آشنایی با سنگال

سنگال از شمال با موریتانی، از شرق با مالی و از جنوب با گینه و گینه بیسائو همسایه است. در غرب این کشور اقیانوس اطلس قرار دارد. کشور گامبیا تقریباً در درون سنگال قرار گرفته است.

شمال و شمال شرق این کشور به خاطر نزدیکی با صحرای بزرگ آفریقا نیمه بیابانی است و آب و هوایی گرم و خشک دارد. جنوب غرب سنگال نیز نواحی جنگلی دارد و آب و هوایش گرم و مرطوب است.

سنگال در زمان قدیم زیستگاه قوم توکولئور بود. با نفوذ اعراب مسلمان در آفریقا، سنگالی‌ها در قرن 11 میلادی، به اسلام گرویدند.

فرانسوی‌ها نخستین بار در سال 1659 در سنگال بندرگاهی ساختند و نام آن را سن لوئی گذاشتند.

برای مدتی بریتانیا در سنگال دخالت می‌کرد، ولی فرانسوی‌ها گوی سبقت را از بریتانیایی‌ها ربودند و توانستند در سال 1895 مالکیت سنگال را به عنوان یکی از مستعمرات غرب آفریقا از آن خود کنند.

سنگال در سال 1946 به عنوان یکی از مستعمرات فرانسه درآمد. در 4 آوریل 1960 از فرانسه اعلام استقلال کرد و در 20 ژوئن 1960 به عنوان یک جمهوری مستقل با مالی فدراسیونی تشکیل داد که به عنوان "فدراسیون سنگال و مالی" شناخته شد.

این فدراسیون چندان دوام نیاورد و چند ماه بعد در 20 آگوست 1960 منحل شد. سنگال در سال 1982 با پیوستن به گامبیا، "کنفدراسیون سنگامبیا" را تشکیل داد. این اتحادیه نیز هفت سال بعد در سال 1989 منحل شد.

اگرچه سنگال نه کشور پنهاوری است و نه موقعیتی استراتژیک دارد، با این حال نقش برجسته‌ای در سیاست قاره آفریقا بازی می‌کند.

سنگال به عنوان کشور ملت آفریقایی که بیش از 90 درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند به نوعی یک پل فرهنگی بین مسلمانان و دنیای سیاهان آفریقایی محسوب می‌شود.

سیاست در سنگال

در سنگال رئیس‌جمهور قدرت زیادی دارد. رئیس جمهور بر اساس تغییری که در قانون اساسی سنگال در سال 2001 ایجاد شد، هر پنج سال یک بار انتخاب می‌شود.

پیش از آن دوره ریاست جمهوری هفت ساله بود. برای انتخاب رئیس‌جمهور انتخابات عمومی برگزار می‌شود و رای مردم رئیس جمهور را تعیین می‌کند.

نخست وزیر در سنگال رئیس کابینه است و وزرا را تعیین می‌کند. خود نخست‌وزیر را رئیس‌جمهور تعیین می‌کند.

سنگال بیش از 80 حزب دارد. مجلس این کشور 150 کرسی دارد که نمایندگان 90 کرسی آن با رای مستقیم مردم تعیین می‌شوند.

اقتصاد در سنگال

تولید ناخالص داخلی سنگال 61/20 میلیارد دلار است و در سال گذشته میلادی 6/4درصد رشد داشت.

نیروی کار این کشور چهار میلیون و 850 هزار نفر است که 77 درصد آنها در بخش کشاورزی و 23 درصد در بخش‌های صنعت و خدمات فعال هستند.

نرخ بیکاری در این کشور 48 درصد گزارش شده و 54 درصد مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

محصولات صادراتی این کشور شامل ماهی، بادام‌زمینی، نفت، فسفات و پنبه است که به کشورهای مالی (2/19 درصد)، فرانسه (3/8 درصد)، هند (8/5درصد)، گامبیا(3/5درصد)، اسپانیا (1/5 درصد) و ایتالیا (9/4 درصد) صادر می‌شود.

واردات این کشور شامل مواد غذایی و آشامیدنی، کالاهای اساسی و سوخت است که از کشورهای فرانسه (1/25 درصد)، انگلیس(2/5 درصد)، تایلند(8/4 درصد)، چین(5/4 درصد) و اسپانیا (4 درصد) وارد می‌شود.

مردم سنگال

جمعیت این کشور 12 میلیون و 521 هزار و 851 نفر است که میانگین سنی آنها 18.7 سال است. امید به زندگی برای زنان 09/58سال و برای مردان 34/55سال است.

94 درصد از مردم این کشور مسلمان و پنج درصد مسیحی هستند. 3/93درصد از مردم بالای 15 سال آن باسوادند.

ارتباطات در سنگال

در سنگال روزنامه‌ها و رسانه‌ها از آزادی خوبی برخوردارند. رادیوهای خصوصی نیز در این کشور رواج دارند.

سنگال در یک نگاه