داور داربی یعنی گونزالس واسکز، مردی خوشخنده بود که البته خیلی سخت حرف میزد. حاضر بود ساعتها از خاطراتش حرف بزند، اما چیزی درباره صحنههای مشکوک داوریاش نگوید. او البته اعتقاد داشت که اگر صحنهای را خطا تشخیص میداده، میگرفته و اگر نگرفته یعنی حرفش همان است!
او پنجشنبه شب ساعتی را همراه با زوج داوریاش مهمان خبرنگاران همشهری بود و با هیجان از سفر به ایران گفت. مصاحبهای که با کمک دوست خوبمان سعید مظفری داور چهارم بازی، هماهنگ شد.
- در صحبتهایتان گفته بودید که دوست دارید هنگامیکه سوت پایان مسابقه را به صدا درمیآورید، با احساسی مثبت زمین مسابقه را ترک کنید. آیا اکنون چنین احساسی را دارید و از قضاوتی که انجام دادید، راضی هستید؟
من در صحبتهای قبلی هم گفته بودم که دوست دارم در پایان مسابقه، تماشاچیان از قضاوتم راضی بوده باشند. اکنون هم نمیدانم که این طور شده یا نه. بهندرت پیش میآید که در پایان یک مسابقه فوتبال، همه خوشنود باشند، ولی امیدوارم که اکثر مردم و تماشاچیان از قضاوت من راضی بوده باشند.
- مدتهاست که داربی بزرگ تهران، با نتیجه تساوی به پایان میرسد، از نظر شما، نحوه قضاوت و اخراج یک بازیکن از هر تیم، تاثیر خاصی بر روند بازی داشت یا نه؟ آیا تمام اتفاقات بازی روی روال اصلیاش افتاد؟
نه. من همان طور قضاوت کردم که سبک و شیوهام بود. هیچکس به من توصیهای نکرده بود. ابتدا سعی کردم کمتر سوت بزنم، اما وقتی جریان بازی کمیخشن شد سعی کردم بازی را کنترل کنم.
- یعنی بازی و قضاوت این بازی برایتان راضیکننده بود؟ از نظر اکثریت تماشاچیان، داربی شصتوچهارم، داربی زیبایی از آب در نیامد.
من امروز سعی کردم که وظیفهام را به بهترین شکل ممکن انجام دهم. نمیدانم که آیا در این امر موفق بودم یا نه. قضاوت در این مورد را باید به شما، روزنامهنگاران و تماشاچیان، سپرد. ولی ما، تیم داوری، آنالیز و دیدگاه خودمان را نسبت به این بازی داشتیم و در صحنهها با تصمیم یکدیگر تصمیمگیری میکردیم. کشف این موضوع که آیا مردم از قضاوت ما راضی بودند یا نه، بر عهده شما خبرنگاران است. (با خنده)
- در هواپیما که به سمت ایران میآمدید، در انتظار قضاوت یک دیدار جذاب و تماشایی بودید. آیا داربی پنجشنبه، از نظر شما، دیداری جذاب بوده است؟
فوتبال ورزشی جذاب و تماشایی است. بنابراین مردم فوتبال را بهعنوان یک تفریح میشناسند و از تماشای آن لذت میبرند. من فکر میکنم، تعداد زیادی از تماشاگران، از تماشای این دیدار، لذت بردند و بهنظر من این مهمترین نکته است، چرا که اگر غیراز این باشد، فوتبال از حالت یک ورزش و یک بازی خارج خواهد شد. من در چندین مصاحبه هم گفتم، که این مهمترین نکته است. امروز تعداد زیادی از کودکان و نوجوانان این بازی را از طریق تلویزیون تماشا کردند و یا حتی در استادیوم حاضر بودند.
بنابراین، مهمترین نکته، رفتار و برخوردهای بازیکنان، هواداران و تمام دستاندرکاران این مسابقه، از جمله خود من است. ما باید رفتاری صحیح داشته باشیم و از این طریق به تمام جوانان، نکات اخلاقی را یاد بدهیم. بهنظر من، این مهمترین نکته فوتبال است و در نهایت هم باید یادآوری کنیم که فوتبال یک ورزش و یک بازی است. همین و بس.
- ما دوست نداریم که وارد مسائل فنی این دیدار بشویم، ولی در دو یا سه صحنه، شک و شبهاتی برای هواداران دو تیم بهوجود آمده است. البته ما میدانیم که شما صحنههای آهسته این لحظات را ندیدید. اگر مایل باشید در مورد این صحنهها صحبت کنیم.
اگر تنها 2 یا 3 صحنه شبههانگیز وجود داشته باشد، از این بابت احساس رضایت میکنم. چون در این صورت قضاوت خوبی انجام دادهام. (با خنده). اگر مردم، با تماشای چندین بار صحنه آهسته، در مورد برخی برخوردها، شک دارند، من تنها یک بار و در همان لحظه وقوع، شاهد آن اتفاقات بودهام. من در مورد ارزیابی بازی، با هیچیک از رسانههای گروهی صحبتی نکردهام و الان هم ترجیح میدهم تا در این باره، صحبتی نکنم. من هر صحنه را فقط یک بار دیدم و تصمیم را براساس چیزی که دیدم، گرفتم.
