به گزارش همشهری آنلاین به نقل از همدلی، روز سه‌شنبه گذشته و در اولین روز از جلسه علنی مجلس پس از تعطیلات طولانی کرونایی، طرح سه فوریتی تعطیلی یک ماهه کشور توسط برخی نمایندگان در جهت پیشگیری از شیوع کرونا ارائه شد، ولی جمعی از نمایندگان با این طرح مخالفت کردند. در حالی که ۸۰ امضا کننده این طرح، دلیل ارائه آن را برنامه‌ریزی برای روبه‌رو شدن با موج دوم گسترش کرونا اعلام کرده بودند، نمایندگان دیگر آن را مغایر با اصول قانون اساسی دانسته و به اجرای آن رای ندادند.
علی ادیانی نماینده قائمشهر یکی از این مخالفان بود که این طرح را مغایر با ۴ ماده از قانون اساسی دانست. او معتقد بود که بر اساس اصل ۷۹، در این موضوع باید دولت لایحه مربوطه را ارائه دهد و اساسا این موضوع نمی‌تواند به صورت طرح در مجلس مطرح شود. از طرفی مغایرت با اصول ۷۵، ۱۱۰ و ۱۷۶ قانون اساسی نیز از دیگر مواردی بود که مخالفین این طرح، به آنها اشاره کرده‌اند.
عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده مردم نقده و طراح اصلی این طرح پیشنهادی، معتقد است که بر اساس هشدارهای سازمان بهداشت جهانی، اگر کشورها محدودیت‌های تردد را رعایت نکنند، درگیر موج دوم شیوع کرونا خواهند شد، بنابراین ایران هم از این قاعده مستثنی نبوده و نباید تعطیلی کشور را ترور سیاسی و اقتصادی قلمداد کرد.
حسین‌زاده در صحن مجلس اظهار داشت که اگر چه از عمر فعلی مجلس فقط ۴۰ روز باقی مانده است، اما می‌توان در همین مدت هم با قرنطینه، جان مردم را حفظ کرد.
شادمهر کاظم‌زاده نماینده دهلران نیز یکی دیگر از نمایندگانی بود که مخالف با تعطیلی کشور و قرنطینه آن به علت شیوع کرونا بود.
کاظم‌زاده در پاسخ به این سوال که چرا با این طرح مخالفت کرده است، می‌گوید: «تعطیلی یک ماهه کشور به علت شیوع کرونا، خودکشی از ترس مرگ است. او اعتقاد دارد اجرای این طرح به‌نوعی حذف صورت مساله بوده و نه راه حل آن.»
او همچنین، قرنطینه کامل کشور به این شکل را امکان‌پذیر نمی‌داند.
این نماینده مجلس در توضیح بیشتر علل مخالفت خود با این طرح می‌گوید: «طرح قرنطینه یک ماهه کل کشور، به گونه‌ای بود که هیچگونه فعالیت و تحرکی در کشور انجام نگیرد و این مساله به صلاح کشور نیست. این امر اگر چه در شهری مانند ووهان چین انجام گرفت، اما در آنجا تنها یک شهر و یک جمعیت چند میلیونی مشخص، قرنطینه شد و تدابیر لازم برای تامین خوراک و امکانات مردم آن نیز تامین شد. این به مانند آن است که منطقه‌ای با حدود پنج درصد جمعیت کشور یا شهری با جمعیت سه یا چهار میلیونی را قرنطینه کنیم، اما نمی‌توان یک کشور ۸۰ میلیونی را به صورت کامل و مطلق، قرنطینه کرد.»
کاظم‌زاده یکی دیگر از دلایل مخالفت خود را، تضاد این طرح با شعار جهش تولید می‌داند و می‌افزاید: «به نظر می‌رسد در حال حاضر بیش از آنکه به تعطیلی کامل کشور فکر کنیم باید بیشتر به مراحل پساکرونا فکر کنیم، چرا که قطعا در آینده، کشور از مشکلاتی که به واسطه کرونا ایجاد شده، نظیر عدم تحرک و عدم فعالیت بخش‌های اقتصادی، متاثر شده و با تشدید رکود تورمی روبه‌رو خواهد شد.»
این نماینده دهلران ادامه می‌دهد:«تعطیلی کامل کل کشور، اقدامی ضررآفرین بود. در حال حاضر هم بخش عمده‌ای از فعالیت‌ها، امور دولتی و سازمان‌ها و فعالیت اقتصادی تعطیل است که البته باید گفت که به علت این شرایط خاص، طبیعی و لازم است. اما این مساله که کشور را به طور کامل قرنطینه و تعطیل کنیم، کار نسنجیده‌ای است، زیرا بسیاری از این فعالیت‌های تولیدی، نیازهای اساسی مردم را تامین می‌کنند.»
