هفته نیروی انتظامی بهانه خوبی بود تا با رئیس پلیس پیشگیری پایتخت گفتوگویی انجام دهیم و برخی از مهمترین خواستهها و دغدغههای پلیسی و انتظامی ساکنان غرب تهران را با سردار «کیوان ظهیری» در میان بگذاریم. خبر تأسیس ۵ کلانتری جدید در پهنه غربی تهران خبر خوش سردار برای ساکنان این محدوده تهران است.
یکی از خواستهها و دغدغههای اصلی شهروندان، بهویژه در مناطق و محلههای غربی مثل ۲۱، ۲۲ و ۹ افزایش تعداد کلانتریهاست؛ با توجه به ویژگیهایی چون قرار گرفتن در حاشیه شهر، شبمردگی، قرارگرفتن بین بزرگراهها، پراکندگی محلهها. آیا شما هم با بحث افزایش تعداد کلانتریها موافقید؟
با توجه به وسعت شهر تهران چه به لحاظ جغرافیایی و چه جمعیتی و همچنین گسترش روزافزون شهر و اضافه شدن ساختمانهای جدید و بهویژه در مناطق و محلههای حاشیهای غرب تهران نیاز است تا تعداد کلانتریها نیز افزایش پیدا کند. برای مثال طبق بررسیهای انجام شده در حوزه سرکلانتری دوم (از جنوب خیابان به آزادی، شمال به کوههای شمال تهران، از شرق تا بزرگراه چمران شمال و از غرب به وردآورد) باید چند کلانتری جدید اضافه شود و این موضوع جزء برنامههای ماست. در این حوزه ۱۱ کلانتری داریم که باید ۵ کلانتری جدید به آنها اضافه شود و جزء مصوبات است. این کار علاوه بر مواردی چون تأمین نیرو، به زیرساختها و امکاناتی نیاز دارد و باید زمین آن توسط شهرداری تأمین و بودجهای برای ساخت آن در نظر گرفته شود. در این خصوص جلسههای زیادی برگزار و با توجه به پیگیریهای انجام شده، پیشبینی ما این است که بهزودی کلنگ ساخت این کلانتریها به زمین خواهد خورد.
امکان ندارد تا راهاندازی کلانتریها کانکس نیروی انتظامی در محلهها مستقر شود؟
ما نمیتوانیم در هر محله یک کانکس پلیس داشته باشیم. استقرار کانکس پلیس در هر منطقه نیاز به مصوبه، زیرساختها و تأمین نیرو دارد. ما نمیتوانیم همینطور یک کانکس پلیس را در یک جا مستقر کنیم و اگر شرایط و زیرساختها فراهم نباشد میتواند تبعات داشته باشد. برای حضور پلیس و برقراری امنیت در محله حتماً استقرار کانکس در آنجا لازم نیست. ما گشتهای محلهمحور داریم که بهطور شبانهروزی و محسوس و غیرمحسوس درحال انجام وظیفه و تأمین امنیت مردم و محلهها هستند. در شهر تهران با این وسعت و گستردگی، علاوه بر گشتهایی که از طریق پلیس پیشگیری و کلانتریها در شهر انجام میشود، سایر قسمتها را هم به گشت محلهها اضافه کردهایم. تیمهای ضربت و اقدام سریع به راه انداختهایم. علاوه بر درخواست، تماس و گزارشهای مردمی، خودمان هم کارهای اطلاعاتی انجام میدهیم. همه کلانتریهای ما تیمهای اطلاعاتی و معاونت اجتماعی دارند که به محلهها و مساجد میروند و از مردم پرسوجو میکنند. ما به شکل روزانه تمام محلهها را رصد میکنیم. من که اینجا نشستهام عملکرد تمام کلانتریها را رصد میکنم و اگر موردی باشد آن را بررسی خواهم کرد و از رئیس کلانتری مربوطه توضیح میخواهم. مثلاً میگویم با مردم فلان محله صحبت کردیم و از سرقتهای انجام شده ناراضیاند و در این مورد چه کار کردهاید و مشکل چیست. برای مثال گزارش میدهند که یک زمین خالی در محله است که معتادان آنجا جمع میشوند. این یعنی زیرساختها در آن محله مشکل دارد. در نتیجه برطرف کردن این مشکل نیازمند مشارکت سایر سازمانها و دستگاههاست. در کنار اینها شرکتی داریم به نام پلیس انتظام که زیر نظر پلیس پیشگیری فعالیت میکند. برخی از محلههای غرب و شمالغرب از این شرکت و نگهبانهای محله استفاده میکنند. نیروهایی که طبق ضوابط مجهز به باتوم، دستبند، شوکر و اسپری هستند و از پلیس مجوز و تأییدیه گرفته و آموزش دیدهاند. از همه مهمتر پلیس پیشگیری کلانتریها روی کار نگهبانهای محله نظارت مستمر دارد.
