ایتالیا در طول پنج سال گذشته زمینلرزه شدید، سیلابهای گوناگون و سقوط یک پل در مرکز عمده شهری را تجربه کرده است. اکنون کشور وضعیت اضطراری شیوع ویروس کرونا را تجربه میکند که تا به حال ۲۷۹۸۰ مورد بیماری و ۲۱۵۸ مورد مرگ را باعث شده است.
ایتالیا دومین کشور از لحاظ میزان عفونتها و تلفات ناشی از بیماری کووید-۱۹ پس از چین است.
ایتالیاییها به اقدامات گستردهای برای مهار شیوع کرونا دست زدهاند و همه کشور را قرنطینه کردهاند. در وضعیتی که دارو و واکسنی برای بیماری در دست نیست، تنها راه برای توقف شیوع بیماری اقدامات محدودکننده سرایت بیماری است. به خصوص اینکه بر اساس دادههای چینیها هر فرد دچار عفونت میتواند دو تا سه نفر دیگر را مبتلا کند.
پس چرا با وجود اقدامات مهارکننده ایتالیاییها شمار بیماران و مرگومیرهای ناشی از کووید-۱۹ در این کشور همچنان در حال افزایش است.
- ناتوانی در جلوگیری از ازدحام بیمارستانها
یک اشتباه در ایتالیا ناتوانی در جلوگیری ازدحام بیمارستانها بود. سایر کشورهای اروپایی برای کاهش انتقال بیماری درون بیمارستانها افرادی را که آزمایش مثبت ویروس کرونا داشتند و بیعلامت بودند یا علائم شدیدی نداشتند، تا حد ممکن در خانههایشان نگاه داشتند.
در غیر این صورت ظرفیت بیمارستانها پر میشود و خود آنها به کانونی برای انتشار بیماری بدل میشوند و همچنین خطر ابتلای کارکنان پزشکی هم بالا میرود.
وضعیت در بیمارستانهای ایتالیا به خصوص در لومباردی در شمال این کشور که کانون شیوع بیماری است، وخیم است. مقدار کافی ماسک و تجهیزات محافظتی برای کارکنان پزشکی و دستگاههای تنفس مصنوعی برای بیماران دچار ذاتالریه شدید وجود ندارد.
پزشکان در بیمارستانها مجبور شدهاند تصمیمهای مصیبتباری درباره اینکه چه کسی را باید درمان کنند و چه کسی را باید بگذارند تا بمیرد، بگیرند.
- سالمندان بیشتر و معاشرت جوانان و سالمندان
اما به جز مشکلات سیستم بیمارستانی، عوامل ریشهایتری هم ممکن است در شیوع گسترده کووید-۱۹ در ایتالیا دخیل باشد.
میزان بالای مرگومیر ناشی از کووید-۱۹ در ایتالیا ممکن است به عوامل دیگری هم مربوط باشد. پژوهشگران دانشگاه آکسفورد در مقاله جدیدی در ژورنال «علوم جمعیتشناختی» منتشر کردهاند، به دو عامل موثر در این مورد اشاره کردهاند: ایتالیا دومین کشور سالمند در جهان است و کودکان و جوانان معاشرت بیشتری با سالمندان مثلا پدرومادر بزرگهایشان دارند.
۲۳ درصد جمعیت ایتالیا بالای ۶۵ سال هستند. این سالمندی جمعیت ممکن است تا حدی ناشی از افزایش طول عمر افراد باشد، اما به گفته این پژوهشگران در جمعیت ایتالیا عمدتا ناشی از کاهش میزان فرزندآوری است.
از طرف دیگر جوانان ایتالیایی نسبت به سایر کشورهای مشابه معاشرت بیشتری با سالمندان دارند. جوانان در مناطق روستایی با والدین و پدرومادر بزرگهایشان زندگی میکنند، اما برای کار به شهرهای بزرگی مانند میلان رفتوآمد دارند. دادهها درباره ترکیب خانوارها در ایتالیا این ترتیب خانوادگی را آشکار میکند.
این دانشمندان میگویند سفرهای فراوان جوانان به شهرهای محل کارشان و خانههای خانوادگیشان در شهرکها و روستاها ممکن است انتشار «خاموش» ویروس کرنا در ایتالیا تشدید کرده باشد. جوانان در مناطق شهری کار میکنند و با جمعیتهای بزرگ در تماس هستند و بعد ویروس را به خانههای خانوادگیشان منتقل میکنند. این جوانان اگر علامتی نداشته باشند، از عفونت خود با ویروس خبری ندارند و بعد سالمندان را که آسیبپذیرترین گروه هستند، در خانواده مبتلا میکنند.
اما چرا مرگومیر در سالمندان بالاتر است؟ فرضیههای متفاوتی در این باره ارائه شده است. برخی از کارشناسان میگویند سالمندان دستگاه تنفسی ضعیفتری دارند و در نتیجه ابتلا آنان به ذاتالریه مرگ و میر بیشتری ایجاد کند. در مقابل کودکان ریههای سالمتری دارند که هنوز تحت تاثیر عوامل آسیبرسان از جمله آلرژیها، مواد آلاینده و سایر بیماریهای ریوی قرار نگرفته است.
- چه کار باید کرد؟
در حالیکه کارکنان پزشکی به طور فزایندهای فرسوده میشوند، بیمارستانها در ایتالیا به دنبال راههایی برای کاهش فشار هستند. اکنون این بیمارستانها مجبور شدهاند همه اعمال بیمارستانی غیر ضروی را به تاخیر بیندازند.
دولت ایتالیا اکنون اعلام کرده است که برای کمک به نظام بهداشتی از پرسنل پزشکی نظامی کمک میگیرد و نیروهای ارتش دو بیمارستان نظامی بر پا میکنند. چنین وضعیتی در ایتالیا پس از سال ۱۹۴۵ بیسابقه است.
توجه به مشخصات جمعیتشناختی نیز میتواند مقامات بهداشت عمومی را یاری کند. با توجه به نتایج تحقیق انجام شده فقط کافی نیست که افراد آسیبپذیرمانند سالمندان در خانه بمانند، بلکه «فاصلهگیری اجتماعی» بین افراد هم باید رعایت شد تا نمودار شیوع بیماری «پهن شود» (نمودار شیوع شیب کمتری پیدا کند و نقطه اوج آن هم پایین تر باشد).
زمان خریده شده به این ترتیب، هم به بیمارستانها کمک میکند تا دچار ازدحام بیماران نشوند و هم به پژوهشگران وقت میدهد تا واکسنّها و درمانهای لازم را ایجاد کنند.
نظر شما