ربیعی: این دولت، دولت چک‌های برگشتی و بارش بحران‌هاست | هیچ دوره‌ای اینقدر نیازمند حال خوب نبودیم

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، علی ربیعی در دومین جشنواره «مداد سرخ» اظهار کرد: از نظر بحران‌های طبیعی کشوری هستیم که بیش از ۸۰ درصد از بحران‌های شناخته شده طبیعی را با خود داریم. هر سال هم یک بحران جدی طبیعی برایمان اتفاق افتاده است.

وی ادامه داد: من زمانی می‌گفتم این دولت، دولت چک‌های برگشتی است، اما گویا بحران هم می‌خواهد در این دولت بیشتر ببارد؛ ما هم در مقابل باید یاد بگیریم و این آمادگی را داشته باشیم که بحران‌های زندگی‌مان را اداره کنیم زیرا گاهی ناگزیر از انتخاب این سبک زندگی هستیم.

ربیعی با تاکید بر ضرورت آموزش‌های مقابله با بحران‌های مختلف گفت: ما بحران‌های اجتماعی را هم داشتیم. خیلی دور نیست یک بحران اجتماعی دردآور و تلخ را هم پشت سر گذاشتیم. آنچه که چه در بحران های طبیعی و چه اجتماعی مهم است عبور از بحران‌ها است. در پس هر بحران اجتماعی و طبیعی باید آینده را نشان داد.

وی افزود: متاسفانه عده ای آنچنان دارند وقایع را بازنمایی می کنند که گویی ما باید با غم بحران‌ها همچنان زندگی کنیم. گویی برای برخی غم و اندوه پلی برای رسیدن به هدفشان است. باید دست به دست هم داده و جامعه را از بحران‌ها نجات بدهیم.

سخنگوی دولت تصریح کرد: آثار اجتماعی بحران‌های طبیعی همیشه می‌ماند. من پنج سالم بود، اما در ناخودآگاه خود زلزله زدگی که تجربه کردم را خاطرم هست.

وی گفت: اگر بحران را سه مرحله بدانیم، در زمان پیش‌گیری نقش رسانه اهمیت بالایی دارد. در زمان بحران‌ ژورنالیسم بحران باید واقع نمایی کند و همدلی عمومی برای عبور از بحران را ایجاد می‌کند و سخت‌ترین مرحله در بحران‌ها مرحله پسا بحران است؛ چراکه جامعه نیاز دارد بتواند به زندگی باز گردد.

ربیعی خطاب به عکاسان بحران‌ها گفت: عکس‌هایی که از بحران‌ها گرفته‌اید یک برشی از تاریخ است، عکس نیست واقعیت است. من خودم وقتی در درس برنامه ریزی اجتماعی درس مدیریت بحران می‌دهم از تجارب روزنامه نگاران استفاده می‌کنم.

وی گفت: هیچ دوره ای مثل امروز ایران نیازمند حال خوب نیست. باید برای هم بغض کنیم و هم شادی بسازیم در پس آن. این موضوع ضرورت امروز جامعه در پس ایرانی است که دارد تحریم های ظالمانه را می گذاراند. ما باید جامعه را آماده کنیم. بحران‌های سخت آمدنشان را خبر نمی کنند. باید خیلی بنویسیم که جامعه ای که با بحران های مختلف رو به رو است؛ همه شانه‌هایشان را برای عبور دیگری باید بگذارند. مشارکت کردن مردم را باید بازنمایی کنیم.