اما برخی از شهروندان بهویژه محدوده منطقه ۹ در تماسهایشان با همشهری محله از خالی بودن بعضی از کانکسهای پلیس گلایه داشتند.
غیرممکن است که ما کانکسی داشته باشیم که مأمور پلیس در آن حضور نداشته باشد. اصلاً چنین چیزی امکان ندارد. ما به این کانکسها ایستگاه پلیس میگوییم. نمیشود در یک ایستگاه پلیس مأموری حضور نداشته باشد چون خطر دارد و اگر آنجا اتفاقی بیفتد برای پلیس یک شکست خواهد بود. علاوه براین برای افزایش نیروهای مستقر در ایستگاهها و بالاتر رفتن سرعت عمل پلیس ۱۱۰ یک دستور جدید صادر کردهایم؛ اینکه تمام کارکنان ۱۱۰ که از کلانتریها به مأموریتها اعزام میشوند، به هیچ عنوان نباید در کلانتریها حضور داشته باشند. برای مثال اگر در یک کلانتری ۵ پلیس۱۱۰ داریم، آنها باید در بلوکبندیهایی که برایشان در نظر گرفته شده مستقر شوند. بنابراین به تعداد پلیس ۱۱۰ هر کلانتری، ایستگاه پلیس در محلهها داریم. این تصمیم و تدبیرکه حدود ۳ماه قبل ابلاغ شد و اجرا میشود چند دلیل دارد. یکی از دلایلش این است که به محض تماس شهروندان و ابلاغ شدن به مأمور ۱۱۰، دیگر نیاز نباشد تا از کلانتری، یک مسیر دور را تا محله طی کند، بلکه در محل مستقر باشد و به محض اینکه مأموریت ابلاغ شد سریع خودش را به محل برساند.
در محلههای غربی هم بحث معتادان متجاهر و متکدیان کم و بیش وجود دارد. نیروی انتظامی درخصوص این افراد چه وظیفهای دارد و چه سیاستی را در پیش گرفته است؟
روزانه کمتر از ۳۰۰ معتاد متجاهر در این محدودهها جمع میشوند. فرد معتاد ۶ ماه در کمپ بازپروری نگه داشته میشود و بعد از ۶ ماه مسئولیت فرد با سازمان دیگر است، مثلاً برای فرد اشتغالزایی شود تا دوباره به وضعیت قبل برنگردد. در این بخش هم نیاز است که تمام سازمانها مشارکت و همکاری داشته باشند. در بحث تکدیگری هم هر کاری که باعث شود امنیت شهر به خطر بیفتد و در قانون تعریف شده باشد ما بهعنوان ضابط ورود میکنیم. اگر تکدی در قانون جرم است و برای آن مجازات تعیین شده ما ورود میکنیم. اگر هم نباشد با مجوز و دستور ضابط قضایی اقدام میکنیم، البته در این زمینه هم باید مشارکت و همکاری همگانی باشد. نمیتوان متکدیان را پیش افراد مجرم و سابقهدار نگهداری کرد. در این زمینه هم مانند بحث معتادان متجاهر لازم است بین سازمانها همکاری و تعامل وجود داشته باشد. این چرخه معیوب برخورد با معتادان متجاهر و متکدیان باید اصلاح شود، البته از سال گذشته کارهای خوبی در این حوزه صورت گرفته است.
