به گزارش همشهری، در این مراسم پس از سخنان مهدی چمران که انتقاداتی را نسبت به حمایت نشدن شوراها از سوی دولت و کاسته شدن از اختیاراتشان ابراز کرد، مصطفی پورمحمدی سعی کرد در سخنان خود به نوعی به این انتقادات پاسخ دهد.
وزیر کشور در بخشی از سخنان خود تلویحا به این نکته اشاره کرد که اساسا توجه به شوراهای شهرهای بزرگ و تقویت آنها مد نظر دولت نیست.
نگاه نظام به شوراها مثبت است
وزیر کشور در این مراسم گفت: واگذاری برخی مسئولیت‌ها به‌صورت آزمایشی به شوراها در دولت پذیرفته شده است. دولت هم از خدا می‌خواهد که بسیاری از این امور را هرچه زودتر به مردم واگذار کند.
وی در عین حال گفت: موضوع مدیریت واحد شهری، بحث‌های مفصلی را در خود دارد که هنوز ساز و کارهای آن به خوبی تبیین نشده است، در عین حال توانایی‌ها و ظرفیت‌های شوراها متفاوت است و یک مسئولیت یکسان را نمی‌توان به همه شوراها واگذار کرد؛ چرا که برخی از آنها توانایی لازم را ندارند.
به گفته پورمحمدی، باید همه امور را به‌طور هماهنگ و براساس واقعیت‌ها تنظیم کنیم، کشور متعلق به همه است و اگر می‌خواهیم کشور را خوب اداره کنیم، باید جای جای آن را توسعه دهیم، نمی‌توان فقط 10 شهر خوب را در کشور ایجاد کرد و بعد ادعای پیشرفت و توسعه‌یافتگی داشت.
در حال حاضر از همه روستاهای دور افتاده به شهرهای به ظاهر پیشرفته و توسعه یافته ما مهاجرت می‌کنند و جمعیت حاشیه‌نشین کشور به حدود 8 میلیون رسیده که بخش بزرگی از این جمعیت در 15 سال گذشته شکل گرفته، پس مشخص است که در سال‌های گذشته اشتباه کرده‌ایم! چرا باید از این سیاست‌ها دفاع کرده و بر ادامه یافتن آن تاکید کنیم؟
پورمحمدی گفت: معتقدیم نه فقط شوراهای شهرهای بزرگ بلکه شوراهای روستایی را نیز باید حمایت کنیم؛ چرا که سامان دادن به شوراهای روستایی می‌تواند به نفع مردم شهر تهران باشد تا دیگر آنها احساس نفس تنگی و تلف شدن و کوتاه‌شدن عمر نکنند .همچنین احساس نکنند که لذت زندگی‌شان از بین رفته و روزی 2 ساعت باید در ترافیک تهران خرد شوند.
شوراها اصلاح‌گر نظام اداری باشند
مصطفی پورمحمدی، وزیر کشور نیز به‌عنوان سخنران آخر گردهمایی روز ملی شوراها خواستار آن شد تا شوراها با ابداع مدل‌های جدید اداری، نحوه پاسخگویی به مردم و محدودیت‌های موجود در این‌باره را اصلاح کنند.
پورمحمدی خطاب به اعضای شوراهای شهر و روستا تاکید کرد: خلاقیت و ذهن روشن اعضای شوراها بهتر است درگیر آیین‌نامه‌ها، موافقتنامه‌ها و روابط معمول اداری نشود. وی ادامه داد: به‌دنبال چند تا میلگرد، سیمان، آجر، بتن، آسفالت و جدول نباشید؛ چرا که ما در کنار مدیریت مسائل مادی زندگی مردم، نباید از نیازهای والا، متعالی و فرهنگی انسان‌ها غفلت کنیم بلکه باید برای سلامت اجتماعی و اخلاقی مردم برنامه ریزی کنیم.
کاسته شدن اختیارات شوراهاپیش از سخنان وزیر کشور، رئیس شورای‌عالی استان‌ها و رئیس شورای شهر تهران به سخنرانی پرداخت. مهدی چمران با استفاده از فرصت پیش آمده در این گردهمایی خطاب به مسئولان و دست‌اندکاران حاضر، خواستار اصلاح قانون تقسیمات کشوری در مورد تهران شد.
وی در مورد دلایل خود برای این پیشنهاد گفت: از آنجایی که استان تهران از امکانات و سرانه‌های لازم برای جمعیت حدود 14 میلیونی خود محروم است با انواع چالش‌ها و مشکلاتی که می‌رود تهدیدی برای کیان آن باشد، مواجه شده است.
وی با غیرقابل تحمل خواندن رشد 10 تا 12درصدی جمعیت و مهاجرت از روستا و شهرهای مختلف به استان تهران افزود: گاهی اوقات یکی دو روستا به همراه امام جماعتشان با هم به تهران نقل مکان می‌کنند درحالی‌که تهران چنین رشدی را جوابگو نیست و نبود آمادگی از نظر شهرسازی و زیرساخت‌های شهری، ناهنجاری‌هایی را برای آینده آن رقم خواهد زد.
وی گفت: این شهرک‌های جدیدالتاسیس در حاشیه تهران حتی برابر با قانون تقسیمات کشوری به صلاح نیست وباید اصلاح شود.رئیس شورای‌عالی استان‌ها در عین حالی که به مناسبت روز ملی شوراها از وجود 7 اصل در قانون اساسی در جهت ضرورت تشکیل، ماهیت و اهداف شوراها سخن می‌گفت و از شوراها با 110هزار عضو در سراسر کشور یکی از ارکان مهم تصمیم‌گیری در کشور نام برد، ادامه داد: گرچه شوراییان در جهت تحقق قانون اساسی تلاش می‌کنند اما هرچه جلوتر می‌روند شاهد فاصله گرفتن از روح قانون اساسی و کاسته شدن از قدرت و اختیارات شوراها هستند.
وی حرکت تکاملی شوراها را به 2 مرحله تقسیم کرد؛ مرحله اول تثبیت جایگاه شوراها و دومی ارتقای جایگاه شوراهاست. این درحالی است که چمران معتقد است سیستم اداری کشور در برابر واگذاری بخشی از اختیارات خود به شوراها مقاومت می‌کند که باید سعی کرد با سعه صدر و منطق این مشکل را حل کرد.
مشکلات حاشیه‌نشینی
چمران به مشکلات حاشیه نشینی و شکل گیری بی‌رویه و بی‌برنامه شهرک‌های اقماری اشاره کرد وبا بی‌ریشه و خالی از هویت خواندن آنها، وقوع آسیب‌های اجتماعی فراوان به تهران را پیش‌بینی کرد.وی حتی در این باره به ذکر مثالی از شکل گیری شهر آفتاب در کنار مرقد امام خمینی پرداخت که چرایی و چگونگی تشکیل آن بر دست اندرکاران اداره شهر و کارشناسان و صاحب‌نظران امور شهری و اجتماعی مشخص نیست.
