همشهری آنلاین / بهاره خسروی : تکه 817 هکتاری با 327 هزار نفر جمعیت، یکی از مناطق قدیمی پایتخت است وسابقه سکونت آن به یک قرن می‌رسد. اما از یک قرن پیش تا به امروز، حال و فضای زندگی شهری و نیازها و مطالبات زیستی مردم به کلی تغییر کرده است البته به جز روحیه مشارکت‌پذیری و صمیمت اهالی در امورمحلی. نکته‌ای که شهردار منطقه نیز در حرف‌هایش به آن تأکید دارد و می‌گوید: «اهالی منطقه 10 روحیه مشارکت‌پذیری بالایی دارند. به قول ورزشی‌ها با یک سوت به سرعت دورهم جمع می‌شوند.» به همین بهانه با آغاز سال جدید، مهمان مجید رباطی، شهردار منطقه 10 شدیم و در این روزهای «کرونایی»، درباره رویکرد مجموعه مدیریت شهری و اجرای پروژه‌ها و طرح‌های مردم محوردرسال جدید گفت‌وگو کردیم.
رویکرد مدیریت شهری برای اجرای پروژه‌های خرد و کوچک در سال جاری چیست؟
با توجه به گشت زنی‌ها و بازدیدهای میدانی که داشتیم، بیشترین پارسل‌های منطقه 817 هکتاری منطقه 10 مسکونی است. در منطقه‌ای فعالیت می‌کنیم که در آن نزدیک به 327 هزار نفر سکونت دارند و 117 خانوار زندگی می‌کنند و 50 هزار نفر نیز جمعیت شناور دارد. در نتیجه این آمار جمعیتی نیازمند تأمین سرانه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و عمرانی و... است. در کنار این موارد، 57درصد آن منطقه مسکونی، 24درصد معابر و 19درصد آن را سایر کاربری‌ها شامل می‌شود و در عمل در یک محدوده کاملاً مسکونی محصور شدیم که برای ایجاد و افزایش بسیاری از سرانه‌ها محدودیت داریم. چراکه بسیاری از فضاها و زمین‌های موجود در منطقه در تملک شخصی است. همین موضوع برای اجرای بسیاری از طرح‌ها و پروژه‌ها برای ما محدودیت ایجاد می‌کند. در واقع برای بسیاری از اقدامات دست‌مان بسته است. اما تلاش داریم با تکمیل پروژه‌ها و طرح‌های در دست اجرا، در مسیر توسعه منطقه و رضایتمندی شهروندان گام برداریم. برای همین موضوع نگهداشت شهری منطقه یکی از مهم‌ترین اولویت‌های‌کاری ما در کنار سایر اقدامات جاری مجموعه مدیریت شهری است.
چه پروژه‌هایی در سال 1399 برای خدمت‌رسانی و تأمین سرانه‌های مورد نیاز شهروندان به بهره‌برداری می‌رسد؟
منطقه 10 با توجه به بافت مسکونی و جمعیتی پرتراکمی که دارد به سبب سرانه فضای سبز استاندارهای لازم شهر تهران را ندارد. توسعه فضای سبز منطقه یکی از برنامه‌های سال جاری است که با تکمیل پروژه‌های در دست اجرا آن را مد نظر داریم. یکی از این برنامه‌ها اجرایی، طرح «کوچه سبز» است که به همتسازمان مشاور فنی مهندسی شهرداری تهران طرح «حیاتشهر» در کوچه «ارحمی» با مشارکت اهالی اجرا شد. مادر منطقه باغ‌هایی داریم که مالکان آن علاقه‌ای به فروش آن ندارند. بخشی از کار ما رایزنی با مالکان این‌گونه باغ‌ها است که خوشبختانه درباره باغ «نظر» و باغ «حکیم» موفق شدیم و کارهای تملک آن انجام شده است، به‌ویژه پروژه باغ حکیم که شهردار تهران هم پیگیر این موضوع است، امیدواریم در آینده نزدیک با تبدیل این باغ‌ها به بوستان و فضای سبز شاهد افزایش سرانه فضای سبز در منطقه باشیم.