به نظر میرسد همکاری جدی در این زمینه وجود ندارد؟
همکاری وجود دارد، اما باید بیشتر شود. پیشگیری از سرقت و برقراری امنیت در محلهها فقط وظیفه پلیس نیست. علاوه بر شهروندان، سازمانهای دیگر هم باید در این زمینه مشارکت داشته باشند. همانطور که اشاره کردید مواردی چون بافت فرسوده و وضعیت شهر تأثیر مستقیمی روی امنیت دارد. خانههای متروکه و ساختمانهای نیمهساز در محلهها وجود دارد که به دلایل مختلف به حال خودشان رها شدهاند. مواردی از این دست زمینه و بستر را برای وقوع جرم فراهم میکنند و یا تاریکی بستر بسیار مناسبی برای سرقت است که باید با همکاری اداره برق مشکل حل شود. در واقع نیروی انتظامی به همکاری و اطلاعرسانی همه سازمانها نیاز دارد. از همه بیشتر مردم یک محله باید برای برقراری امنیت به پلیس کمک کنند.
چـــه کمکی؟
یکـــــی از مشکلات ما این اسـت که برخی از شــــهروندان به هشــدارها و توصیههای پلیس توجه نمیکنند. شاید دلیلش این باشد که فکر نمیکنند ممکن است دزد به خانه آنها هم برود یا خودرو آنها را هم سرقت کند و تصور میکنند همه اینها به قول معروف فقط برای همسایه است. این بیتوجهی شهروندان باعث میشود تا تعداد سرقتها زیاد شود. برای مثال خانهای در طبقه اول است و فقط ۲متر با سطح معبر فاصله دارد، اما یک نرده و حفاظ برای بالکن و پنجره نصب نمیکنند. بیشتر سارقان بالکنرو هستند و ما بارها در این خصوص هشدار دادهایم. اگر پنجره و بالکن حفاظ داشته باشد به هیچ عنوان سمت آن خانه نمیرود. شهروندان اگر به نکات ایمنی توجه کنند، مثلاً نرده و حفاظ بگذارند، دوربین نصب کنند، در خانه و پارکینگ را باز نگذارند و از بسته شدن آن اطمینان حاصل کنند، همین میشود مشارکت و همکاری با پلیس که به امنیت بیشتر کوچهها و محلهها منجر میشود.
در محلههای غربی تهران بیشتر چه نوع خلاف و جرمی اتفاق میافتد؟
در محدوده غرب هم مانند مناطق دیگر سرقتهای خرد بیشتر از دیگر جرائم است. یک بخشی از این موضوع به خود مردم برمیگردد که بیاحتیاطی میکنند و یک بخش هم به وضعیت اقتصادی و بیکاری و گرانیها مربوط میشود، البته ذکر این نکته ضروری است که شهر تهران با این وسعت و جمعیت به لحاظ تعداد سرقت در پایینترین رتبه کشور قرار دارد و بین ۲ تا ۳ شهری هستیم که کمترین سرقتها در آن اتفاق میافتد.
همراه با رئیس کلانتری مهرآباد در بوستان المهدی(عج)
امنیت با اصلاح زیرساخت بیشتر میشود
بوستان المهدی(عج) که در حاشیه میدان آزادی و در محدوده منطقه ۹ قراردارد، به دلیل همجواری با ترمینال غرب، پایانه اتوبوس تندرو و ایستگاه مترو و تردد و استفاده شبانهروزی، از نقاط آسیبپذیر غرب تهران است. به گفته اهالی خیلی از مسافرانی که جایی را برای به صبح رساندن ندارند، بیخانمانها و معتادان کارتنخواب این بوستان را قرق کردهاند و باعث نگرانی شهروندان شدهاند. چون فراهم شدن چنین بستری پای خلافکارها و فروشندگان موادمخدر را هم به داخل و اطراف این بوستان بزرگ باز کرده است. هفته نیروی انتظامی فرصت خوبی بود تا همراه با رئیس کلانتری مهرآباد به این بوستان برویم.
