همشهری آنلاین- ثریا روزبهانی:فراهم کردن زیر ساخت های فرهنگی و به موفقیت رسیدن جوانان می تواند در روزگاری نه چندان دور باعث توسعه و ارتقا کشور شود. «محمدعلی شعیبی»، خیر کتابخانه چیتگر اصالتا تبریزی و فارغ التحصیل رشته مدیریت از دانشگاه اوکاهاماسیتی است.
او قبل از ساخت این کتابخانه، هوشمندسازی دبستان های محله های محروم جنوب شهر مانند دبستان امام خمینی(ره) و همچنین ساخت دبستان «فاطمه شعیبی» با امکانات و استانداردهای ویژه مدرسه سازی در بزرگراه شهید باکری را در کارنامه درخشان فعالیت های خیرخواهانه اش دارد. او امیدوار به فردایی بهتر است و این آینده نگری را هم می توان در صحبت هایش احساس کرد. شعیبی در این باره می گوید: «با مساعدت برخی از دوستانم در آمریکا، هوشمندسازی مدارس را در محله های محروم انجام داده ایم. با انجام این کار متوجه شدیم که جوان ها و کودکان نابغه بسیاری در این مرز و بوم زندگی می کنند که به دلیل نداشتن امکانات، ناشناخته باقی می مانند و پتانسیل و ظرفیت های آنها شناسایی نمی شود.»
شعیبی در ادامه به ساخت کتابخانه چیتگر در منطقه ۲۲ اشاره می کند و می گوید: «محیط کارم روبروی جنگل چیتگر است و هرروز می بینم که تعدادی از جوانان اوقات فراغتشان را به بطالت در این مکان می گذرانند. با فکر کردن و مشورت گرفتن از افراد متخصص به این نتیجه رسیدیم که احداث کتابخانه برای رفع نیازهای علمی و آموزشی در این فضا مفید است. همچنین در این تحقیقات دریافتم که افراد روزانه ۲۱ دقیقه مطالعه می کنند و این سرانه کم بوده و باید افزایش پیدا کند. به همین خاطر به فکر راه اندازی کتابخانه ای در این مکان افتادم و معتقدم این فضای فرهنگی می تواند به رشد و شکوفایی جوانان کمک کند و همچنین سطح مطالعه شهروندان را هم افزایش دهد. من دوست داشتم فضایی را به ویژه برای جوان‌های ایجاد کنم که بتوانند از آن استفاده کنند تا آینده شان را بهتر از امروز رقم بزنند. در همین زمینه جلساتی با شهردار ناحیه و شهردار منطقه برای معرفی مکان مناسب برگزار و در نهایت مکان فعلی انتخاب شد واکنون کتابخانه چیتگر در مساحت ۷۵۰ مترمربع به بهره برداری رسیده است. امیدوارم که این مکان فرهنگی و آموزشی برای همیشه ماندگار باشد و به یک پایگاه موفق علمی تبدیل شود.»
- سرمایه گذاری که صدردصدش سود است!
سرمایه گذاران در فعالیت هایی که انجام می دهند به دنبال سود اقتصادی و در آمدزایی هستند، اما ساخت کتابخانه همچون کاشتن نهال است که برای مدت طولانی باقی و نتیجه اش برای همگان مطلوب است. شعیبی به این باور اعتقاد دارد و در این باره می گوید: «وقتی کار نیکی انجام می دهید، دعای خیر مردم همراهتان است و این دعا باعث می شود تا فردایتان بهتر از امروزتان باشد. این معامله صدردرصد نتیجه اش برد – برد است و چه سودی بالاتر از ارتقا سطح سواد و دانسته های شهروندان.» وقتی از شعیبی درباره هزینه هایی که برای ساخت این کتابخانه می پرسیم، در جوابمان می گوید: «اگر کاری را که بخواهید انجام بدهید از روی علاقه و عشق باشد، هزینه اش را حساب و کتاب نمی کنید و اصلا متوجه هم نمی شوید که برای این کار چقدر هزینه صرف کرده اید. اگر شهروندان و جوان ها بتوانند از این فضا بهره ببرند، خستگی از تن من در می رود و هزینه های مالی اش هم دیگر معنایی پیدا نمی کند. در واقع هزینه‌هایی که در این مسیر صرف می‌شود، چندین برابر شده و برمی گردد. این یعنی معامله با خدا برای دانش افزایی شهروندان. از صاحب یک کتابفروشی پرسیدم که کار و کاسبتان چطور است؟ گفت خراب. چراکه معمولا فردی که پول و کار دارد، زمان کتاب خواندن ندارد و فردی که می خواهد کتاب بخواند، پول خرید کتاب را ندارد. امیدواریم که از طریق این کتابخانه افراد علاقه‌مند به مطالعه بتوانند بخشی از نیازهای فرهنگی شان را تامین کنند و کمک کنند که فردایمان بهتر از امروز باشد.»
- فرصتی برای شکوفایی
او از انجام کارهای خیرخواهانه فرهنگی استقبال می کند و می خواهد به فعالیت های مشارکتی اش با شهرداری در این زمینه ادامه بدهد. شعیبی در این باره می گوید: «من برای ساخت مکان های فرهنگی و آموزشی آماده هستم و از شهرداری هم می خواهم برای داشتن مکان های فرهنگی بیشتر و مطابق با استاندارها در این مسیر کمک کند. از شهرداری می‌خواهم که این پایگاه علمی را خوب و به روز نگه دارد. اگر برای جوان‌ها آرامش و امکانات را فراهم کنیم، عواقب مطلوبی در انتظارشان خواهد بود. من این نتیجه را دیده ام. برای مثال یکی از دبستان‌ها را هوشمند کردم. با انجام این کار دانش آموزان فرصت بسیاری برای آموزش و تحصیل داشتند و از هر زمان کوتاهی به بهترین شکل استفاده می کردند. نتیجه اش این شد که دانش آموزان در درس هایشان به شدت پیشرفت داشتند و کمتر وقتشان را در خیابان تلف و برای کسب موفقیت تلاش می کردند. حتی با پس اندازهایشان رایانه خریدند و توانستند کار کنند و اطلاعات‌شان روز به روز اضافه تر شد. تاشرایط را برای پیشرفت جوان‌ها مهیا نکنیم، نباید انتظار ترقی و توسعه داشته باشیم. این امکانات به آنها کمک می کند تا سطح معلومات و دانسته هایشان را افزایش بدهند.»
نظر شما