به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سی‌ان‌ان، زمانی که شیوع گسترده ویروس جدید کرونا در آسیا آغاز شد، مردم این منطقه خیلی زود به استفاده از ماسک روی آوردند، این در شرایطی بود که در کشورهایی مانند تایوان و فیلیپین، دولت استفاده از آن را اجباری اعلام کرد.
اما در غرب ماجرا به گونه ای دیگر بود، زدن ماسک روی صورت بسیار کندتر پیش رفت. مثلا «کریس ویتی» مدیر ارشد پزشکی انگلیس حتی عنوان کرد که استفاده از ماسک اصلا ضرورتی ندارد. اما جالب است بدانید که استفاده از ماسک صرفا یک تمایل آسیایی نیست و تاریخ نشان می دهد که روزگاری آمریکایی‌ها هم در استفاده اجباری از آن در دنیا سرآمد بوده اند.
در زمان پاندمی آنفلوانزا در سال ۱۹۱۸ که از ژانویه تا دسامبر ۱۹۲۰ به طول انجامید، استفاده از ماسک، شکلی ضروری به خود گرفت. در طی این پاندمی مرگبار یک سوم از مردم دنیا جان خود را از دست دادند.
با کمی مقایسه و مطالعه، شباهت های زیادی بین پاندمی آنفلوانزای اسپانیایی و ویروس کرونا می توان پیدا کرد.
درحالی که نظریه های ابتدایی درمورد مبدا ویروس آنفلوانزای ۱۹۱۸ فراوان است اما همه این نظریه ها در نهایت به نام خاص یک کشور ختم می شود: آنفلوانزای اسپانیایی.
جنگ جهانی اول در این آنفلوانزا نقش اساسی داشت چراکه بیشتر قربانیان سربازانی بودند که در زمان جنگیدن قربانی این ویروس کشنده شدند. سپس مانند زمان حاضر، انبارها به بیمارستانهای قرنطینه تبدیل شدند و میزان زیاد بیماران و قربانیان به بحث اصلی بسیاری از افراد در سراسر دنیا تبدیل شد.
اما یک تفاوت اساسی این بود که در آن زمان آمریکا دنیا را به سمت استفاده از ماسک هدایت کرد. در اکتبر ۱۹۱۸ وقتی سان فرانسیسکو با موج دوم پاندمی روبرو و بیمارستان ها شروع به اعلام افزایش میزان مبتلایان کردند، نهاد قانونگذاری منتخب این شهر و هیات نظارت بر سان فرانسیسکو با توجه به ثبت بیش از ۴هزار بیمار، دستورالعمل استفاده از ماسک را تصویب کرد و به این ترتیب پوشیدن ماسک در اماکن عمومی در خاک آمریکا برای اولین بار اجباری شد.
پس از اقدام اجباری سان فرانسیسکو موجی از اطلاع رسانی آغاز شد. شهردار به همراه اعضای هیات بهداشتی یک جمله تبلیغاتی با همکاری صلیب سرخ طراحی کردند: ماسک بزن و زندگی خودت را نجات بده! یک ماسک تا ۹۹ درصد ضد آنفلوانزاست.
ترانه هایی درباره استفاده از ماسک سروده شد که مضمون یکی از آنها این بود: «از قانون اطاعت کن و ماسک را بپوش، تا از خود در برابر پنجه های آلوده محافظت کنی.»
به این ترتیب هرکس که در خیابان بدون ماسک دیده می شد جریمه و یا زندانی می شد. شهرهای دیگر کالیفرنیا نیز مانند سانتا کروز و لس انجلس و سایر ایالات آمریکا نیز از این قانون تبعیت کردند.
ماجرا به همینجا ختم نشد و کم کم اجبار به استفاده از ماسک به خارج از آمریکا نیز کشیده شد.
در فرانسه و انگلیس نیز دولت ها مردم را به استفاده از ماسک تشویق کردند. اما شهردار لس انجلس از مردم خواست فقط در زمان خرید از ماسک استفاده کنند.
با استفاده اجباری از ماسک، منابع تامین این کالا نیز با مشکل روبرو شد. آن زمان تعداد شرکت های کمی بودند که به صورت تخصصی ماسک تولید می کردند و به این ترتیب تولید خانگی به فریاد مردم رسید. در آمریکا، کلیساها، گروه های مردمی و صلیب سرخ به یاری هم آمدند تا ماسک تولید کنند.
در سال ۱۹۱۸ استفاده از ماسک را آمریکایی ها باب کردند اما یک قرن بعد، آسیایی ها بودند که از آن درس گرفتند و مزایای استفاده از ماسک را برای کم کردن شیوع بیماری را درک کردند. شاید به این دلیل که در سال های اخیر آسیا با شیوع انواع بیماری ها مانند وبا، حصبه و سایربیماری های واگیردار از جمله سارس و آنفلوانزای مرغی درگیر بوده است. این بیماری های واگیردار بودند که به رواج فرهنگ استفاده از ماسک کمک کردند. آمریکا و اروپا تا پیش از ویروس کرونا با چنین شیوعی روبرو نشده بودند.
بنابراین به نظر می رسد استفاده از ماسک به عنوان یک اقدام پیشگیرانه موجب آگاهی چندین نسل شده است که ویروس کرونا درحال تغییر آن است. از ابتدای شروع پاندمی کرونا، حرف های ضد و نقیضی درباره استفاده از ماسک زده شده است و همچنان دانشمندان به یک نظریه واحد درباره قطعیت استفاده کردن یا نکردن از ماسک برای افراد سالم نرسیده اند. این ماجرا نشان می‌دهد که هم چنان جنجال استفاده از ماسک در جهان ادامه خواهد داشت.
نظر شما