آشنایی با جمهوری دموکراتیک کنگو

این کشور با نام کنگو کینشازا هم شناخته می‌شود و با کشورهای جمهوری آفریقای مرکزی، سودان، اوگاندا، رواندا، بروندی، زامبیا، آنگولا و جمهوری کنگو مرز خشکی و با تانزانیا مرز آبی دارد.

این کشور تا سال ۱۹۶۴ مستعمره بلژیک بود. در سال ۱۹۷۱ رئیس جمهور وقت، موبوتو، نام این کشور را به زئیر تغییر داد.

در سال ۱۹۹۶ با کودتای لوران کابیلا، موبوتو از کشور گریخت و از آن زمان نام زئیر به جمهوری دموکراتیک کنگو تغییر یافت.

از سال ۱۹۹۶ این کشور درگیر جنگ داخلی شد که تا سال ۲۰۰۲ ادامه یافته و منجر به کشته شدن چهار میلیون نفر و آوارگی ده‌ها میلیون نفر از مردم کنگو به ویژه در مناطق شرقی آن شد.

در سال ۲۰۰۲ لوران کابیلا ترور شد و پسرش، ژوزف کابیلا، از تمام سران شورشی خواست تا از جنگ دست بردارند.

مقارن با این تحول و بر اثر تلاش‌های چند کشور عمده و سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای نهایتا موافقتنامه دریاچه‌های بزرگ در سال ۲۰۰۳ به امضا رسید و جنگ داخلی پایان یافت.

سیاست در جمهوری دموکراتیک کنگو

قانون اساسی جدید این کشور در سال ۲۰۰۵ میلادی مصوب شد و بر اساس آن رئیس حکومت رئیس جمهور است که با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود.

رئیس دولت نخست وزیر است که رئیس جمهور او را انتخاب می‌کند و کابینه زیر نظر نخست وزیر فعالیت می‌کند.

مجلس ملی این کشور ۵۰۰ کرسی دارد. همچنین در جمهوری دمکراتیک کنگو مجلس دیگری با نام سنا وجود دارد که ۱۰۸ نماینده از استان‌های مختلف در آن حضور دارند.

اقتصادر در جمهوری دموکراتیک کنگو

تولید ناخالص داخلی این کشور ۰۷/۱۹میلیارد دلار است که ۵۵ درصد آن در بخش کشاورزی تولید می‌شود. ۱۵ میلیون نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ تورم در این کشور در سال ۲۰۰۶ میلادی ۲/۱۸درصد بود. این کشور روزانه ۲۰ هزار و ۷۵۰ بشکه نفت صادر می‌کند.

محصولات صادراتی این کشور شامل الماس، مس، نفت خام، قهوه و کبالت است که به کشورهای بلژیک، چین، برزیل، شیلی، فنلاند  و آمریکا  صادر می‌شود.

محصولات صادراتی این کشور شامل مواد غذایی، ماشین‌آلات حفاری و دیگر ماشین‌آلات، تجهیزات حمل و نقل و سوخت است که از کشورهای آفریقای جنوبی، بلژیک، فرانسه ، زیمبابوه، زامبیا، کنیا و ساحل عاج وارد می‌شود.

مردم جمهوری دموکراتیک کنگو

جمعیت این کشور ۶۵ میلیون و ۷۵۱ هزار و ۵۱۲ نفر است که میانگین سنی آنها ۱/۱۶سال است. امید به زندگی برای زنان ۵/۵۹ سال و برای مردان ۹۷/۵۴سال است.

۵۰ درصد از مردم مسیحی کاتولیک، ۲۰ درصد پروتستان و ۱۰ درصد مسلمان هستند. زبان رسمی این کشور فرانسوی است.

جمهوری دموکراتیک کنگو در یک نگاه