به گزارش خبرگزاری فرانسه این پژوهشگران در نشریه Nature مینویسند توانستهاند پیامهایی را در بخشی کلیدی در مغز رمزگشایی کنند و به این ترتیب تصاویر دیدهشده بوسیله داوطلبان را شناسایی کردهاند.
ابزاری که دانشمندان علوم اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی مورد استفاده قرار دادهاند، "تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی" یا امآرآی کارکردی (fMRI) است - یک اسکنکننده غیرتهاجمی که جریانهای جزئی خون را درون مغز شناسایی میکند - بنابراین میتواند مشخص کند که کدام نواحی مغزی بوسیله نور، صدا و لمس تحریک شده است.
منطقه مغزی مورد توجه آنها قشر بینایی بود- بخش قدامی مغز که تصاویر فرستاده شده بوسیله شبکیه را بازسازی میکند.
این گروه با استفاده دو نفر از همکارانشان به عنوان داوطلب، یک مدل محاسبهای بر اساس الگوهای جریان خون ثبتشده در سه ناحیه کلیدی در قشر بینایی ساختند.
شاخصهایی از 1750 تصویر اشیای مختلف مانند اسبها، درختان، ساختمانها و گلها که در جلوی این افراد پخش میشد، استخراج شد.
سپس با استفاده از این مدل، برنامه مجموعهای جدیدی از 120 تصویر جدید را اسکن کرد تا پیشبینی کند که این تصاویر چه نوع الگوهای fMRI را در قشر بینایی ایجاد میکند.
سپس داوطلبان به این 120 تصویر جدید نگاه کردند، درحالیکه مغزشان اسکن میشد.
سپس کامپیوتر فعالیت اندازهگیریشده مغز را با فعالیت پیشبینیشده مغز مورد مقایسه قرار داد، و تصویری را انتخاب کرد که فکر میکرد بیشترین تطابق را داشته باشد.
کامپیوتر با این شیوه در یک داوطلب در 92 درصد و در داوطلب دیگر در 72 درصد موارد توانست بر اساس الگوی MRI کارکردی تصویر درست را انتخاب کند.
احتمال بروز چنین اتفاقی - این که کامپیوتر تصویر درست را از میان 120 تصویر انتخاب کند - تنها 0.8 درصد است.
هنگامی که همین تجربه به جای 120 تصویر با 1000 تصویر بر روی یکی از این دو داوطلب انجام شد، دقت تشخیصی تنها اندکی افت کرد و از 92 درصد به 82 درصد رسید.
به گفته دکتر جک گالانت،سرپرست این تحقیق، حتی در صورتی که شمار تصاویر به یک میلیارد برسد- تقریبا به اندازه تصاویری که گوگل روی اینترنت فهرست کرده است - این رمزگشا در حدود 20 درصد موارد آنها را به درستی تشخیص خواهد داد.
البته این پژوهشگران تذکر میدهند که این وسیله در واقع به معناین مصطلح "ذهنها را نمیخواند" و حتی قادر به بازسازی یک تصویر نیست، تنها یک تصویر را از میان مجموعهای معلوم از تصاویر انتخاب میکند. با این وجود به عقیده آنها این وسیله بالقوه ممکن است کاربردهای زیادی پیدا کند.
پزشکان میتوانند از این تکنیک برای تشخیص نواحی مغزی آسیبدیده بوسیله سکته مغزی یا آلزایمر، تعیین پیامد درمان دارویی یا درمان با سلولهای بنیادی و گشودن روزنهای به دنیای شگفتآور رویاها استفاده کنند.
و شاید روزی بیماران دچار فلج اندامها با فکرکردن به رشتهای از تصاویر که الگوهای fMRI آن را کامپیوتر تشخیص میدهد، ممکن است بتوانند با کنترل راهدور ماشینهایی را به راه بیندازند.