سرهنگ «حسین نورآبادی» ابتدا به مشکلات ساختاری این بوستان اشاره میکند و درباره طرحهایی که لازم است برای بهبود وضعیت آن انجام شود به خبرنگار همشهری محله میگوید: «در چند ماه اخیر با اجرای طرحها و گشتهای ویژه اکنون بوستان المهدی(عج) وضع بهتری دارد. تقریباً ۷۰ تا ۸۰درصد مشکلات بوستان برطرف شده و ۲۰ تا ۳۰درصد باقیمانده هم نیازمند تغییر ساختار و فرم محله است. در واقع برای داشتن امنیت بیشتر زیرساختها باید اصلاح شود. برای مثال اگر ترمینال غرب از اطراف بوستان به جای دیگری منتقل شود بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. متأسفانه در اطراف ترمینال غرب هتل یا مسافرخانهای وجود ندارد که مسافران برای خواب و استراحت به آنجا مراجعه کنند. همچنین بافت فرسوده محلههای اطراف بوستان هم در تشدید آسیبهای بوستان تأثیر بسزایی دارد بنابراین برای اینکه مشکلات این بوستان وسیع و شبانهروزی صدرصد برطرف شود باید طرحهای کلان و کلی در این محدوده اجرا شود.»
ورود نوجوانان و کودکان ممنوع!
تردد اجباری دانشآموزان از این بوستان بهرغم آسیبهای اجتماعی بالا یکی دیگر از نگرانیهای شهروندان است که با رئیس کلانتری مهرآباد در میان میگذارند. نورآبادی با تأیید این موضوع میگوید: «با توجه به اینکه این بوستان مکان تفریحی برای گذران اوقات فراغت خانوادهها بهویژه کودکان و نوجوانان است طرحهای مختلفی برای جمعآوری کارتنخوابها انجام شده و تلاش ما براین است که این بوستان محیط آرامشبخش و دلنشینی برای خانوادهها باشد. » این مسئول در لابهلای توضیحاتش برای شهروندان از مشکلاتی میگوید که گاهی کار را برای آنها دشوار میکند. او میگوید: «تا زمانی که جرمی اتفاق نیفتاده پلیس نمیتواند با افراد برخورد قانونی کند. » برخی از شهروندان هم از حضور دختران و پسران جوان و رفتار و حرکات ناشایست آنها شکایت کردند که نورآبادی توضیحاتی هم در این مورد ارائه کرد.
تعامل برای کاهش آسیبها
در این دیدار شهروندان گزارشی درباره پاتوق بودن تعدادی از منازل اطراف بوستان برای استعمال موادمخدر به رئیس کلانتری ارائه و درخواست رسیدگی کردند. هنوز درخواستهای این شهروندان تمام نشده بوده که خانمی سراسیمه به سمت ما میآید و از گم شدن مدارکش در شب گذشته خبر میدهد و از پلیس درخواست کمک و راهنمایی میکند. سرهنگ نورآبادی او را به ایستگاه پلیس مستقر در بوستان ارجاع میدهد که خوشبختانه مدارک توسط پلیس پیدا شده بود و تحویل صاحب آن میشود. در پایان برنامه، رئیس کلانتری مهرآباد سری هم به پایگاه خدمات اجتماعی داخل بوستان المهدی(عج) میزند و با آنها درباره فعالیتهایشان از جمله شناسایی و جمعآوری معتادان و کارتنخوابها گفتوگو میکند و صحبتهایی برای همکاری و تعامل بیشتر میان مسئول پایگاه خدمات اجتماعی و رئیس کلانتری مهرآبادی رد و بدل میشود.
نظر شما