به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، درمان گلیوما به میزان زیادی به علت بدخیمی، سرعت پیشرفت و مقاومت بالا در برابر داروهای ضد سرطانی مشکل است. همچنین به علت وجود سد خونی ـ مغزی که دسترسی دارو را به محل تومور محدود می‌کند و سمیت عصبی ایجادشده توسط عوامل درمانی که دوزهای مصرفی داروها را محدود می‌سازد، درمان گلیوما اغلب توسط داروهای ضد سرطانی رایج با مشکل روبه‌رو می‌شود به طوری‌که نرخ بقای این بیماران بین ۱۲ تا ۱۵ ماه بعد از تشخیص اولیه است.
متخصصان می‌گویند سرطان مغز معمولی‌ترین علت مرگ به دلیل سرطان در افراد ۴۰ سال به بالاست. درواقع تومورهای مغزی همراه با سرطان پانکراس از مشکل‌ترین سرطان‌های انسانی محسوب می‌شوند. لذا با توجه به مقاومت بالای تومور گلیوبالستوم به شیمی‌درمانی و رادیوتراپی و عملی نبودن برداشت کامل تومور از طریق جراحی به دلیل ماهیت تهاجمی آن، امروزه توجه و نگرش جدیدی برای کمک به درمان این بیماری با استفاده از گیاهان دارویی ایجاد شده است که طبعاً دارای عوارض کمتری‌اند. در این زمینه، یکی از گیاهانی که اخیراً به عنوان یک گزینه درمانی مورد توجه واقع شده است گیاه زنجبیل است.
در این باره، محققان دانشگاه آزاد اسلامی دامغان با همکاری دانشگاه علوم پزشکی لرستان یک مطالعه تحقیقاتی انجام داده‌اند که در آن اثر ضد توموری عصاره زنجبیل بر رده سلول‌های گلیومای C۶ بررسی شده است.
در این پژوهش، محققان عصاره هیدروالکلی زنجبیل را تهیه کردند و پس از کشت و تکثیر سلول‌های گلیومای C۶ آن‌ها را در معرض غلظت‌های ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ میکروگرم در میلی‌لیتر از این عصاره بـه مـدت ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت قرار دادند و سپس نتایج را به صورت آماری تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد عصاره هیدروالکلی زنجبیل می‌تواند به صورت وابسته به دوز و زمان موجب مهار رشد سلول‌های سرطانی مغز شود و به همین دلیل می‌توان احتمال مؤثر بودن آن را در درمان تومورهای مغزی مطرح کرد.
در این باره عبدالحسین شیروی، محقق گروه زیست‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی دامغان، و سایر همکارانش در این تحقیق می‌گویند: زنجبیل گیاهی با نام علمی Zingiber officinale است و در سال ۱۹۴۵ برای اولین بار ساختار شیمیایی مواد تشکیل‌دهنده آن شناسایی شد. براساس تحقیقات انجام‌شده، این مواد دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و حفاظت عصبی‌اند.
آن‌ها می‌افزایند: بیش از ۵۰ نوع آنتی‌اکسیدان از ریزوم یا ساقه زیرزمینی زنجبیل جدا شده است و ماده‌ای به نام gingerol-۶ عمده‌ترین آن‌هاست که دارای مزه‌ای تند و خاصیت آنتی‌اکسیدانی قابل توجه است. این ترکیب و به طور کلی تمام ترکیباتی که خواص ضد التهابی یـا آنتی‌اکسیدانی دارند، می‌توانند به‌عنوان عامل ضد سرطانی در نظر گرفته شوند.
در این مطالعه، مشخص شد عصاره هیدروالکلی تهیه‌شده از ریزوم زنجبیل اثر کشندگی بر سلول‌های گلیومای C۶ داشته است.
شیروی و همکارانش که یافته‌های فنی این کار پژوهشی را در نشریه علمی پژوهشی «یافته» به چاپ رسانده‌اند، اعتقاد دارند: این نتیجه در یک زمینه با نتایج قبلی است که نشان داده‌اند عصاره الکی زنجبیل می‌تواند موجب اثرات نابودگرانه علیه رده سلول‌های سرطان کبد باشد. به همین دلیل استفاده از زنجبیل می‌تواند برای درمان تومورهای مغزی پیشنهاد داده شود، هرچند مطالعات بیشتری برای اثبات قوی‌تر این موضوع و همچنین شناخت نحوه تأثیر این ماده بر سلول‌های توموری لازم است.
شایان ذکر است نشریه علمی پژوهشی «یافته» که به صورت فصل‌نامه و ۴ شماره در سال منتشر می‌شود، متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی لرستان است.
نظر شما