پرهیز از خرافه گرایی در آستانه ماه ربیع

ماهی که متأسفانه در سال‌های اخیر، برخی از اعمال خرافه در آن رخنه کرده و از سوی مردم هم پذیرفته شده است. ماجرا مربوط به «دق‌الباب کردن ۷ مسجد» به مناسبت پایان یافتن صفر و آغاز ربیع‌الاول که هیچ پایه و اساسی ندارد؛ خرافه‌ای است که به آن اشاره نشده است. این خرافه بیش از آنکه باور باشد به‌گونه‌ای به آداب و رسوم تبدیل شده و مردم شب اول ماه «ربیع الاول» و پیش از نماز صبح سراغ مساجد می‌روند و دق الباب و شمع روشن می‌کنند و به راز و نیاز می‌پردازند. با این کار می‌خواهند به حضرت رسول(ص) مژده پایان رسیدن ماه حزن را بدهند و از خداوند طلب رحمت ‌کنند. ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود. در سال‌های گذشته اعمال دیگری چون پخش کردن شیرینی و شکلات، قرار دادن دسته گل کنار در مسجد، خواندن دعای توسل و آب و جارو کردن مقابل مسجد هم به این اعمال اضافه شده است. همه این اعمال نشانه بدعت است و مردم نباید کورکورانه از آن پیروی کنند. ائمه جماعات وظیفه دارند با آگاه‌سازی مردم، از توسعه و ترویج چنین خرافه‌هایی جلوگیری و آنها را به مسیر روشن و اعمالی که در روایات معتبر ذکر شده است، راهنمایی کنند.
سفارش بنده حقیر این است که مردم به جای اینکه نیمه‌شب مزاحمتی برای خادمان مسجد ایجاد کنند و آنها را به زحمت بیندازند، بهتر است نگاهی به کتاب مفاتیح بیندازند. اعمال مربوط به خروج از ماه صفر و حلول ماه ربیع الاول مانند اقامه نماز شکر به شکرانه اقامه ۲ ماه عزاداری و عبادت، روزه گرفتن، صدقه دادن، کمک به مستمندان و قرائت زیارت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین علی(ع)، در آن ذکر شده است را انجام دهند و با انجام این اعمال می‌توان از رخنه کردن خرافه‌ها در دین مبین اسلام جلوگیری کرد.