- فکر نمیکنید که دو جا باید پنالتی میگرفتید؟
نه اگر اینطوری فکر میکردم حتما پنالتی میگرفتم!
- آیا تا به حال، سابقه قضاوت داربیهای اسپانیا را در کارنامه خود دارید؟ و آیا داربی شهر تهران، همان شور و حال و هیجان داربیهای اسپانیا را داشت یا نه؟
بله. من تاکنون داربی شهر مادرید، یعنی بازی میان اتلتیکومادرید و رئالمادرید، داربی کاتالونیا، میان بارسلونا و اسپانیول و داربی سویا میان تیمهای سویا و بتیس را قضاوت کردهام.
- فکر نمیکنید که داربی پنجشنبه خیلی هم زیبا نبود؟
تجربه قضاوت دیدار پنجشنبه هم، چهارمین تجربه قضاوت یک داربی در کشوری خارجی برای من است. داربی شهر تهران، از نظر من فوقالعاده بود. جوی مشابه جو ورزشگاههای اسپانیا در استادیوم آزادی حاکم بود و البته من در مورد فضای گرم و جو پرهیجان ورزشگاه آزادی، صحبتهایی از همکارانم از جمله آقای ایتورالده گونزالس شنیده بودم.
- خود شما، به کدام منطقه از اسپانیا تعلق دارید؟
من از منطقهای به نام اورنسه، در ایالت گالیسیا در شمال اسپانیا هستم که در آن منطقه داربی تیمهای سلتاویگو و لاکرونیا را داریم.
- این بار آزادی خیلی ساکت بود و جمعیت خیلی هیجان نداشتند؟
هواداران لااقل با من، برخورد بسیار خوب و صمیمانهای داشتند. هیچ برخورد و مشکلی وجود نداشت. با هیجان هم تیمشان را تشویق میکردند.
- از سفر به ایران راضی هستید؟
بله. بسیار راضی هستم. قبل از سفر، با تعدادی از همکارانم صحبت کردم و آنها، ما را برای سفر به ایران ترغیب کردند. من تجربه قضاوت در کشورهای دیگری از جمله عربستان، قطر و برخی از کشورهای اروپایی را دارم. ولی در سفر به ایران، مردم این کشور را بسیار مهربان و فوقالعاده یافتم. آنها با مهربانی تمام از میهمانان خود استقبال میکنند. (در این لحظه، کمک داور اول دیدار هم با اشاره به اینکه غذای ایرانی بسیار خوشمزه است، گفت: غذاهای بسیار خوشمزهای هم دارید و آقای گونزالس هم صحبتهای او را تائید کرد.)
- قبل از سفر به ایران، چه ایدهای در مورد ایران داشتید؟
من طبق صحبتهای تعدادی از دوستان و همکارانم، دیدگاه مثبتی نسبت به ایران داشتم. همه آنها از ایران تعریف میکردند و حقیقت این است که از زمانی که به ایران وارد شدم، از همهچیز بسیار راضی هستم و همه چیز از نظر من عالی است.
- ولی بهعنوان مثال، آقای کلمنته، در مصاحبهای گفته بودند که قبل از سفر به ایران، صحبتهایی اعم از اینکه ایران کشور ناامنی است و با توجه به اینکه در همسایگی عراق قرار گرفته، از امنیت بالایی برخوردار نیست، به گوش ایشان رسیده، پس شما دیدگاه منفیای در مورد ایران نداشتید!
من از صحبتهای آقای کلمنته اطلاعی ندارم، ولی ایده من قبل از سفر به ایران، کاملا با نظر ایشان متفاوت بود. من شنیده بودم که ایران مردم بسیار مهربان و مهماننوازی دارد و کشوری بسیار امن و آرام و دلنشین است و دقیقا هم همینطور است.
- چند سال است که به داوری میپردازید؟ جایگاه شما در میان داوران اسپانیایی کجاست؟
از 23 سال پیش و از سال 1984 به داوری مشغولم و امسال هفتمین سال قضاوت در رقابتهای لالیگا را پشت سر میگذارم و در حال حاضر پنجمین داور لیست بینالمللی داوران کشور اسپانیا هستم. سه داور اول لیست بینالمللی، در رقابتهای لیگ قهرمانان به قضاوت میپردازند و داوران چهارم تا ششم در رقابتهای جام یوفا حاضر هستند.
- درصورتی که شرایط لازم فراهم شود، آیا با خانوادهتان به ایران سفر خواهید کرد؟
بدون شک! حتما روزی آنها را به ایران خواهم آورد.