دیمیتری شوستاکوویچ که صد سال پیش متولد شد؛ برای بسیاری نماد سرکوب هنر در دوران استالینیسم است.
به گزارش فرانس‌پرس سولیست و رهبر ارکستر مستیسلاو روستروپویچ دوشنبه 25 سپتامبر(3 مهر) در کنسرواتوار مسکو به افتخار دوستش که در سال 1975 در 69 سالگی درگذشت، کنسرت ویژه‌ای را رهبری کرد.
اثری از شوستاکوویچ که بسیاری از روس‌ها به خاطر آن او را به یاد می‌آورند، سمفونی هفتم او به افتخار شهر سنت‌پترزبورگ- که بعدها لنین‌گراد نامیده شد- به خاطر مقاومت قهرمانانه تقریبا دو نیم ساله این شهر در برابر محاصره بیرحمانه آلمانی‌ها در طول جنگ جهانی دوم است.
در همین حال یک موسیقی‌دان پیشگام دیگر روسیه، گنادی روژدستونسکی، قرار است به طور همزمان اجرایی از اوپرای "لیدی مکبث مژنسک" را در تئاتر بولشوی مسکو به صحنه بیاورد.
این اثر شوستاکوویچ در سال 1934 باعث اولین بحران عمده او در روابطش با مقامات فرهنگی استالینی شد و او به خاطر فقدان راست‌آیینی ایدئولوژیک آماج انتقاداتی تند قرار گرفت.
روزنامه روسیسکایا گازتا دوشنبه نوشت: "سرنوشت شوستاکوویچ مانند سرنوشت خود روسیه در قرن بیستم مصیبت‌بار و تناقض‌آمیز است."
به همین مناسبت در شهر یکاترینبورگ د رمنطقه اورال آخرین رئیس‌جمهور اتحاد شوروی میخائیل گورباچف د ربرنامه‌‌ای با چاشنی سیاسی با عنوان "عصر شوستاکوویچ" شرکت کرد که ترکیبی از کنفرانس‌ها و کنسرت‌ها با شرکت پیانیست مشهور آندری گاوریلوف بود. گاوریلوف در سال 1985 با مداخله شخصی گورباچف توانست از اتحاد شوروی مهاجرت کند.