او می‌گوید: «مشاغل زیادی وجود دارند که باید ناگزیر به فعالیت خود ادامه دهند که این مساله با این طرح همخوانی ندارد. از طرف دیگر، کشور در تعطیلی مطلق، چگونه باید تولیدات ضروری و فعالیت‌های اقتصادی لازم خود را ادامه دهد؟ همانطور که من در مجلس هم اشاره کردم انجام این امر، در حقیقت خودکشی از ترس مرگ است. تعطیلی کشور به این صورت، در هیچ نقطه از دنیا هم امکان‌پذیر نیست. این در حالی است که بسیاری از موسسات غیر دولتی بخش مهمی از حقوق کارکنان خود را از فعالیت کارکنان خود به دست می‌آورند. مکان‌هایی مثل دانشگاه‌ها، درآمدهایی اختصاصی دارند که از طریق آن، درآمد کارکنان خود را پرداخت می‌کنند. اگر این کارکنان از ادامه فعالیت، محروم شوند کسب این هزینه‌ها از کجا باید فراهم شود؟»
او راجع به برخی جزئیات این طرح می‌گوید:«در این طرح همچنین آمده بود که قیمت بنزین در این دوره به ۳۰۰۰ تومان تغییر یابد و این مساله با روح طرح ارائه شده، مغایر بود. چرا که با نبود تردد، امکان فروش بنزین از بین می‌رود و در این بین چرا اصلا باید بنزین سهمیه‌ای حذف شود؟»
کاظم‌زاده، قرار دادن یک شبکه اختصاصی صدا و سیما برای مسائل مربوط به کرونا را یکی دیگر از جزئیات این طرح معرفی کرده و می‌گوید: «این مساله‌ای است که در حال حاضر هم وجود دارد و مورد جدیدی نیست، چرا که تقریبا همه شبکه‌های صدا و سیما در حال پرداختن به این موضوعات و اطلاع‌رسانی هستند.»
او نتیجه می‌گیرد که این طرح در برگیرنده موضوعات جدیدی نبود و ادامه می‌دهد: «مثلا طرح این موضوع که ارتش، سپاه، بسیج و ستادهای اجرایی و موسسات عمومی و غیردولتی موظف به همکاری شوند نیز از نمونه مواردی است که در حال حاضر هم وجود داشته و همکاری آنها مدت‌هاست که ادامه دارد.»
کاظم‌زاده معتقد است که روش‌های کنونی در جهت مبارزه با شیوع کرونا باید اصلاح شود. حتی قرنطینه هم باید انجام شود، اما به صورت موضعی، یعنی برای یک شهر یا منطقه‌ای خاص، یا در مورد تعطیلی مشاغل خاصی که در این شرایط ادامه فعالیت آنها ضرورتی ندارد، ولی اینکه کل کشور به این منظور تعطیل و قرنطینه بشود به نظر امری نادرست است. او نتیجه می‌گیرد ایجاد شرایطی که مردم جامعه نتوانند به واسطه عدم امکان تردد به سوپر مارکت‌ها، نانوایی‌ها، پمپ بنزین‌ها و مکان‌هایی مانند این مراجعه کرده و از طرفی دیگر تولید مایحتاج عمومی مردم نیز به واسطه این تعطیلی گسترده با مشکل روبه‌رو کند، منطقی به نظر نمی‌آید.
این نماینده مجلس، در پاسخ به سوالی در مورد راهکار جایگزین، می‌گوید: «همین شیوه موجود، با اصلاح روش، اجرای دقیق‌تر و همچنین کارآمد کردن نقاطی که در آنها نقص وجود دارد، می‌تواند راه حل خوبی باشد. اگر قرار است تردد بین استانی ممنوع شود باید واقعا این اتفاق بیفتد و عملیاتی شود و از طرفی همین درصد از افرادی که قرار است در خانه‌ها بمانند باید از لحاظ معیشتی تامین شوند. مثلا در همین شهر تهران اگر چه انتقاد در زمینه تحرک و ارتباطات وجود دارد، اما در مقایسه با وضعیت قبل از کرونا، کاملا مشخص است که تحرکات کمتر بوده و تردد بین شهری و استانی نیز کاهش پیدا کرده است. اما در همین شرایط هم باید مدیریت کرد که همین سطح از روابط نیز در سطح ضروریات و مواد اضطرای انجام گرفته و موارد غیرضروری و غیرلازم حذف شوند. در مورد ارتباطات ضروری هم می‌بایست کنترل‌های لازم صورت گیرد، به عنوان مثال باید رانندگان حمل و نقل عمومی مانند اتوبوس و تاکسی‌ها، تست‌های روزانه را انجام دهند و سپس در سطح شهر به شهروندان خدمت رسانی کنند.»
کاظم‌زاده در پایان اشاره می‌کند: «این مساله که گفته شود به صورت مطلق، کسی از خانه خارج نشود، عملا همه چیز را قفل می‌کند و مخالفت من با این موضوع هم از همین جهت بوده است. در بحث رعایت اصول بهداشتی و تلاش در جهت عدم انتشار گسترده ویروس کرونا، قاعدتا هیچگونه شکی وجود نداشته و همه با آن موافق هستند و در حال حاضر هم، همه فعالیت‌ها به همین سمت است. با این وجود نقد نوع روش، اصلاح آن و تصحیح مسیر دستیابی به این امر، مساله دیگری است که با هدف نتیجه‌گیری مطلوب‌تر، انجام می‌گیرد.»
نظر شما