همشهری آنلاین - مهدی فروتن: پدیده جشنواره دوازدهم فیلم فجر اما «سجاده آتش» بود که برخی صحنه‌های آن نفس مخاطبان را در سینه حبس و دو استعداد تازه به سینمای دفاع‌مقدس معرفی کرد؛ یک کارگردان جوان و رضا ایرانمنش که تا مدت‌ها انتخاب اول فیلمسازان جنگ برای ایفای نقش رزمندگان بسیجی بود.
فیلمساز جوان ۱۴ سال پس از آن تجربه بسیار موفق و تماشایی، سراغ یک داستان جنگی دیگر رفت و این بار آن را در قاب کوچک تلویزیون روایت کرد. «رقص پرواز» گرچه در نخستین پخش مهجور ماند و چندان دیده نشد اما آوازه‌اش چنان در رسانه‌ها پیچید که هر سال در مناسبت‌های مربوط به جنگ و دفاع‌مقدس روی آنتن شبکه‌های مختلف می‌رود و جالب اینکه هر بار وجهی نامکشوف از نخستین تجربه سریال‌سازی مرادپور آشکار می‌کند. متن دقیق علی طالب‌زاده همراه با کارگردانی حساب‌شده و تصاویری که به لطف دوربین ۳۵میلی‌متری رنگ و بوی سال‌های دور دارد، از «رقص پرواز» یک شاهکار کوچک ساخته است.
«مرده‌شور اون قیافه‌ت رو ببره. یه بار نشد من سلام بدم، بعد بیای بیرون!» این جمله بامزه را دکتر منصور یاوری، یکی از دو قهرمان اصلی سریال پس از اقامه نماز صبح در شگفت‌انگیزترین شکل ممکن خطاب به آفتاب می‌گوید؛ با پتویی روی دوش، حالتی بین خواب و بیدار و ادای هر سه‌سلام پایانی نماز با یک جمله نیمه‌کاره! همین شخصیت وقتی پای حضور در جبهه به میان می‌آید و خبری از هواپیمای اختصاصی نیست، با قطار درجه سه راهی جنوب می‌شود تا دوستش مصطفی چمران را عمل کند. حضور او در اهواز همزمان است با شدیدتر شدن حمله دشمن و دکتر یاوری تا پای جان برای کمک کردن به مردم در جبهه می‌ماند.
بازی مهدی هاشمی یکی از برگ‌های برنده مرادپور در سریال هفت قسمتی «رقص پرواز» است؛ مجموعه‌ای که مخاطب برای دانستن راز نام آن باید تا صحنه پایانی منتظر بماند و شاهد رقص غرورانگیز تابوت‌های شهدا در آسمان آبی ایران باشد. فضاسازی کارگردان و طراح صحنه و لباس سریال را نمی‌توان دید و تحسین نکرد. کافی است به صحنه تبدیل شدن ایستگاه راه‌آهن مرکزی تهران و خیابان‌های اطراف آن از دهه ۸۰ به اوایل دهه ۶۰ دقت کنید. آنچه در کسری از دقیقه رخ می‌دهد، حیرت‌انگیز و تکان‌دهنده است و مخاطب را در چشم برهم‌زدنی ۲۰ سال به عمق تاریخ می‌برد.
«رقص پرواز» در میان انبوه سریال‌های ماندگار و از یادرفته تلویزیون، بیشترین شباهت را به «وضعیت سفید» حمید نعمت‌الله دارد. ویژگی مشترک هر دو مجموعه این است که مخاطب در هر بار دیدن آنها، نکته‌های تازه کشف می‌کند و از این کشف لذت می‌برد. این همان «آن» سریال‌های ماندگار و چیزی است که «وضعیت سفید» و «رقص پرواز» را از مجموعه‌های دیگر متمایز می‌کند.
حاتمی‌کیا سال‌ها پیش در گفت‌وگویی از این انتقاد کرده بود که امثال بهزاد بهزادپور مدت‌هاست فیلم نمی‌سازند و مردم باید به همان «خداحافظ رفیق» او دل‌خوش کنند. شاید این گزاره درباره مرادپور هم صدق کند؛ کسی که «سجاده آتش» او بسیار کم از تلویزیون پخش شده و در بیش از ۲۰ سال حضور در عرصه فیلمسازی، تنها دو فیلم و یک سریال در کارنامه دارد. مرادپور که زمانی عزم خود را برای ساختن سریالی درباره شهیدان باکری جزم کرده بود، هنوز و همچنان کم‌کار است. کاش خیلی زود از سریال‌ها و فیلم‌های او خبری تازه به گوش برسد... .
مجموعه تلویزیونی «رقص پرواز» به کارگردانی احمد مرادپور درباره زندگی یک جراح متخصص است که در زمان جنگ تحمیلی از آمریکا به ایران بازمی‌گردد و برای انجام عملی حساس ناچار می‌شود به اهواز سفر کند. همزمان ملیحه، دانشجوی جوان پزشکی برای یافتن نامزدش دکتر مولایی با دکتر یاوری همراه می‌شود. مهدی هاشمی، لاله اسکندری، شهاب حسینی، امیرحسین صدیق، آفرین عبیسی، سیروس گرجستانی، اصغر نقی‌زاده و... در «رقص پرواز» بازی کرده‌اند.
نظر شما