اتو از جمله وسایل برقی است که در اغلب خانهها پیدا میشود و بسته به آنکه اعضای خانواده تا چه اندازهای به مرتب بودن لباسهای خود علاقهمند باشند، میزان کاربرد آن متفاوت است.
این در حالی است که از عمر اتویبرقی مدت زیادی نمیگذرد و تا همین 30 سال پیش مردم از اتوهای زغالی استفاده میکردند اما با توجه به ایجاد گاز سمی از این اتو و رشد و پیشرفت صنعت برق ، اتوی زغالی کنار گذاشته شد و جای آن را اتوی برقی گرفت.
البته باید در هنگام استفاده از اتو به برخی نکات توجه کرد تا نتیجه بهتری حاصل شود. برای مثال نباید اتو را روی لباسهای پشمی کشید بلکه باید آن را به آرامی روی لباس فشار داد.
اتوی معمولی برای صاف کردن و فرم دادن به پارچههای پنبهای و کتانی مناسبتر است و برای پارچه های پشمی استفاده از اتوهای بخار توصیه میشود.
اتوی بخار همچنین از سوختن احتمالی پارچه جلوگیری می کند. امروزه اتوها را طوری می سازند که بتوان از آن هم به عنوان اتوی خشک و و هم به صورت اتوی بخار استفاده کرد. باید گفت که اتوی خشک برای اتو کردن پارچههای غیر پشمی مناسبتر است واین نوع اتو در مدلها و طرحهای مختلف به بازار عرضه میشود.
از جمله مزایای اتوی خشک، ساختمان سادهتر، قیمت ارزانتر، تعمیر و بهکارگیری راحتتر آن است.
از سوی دیگر یکی از مشکلاتی که اغلب در اتوهای بخار به وجود میآید گرفتن سوراخهای کف آن به دلیل رسوب آب است. این مشکل را میتوان با استفاده از محلول سرکه و آب یا محلولهایی که به این منظور در بازار موجود است، برطرف کرد.