آشنایی با لیبریا

این کشور با سیرالئون، گینه و ساحل عاج همسایه است. در جنوب این کشور اقیانوس اطلس قرار دارد. لیبریا آب و هوای گرم و استوایی دارد.

در سال 1989 این کشور درگیر جنگ داخلی شد که تا سال 1996 طول کشید. سه سال بعد یعنی در سال 1999 جنگ داخلی دیگری در این کشور آغاز شد که تا سال 2003 ادامه یافت.

سیاست در لیبریا

در جمهوری لیبریا قدرت اجرایی در دست رئیس جمهور است. در سال 2006 میلادی، خانم الن جانسن سیرلیف برای بار دوم به عنوان رئیس جمهور این کشور انتخاب شد. 

او در گذشته در فرانسه وزیر بود. لیبریایی‌ها از او با عنوان «بانوی آهنین» یاد می‌کنند.

رئیس جمهور با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله تعیین می‌شود. رئیس جمهور معاون رئیس جمهور را تعیین می‌کند.

شورای ملی این کشور 30 کرسی دارد و نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای 9 ساله انتخاب می‌شوند. مجلس نمایندگان لیبریا 64 عضو دارد که با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد در لیبریا

تولید ناخالص داخلی این کشور 498/1 میلیارد دلار است که حدود 77 درصد آن در بخش کشاورزی تولید می‌شود. نرخ بیکاری در این کشور 85 درصد است.

بر اساس آمارها 80 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در آن 15 درصد است.

محصولات صادراتی این کشور شامل لاستیک، الوار، آهن،‌الماس، کاکائو و قهوه است که به کشورهای آلمان (1/40درصد)، آفریقای جنوبی (12 درصد)، هلند (7/11 درصد)، آمریکا(5/8درصد) و اسپانیا (2/8درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل سوخت، مواد شیمیایی، ماشین‌آلات، تجهیزات حمل و نقل، کالاهای مصرفی و مواد غذایی است که از کشورهای کره جنوبی (2/43درصد)، سنگاپور (15 درصد)، ژاپن (8/12 درصد) و چین (2/8 درصد) وارد می‌شود.

مردم لیبریا

جمعیت این کشور سه میلیون و 334 هزار و 587 نفر با میانگین سنی 18 سال است. امید به زندگی برای زنان 46/42 سال و برای مردان 85/39 سال است.

مالاریا و تب زرد هم در این کشور رایج است.

40 درصد از مردم لیبریا مسیحی، 20 درصد مسلمان و 40 درصد پیرو ادیان محلی هستند. زبان رسمی این کشور انگلیسی است.

لیبریا در یک نگاه