آیا باید پنجشنبه و جمعه که روز استراحت و تعطیلی بهحساب میآید ، قیمت بلیت گران باشد و شنبه یا دوشنبه که مردم گرفتار مشغله های کاری اند این مبلغ کاهش یابد؟ آیا این فکر درست و پسندیده ای است؟ البته همین اندازه که اندیشه ای برای جذب مخاطب در چنین روزهایی وجود دارد، غنیمت است و جای قدردانی دارد. اما به اعتقاد من بلیت سینما باید به اندازه ای باشد که مردم بتوانند در هر زمانی که می خواهند به سینما بروند و بتوانند از پس هزینه های رفتن به سینما بر آیند.
بازهم تأکید می کنم این حرکت سیاستگذاران جهت یافتن راهی برای خروج از معضل فروش سینما ، پسندیده است؛ چون از زمان مرده ای مثل روزهای شنبه در اول هفته یا دوشنبه در اواسط هفته استفاده می شود. اما این کار در شرایطی است که به زعم من اگر در این روزها بلیت سینما به کمتر از نیم بها نیز تقلیل یابد، بازهم شاهد حضور مردم در سالن های سینما نخواهیم بود، زیرا این زمان ها در همه جای دنیا زمان پر مشغله ای برای مردم است. بههر حال هر از چندی مسئولان ما اقدام به آزمون و خطاهایی در این زمینه
می کنند که باید منتظر نتیجه آن ماند.
ناگفته پیداست اتفاقی هم نخواهد افتاد زیرا مردم پیش از تعطیلات برای روزهای آغازین هفته، برنامه ریزی مشخصی دارند و از این رو، این 2 روز اساساً زمان مناسبی برای نیم بها بودن سینما نیست.به نظر من این مشکل برای دوشنبه هم وجود دارد اما احساس می شود، دوشنبه به نسبت شنبه زمان مناسب تری برای حضور مردم و قیمت نیم بهای بلیت سینماست و مردم بیشتر از شنبه از این زمان استقبال خواهند کرد. ولی با این حال باز هم مشکل سینما با نیم بها شدن روزهای شنبه یا دوشنبه مرتفع نمی شود.
اما در کل هر حرکتی که مسئولان برای رشد فروش و رونق سینما برمیدارند، شایسته و درخور تحسین است، زیرا سینمای ما بیمار است. این بیماری هم نه به امروز بلکه به سال های گذشته باز می گردد ؛ اما امروز به احتضار رسیده است.
سینماها یکی پس از دیگری تعطیل می شوند و جای آن پاساژ و مغازه درمی آید. دیگر از صف های طویل مقابل سینما خبری نیست. بخشی از این شکست هم به سوژههای سلیقه ای مسئولان سینما باز می گردد. سوژه ها همگی یک شکل و یک دست شده اند؛ چون از یک اندیشه سرچشمه می گیرند. سوژه ها به کارگردانان و نویسندگان تحمیل می شود. زمانی که فیلمنامه ای را برای تصویب به ارشاد می برید، از همان ابتدا، تکلیف تصویب یا رد فیلم را می توانید حدس بزنید.
در چنین حالتی سینما به افراد درد آشنایی مانند مطبوعاتی ها و منتقدان نیاز دارد تا به عنوان پزشکانی حاذق مشکل را درک و آن را منعکس کنند. در این میان اگر صادقانه در پی چراها باشیم، خواهیم دید که به سهولت مشکلاتمان حل خواهد شد. باید کوشید سلیقه مسئولان و عوامل سینما را به هم نزدیک کرد تا شاهد اتفاق های خوبی باشیم و بتوانیم قصه هایمان را بسازیم، چون هنوز فیلم های خوبی که باید در سینما ساخته شود را نساختهایم.
*کارگردان سینما