به گزارش بی‌بی‌سی ایندیواور در این ماموریت که طولانی‌ترین ماموریت شاتل‌ها به شمار می‌رود اولین بخش از آزمایشگاه فضایی ژاپنی را با خود به ایستگاه بین‌المللی می‌برد. علاوه بر این محموله، دو بازوی روباتیک که در کانادا ساخته شده‌اند هم در این ماموریت در ایستگاه بین‌المللی نصب خواهند شد.
قرار است در 12 روزی که شاتل در ایستگاه بین‌المللی فضایی پهلو گرفته است محفظه و تجهیزات آزمایشگاه فضایی ژاپنی با نام کیبو به ایستگاه منتقل شوند و به کمک سه سرنشین ایستگاه بین‌المللی در آن نصب شوند.
دو بازوی روباتیکی هم که در کنادا ساخته شده‌اند در این ماموریت در ایستگاه بین‌المللی فضایی نصب خواهند شد. این دو بازو که دکستر نام دارند به عنوان جرثقیل در ایستگاه به کار گرفته خواهند شد. این دو بازو که 3.5 نیم متر طول دارند طوری طراحی شده‌اند که می‌توانند اشیا بسیار کوچک همچون یک گوشی تلفن و یا اشیا بسیار بزرگ همچون یک کیوسک تلفن را در ایستگاه نصب کنند یا از آن جدا کنند.
در این ماموریت همچنین قرار است تکنیک تعمیر سپر حرارتی شاتل در یکی از راهپیمایی‌های فضایی تمرین شود.
آزمایشگاه ژاپنی کیبو آخرین مدول تحقیقاتی است که ایستگاه بین‌المللی اضافه خواهد شد. پیش از این آزمایشگاه اروپایی کلمبوس به ایستگاه اضافه شده بود.[بیشتر] در کنار این دو یک مدول تحقیقاتی دیگر هم که ناسا در سال 2001 به ایستگاه اضافه کرده بود در ایستگاه وجود دارد؛ نام این مدول دستینی است.
قرار است پس از پایان ماموریت ایندواور اولین سفینه حامل فضایی تمام خودکار اروپا به نام ژول ورن به در ایستگاه بین‌المللی پهلو بگیرد. ژول ورن از ایستگاه فضایی فرانسه در گویان توسط موشک آریان پرتاب شد. [اولین سفینه حامل فضایی تمام خودکار اروپا به فضا رفت] این سفینه هنگام پهلو گرفتن شاتل در ایستگاه بین‌المللی در کنار ایستگاه مدارگردی خواهد کرد و اوایل آوریل هنگامی که ایندیواور از ایستگاه جدا شود شانس خود را برای پهلو گرفتن در ایستگاه امتحان خواهد کرد.
