چند شاخه دارد و علاقه شما به کدام مورد است؟
هنر دستی و کار با چوب شاخههای متنوع و مختلفی دارد مانند خراطی، معرقکاری، زیورآلات، نجاری و... علاقه اصلی من به منبتکاری و پیکرتراشی است به دلیل سختی و تلاش زیاد در کار.
- وضعیت صنایع دستی آبیک چگونه است؟
صنایع دستی آبیک وضعیت وخیمی دارد. مسئولان استانی و شهرستانی از هنرمندان حمایت نمیکنند. هیچ امکاناتی برای عرضه محصولات وجود ندارد مثلا من از طریق فضای مجازی میتوانم آثارم را معرفی کنم و بدینترتیب فقط دوستان و آشنایانم بیننده آنها هستند و عمدتا از این طریق میتوانم آثارم را به فروش برسانم.
- خواسته شما از مسئولان چیست؟
با توجه به تعداد علاقهمندان به هنر منبت و کار با چوب در شهرستان آبیک از مسئولان مربوطه میخواهم برای هنرمندان شهرستان گامی بردارند و با اختصاص یکی از اتاقهای فرهنگسرای باران به ما کمک کنند تا آثار خود را به نمایش بگذاریم و مردم شهرستان را با آثار خود آشنا کنیم تا از ما و هنر ما حمایت کنند.
- مشکلات صنف صنایع دستی و منبتکاران با توجه به افزایش قیمت چوب چیست؟
چوب مهمترین بخش کار ماست که متاسفانه با افزایش چند برابری قیمت آن طی چند ماه گذشته روبهرو بودهایم. افزایش قیمت چوب سبب شده است قدرت خرید منبتکاران کاهش یابد و آنها فقط با توجه به نوع سفارش چوب بخرند. این موضوع مهمترین دغدغه منبتکاران در شهرستان و استان است. علاوه بر این، افزایش قیمت چوب سبب افزایش قیمت آثار نیز شده است که با توجه به کاهش قدرت خرید مردم، ما را با مشکلات دوچندانی مواجه کرده است.
- از اهدافتان برای آینده بگویید؟
هدفهای بزرگی برای آینده خود دارم. هدف اصلی من راهاندازی بزرگترین کارگاه مجسمهسازی برای کمک به جوانان آبیکی و ایجاد شغل برای آنهاست. همچنین قصد دارم بزرگترین فروشگاه منبت را برای فروش آثار و حمایت از تولید ملی در شهرستان راهاندازی کنم. دوست دارم نام منبتکاری آبیک را در ایران به گوش همگان برسانم.
- روحیه خلاق؛ نیاز ورود به منبتکاری
مرتضی صیادی، هنرمند منبتکار، میگوید: بیشتر هنرمندان احساسی هستند به همین سبب منبتکاری و در کل هر شغلی که با چوب سروکار داشته باشد نیازمند ابراز عشق و علاقه بین انسان و طبیعت است و همین امر باعث میشود که خلاقیتها با هنر در هم آمیخته شود و اثری به وجود آید که نشاندهنده ویژگیهای فردی یک هنرمند است. با توجه به این موضوع اگر فردی بخواهد وارد این عرصه شود باید روحیهای خلاق و حساس داشته باشد تا بتواند اثری خلق کند که بیننده را با روحیات خود آشنا سازد. این شغل سختیهای مخصوص به خود را نیز دارد و فقط کسی میتواند لقب هنرمند را کسب کند که از شکست ناامید نشود و بتواند از شکستهای خود درس بگیرد و آنها را به موفقیت تبدیل کند.
نظر شما