به گزارش همشهری آنلاین به نقل از خبرگزاری فرانسه کاوشگر خورشیدی پارکر اندازه‌ای در حد یک ماشین دارد، در ماه اوت (مرداد) سال قبل به فضا پرتاب شد، در طول مجموعه‌ای از مانورها در فواصل و مسیرهای متفاوت در طول هفت سال در فاصله شش میلیون کیلومتری خورشید قرار خواهد گرفت.
عکسی که کاوشگر پارکر سال پیش از فاصله بیش از ۲۷ میلیون کیلومتری از خورشید گرفت و نزدیکترین عکسی است که تا به حال از این ستاره گرفته شده است
امیدواری دانشمندان این است که با استفاده از اطلاعات به دست آمده درک بهتری از بادهای خورشیدی و طوفان‌های الکترومغناطیسی که با مختل کردن شبکه‌های برق در زمین باعث آشوب می‌شوند، پیدا کنند.
- یافته‌های غافلگیرکننده
یک معما درباره تاج خورشیدی یا کورونا این است که دمای آن با یک میلیون درجه سانتی‌گراد بسیار بالاتر از سطح خورشید با دمای ۶۰۰۰ درجه سانتی‌گراد است، در حالیکه انتظار بر این است که هر چه از منبع گرما دور می‌شویم، دما کاهش یابد.
به گفته دانشمندان تاج خورشیدی از طریقی داغ می‌شود و آنان به دنبال یافتن فرایندهای فیزیکی هستند که این امکان را ایجاد می‌کند.
یک نظریه این بود که نوسان‌های میدان مغناطیسی خورشید ممکن است باعث داغ شدن تاج خورشیدی شود و منتظر داده‌های کاوشگر پارکر برای تایید این نظریه بودند.
اما داده‌های کاوشگر پارکر نشان دادند که امواج مغناظیسی بسیار بسیار قوی‌تر یا به قول این دانشمندان «سرکشی» در تاج خورشیدی وجود دارد که آنقدر قدرت دارند که می‌توانند جهت میدان مغناطیسی را کاملا عوض کنند و ممکن است منبع انرژی در تاج خورشیدی باشند.
دانشمندان همچنین از شتاب بالای باد خورشیدی (جریان پروتون‌ها، الکترون‌ها و سایر ذرات بیرون زده از خورشید) غافلگیر شدند.
قبلا معلوم شده بود که میدان مغناطیسی خورشید این باد را در جهت چرخش آن به دنبال خود می‌کشد، بنابراین دانشمندان انتظار داشتند باد خورشیدی با فاصله گرفتن از سطح خورشید ضعیف‌تر شود.اما با کمال تعجب کاوشگر پارکر جریان‌های چرخشی بسیار بزرگی- ۱۰ تا ۲۰ برابر بزرگتر از آنچه مدل‌های استاندار خورشید پیش‌بینی کرده بوند- را کشف کرد.
بنابراین دانشمندان می‌گویند هنوز چیزهایی اساسی درباره خورشید و چگونگی بیرون زدن باد خورشیدی را نمی‌دانند.
- پیش‌بینی آب‌وهوای فضایی
این یافته‌های جدید پیامدهای بزرگی دارد. در کار به اصطلاح «پیش‌بینی آب‌وهوای فضایی» باید این جریان‌ها را در نظر گرفت تا بتوان پیش‌بینی کرد آیا یک فوران توده تاج خورشیدی (طوفان خورشیدی) به کره زمین یا به فضانوردانی که در راه کره ماه یا مریخ هستند، برخورد خواهد کرد یا نه.
طوفان خورشیدی بزرگی که در سال ۱۸۵۹ رخ داد باعث شد شبکه‌ها تلگراف روی کره زمین از کار بیفتند و یک طوفان خورشیدی بزرگ دیگر در سال ۱۹۷۲ باعث از کار افتادن مین‌های دریایی آمریکا در ویتنام شمالی شد.
به گفته دانشمندان با توجه با اینکه جامعه امروزی وابستگی بسیار بیشتری به تکنولوژی‌های پیشرفته پیدا کرده است، آشغتگی‌های بزرگ در سطح خورشید می‌تواند بالقوه پیامدهای وخیمی روی کره زمین ایجاد کند. اگر بتوان وضعیت طوفان‌های خورشیدی را پیش‌بینی کرد، می‌توان به موقع بخشی‌های شبکه برق را خاموش کرد یا سایر بخش‌ها جدا کرد یا سیستم‌های ماهوارهای آسیب‌پذیر را موفتا غیر فعال کرد.
نظر شما