درباره توسعه فضاهای شهری چه برنامه‌ای در دستور کار دارید؟
برای توسعه فضاهای شهری رویکردهایی برای منطقه تهیه کردیم. یکی از مهم‌ترین کارها فراهم کردن زمینه‌های افزایش ماندگاری اهالی در منطقه است. در گذشته این منطقه به سبب سبقه تاریخی و هویتی که داشت، یکی از محله‌های مطلوب برای زندگی بود. اما این روند به مروز زمان با تغییر سبک زندگی وبافت ریزدانه زمین‌های منطقه موجب شده تا در نوسازی املاک، متراژ خانه‌ها به نسبت کوچک‌تر شود. همین موضوع سبب عدم تمایل به خرید ملک و حتی سرمایه‌گذاری شده است. اما به دنبال ایجاد تحول سریع و ماندگار در بافت‌های فرسوده هستیم. یکی از اینها ارائه بسته‌های تشویقی برای ساخت‌وساز در بافت فرسوده است. همچنین پروژه‌هایی مانند ساخت «پلازای شهری» در محله «بریانک»و بازنگری در طرح تفصیلی درباره معابر عبوری را در دستور کار داریم. همچنین ساماندهی مشاغل و گاراژهای شهری در خیابان «قزوین» و تغییر المان و نمادها و.... در حقیقت با این اقدامات قصد داریم تا چهره شهری منطقه برای شهروندان مطلوب و زیبا باشد.
برای توسعه نیازهای فرهنگی شهروندان ساکن در منطقه چه طرح‌های هدفمندی اجرا می‌شود؟
ایجاد حس تعلق خاطر محله‌ای در حوزه فرهنگی، یکی از رویکردهای برنامه‌های اجتماعی مجموعه مدیریت شهری منطقه است. خوشبختانه اهالی منطقه روحیه مشارکت‌پذیری بالایی دارند. این مشارکت‌پذیری را زمانی که سازمان ورزش بودم و در منطقه 10 برنامه‌ای را اجرا می‌کردیم، به خوبی تجربه کردم و به قول ورزشی‌ها اهالی با یک سوت دورهم جمع می‌شوند و هرکدام گوشه‌کاری را به دست می‌گیرند. طراحی لگو و برند هویتی برای منطقه، اجرای برنامه دوستدار کودک، استفاده از ظرفیت دانشجویان دانشگاه سوره و هنرمندان برای زیباسازی چهره شهری، برپایی مسابقه با موضوع‌هایی مانند منطقه 10 را دوست دارم، استفاده از ظرفیت‌های موزه حیات وحش «هفت‌چنار»از جمله برنامه‌هایی است که برای علاقه‌مند کردن شهروندان به محله زندگی‌اشان، برنامه‌ریزی کردیم. با این روش حتی سرمایه‌گذاران برای اجرای طرح‌ها و برنامه‌های عمرانی در منطقه تمایل پیدا می‌کنند.
نقش سمن‌ها و نهادهای مردمیرا در شناسایی مشکلات مردمی و انتقال آن به مجموعه مدیریت شهری چگونه می‌بینید؟
سمن‌ها و نهادهای مردمی و شورایاری‌ها در حقیقت بازوی شهرداری هستند. اما یک نکته باید در این میان لحاظ شود و آن پای کارآمدن همه این نهادها است. در حال حاضر چند سالی است سمن‌ها تشکیل شدند و فعالیت‌هایشان را انجام می‌دهند. این فعالیت‌ها و ارتباط‌ها نباید در قالب یک جلسه با شهردار یا درون سازمانی و چند عکس خلاصه شود. نهاد و سمن‌ها باید به‌صورت عملی در حوزه‌های مختلف پای کار باشند. درباره موضوع‌های تخصصی در مسائل فرهنگیو آسیب‌های اجتماعی مشاوره دهند و با ایجاد حس مشارکت‌طلبی و مسئولیت، مردم را پای کار بیاورند. برای مثال وقتی قرار است برنامه‌ای فرهنگی در منطقه اجرا کنیم خود مردم یا نهادها از صفرتا صد کار را به دست بگیرند. در موضوع آموزش‌های شهروندی، ترافیک، نظافت شهری و همه اینها حس مسئولیت‌پذیری را در بین مردم به وجود بیاورند. با این کار ارتباط ما با مردم دوسویه می‌شود و می‌توانیم نیازها و مطالبات را در دل همین همدلی‌ها و مشارکت‌ها شناسایی کنیم.
رسانه‌های محلی در انعکاس مشکلات محلی و ارتباط آن با مجموعه مدیریت شهری چه نقشی دارند؟
نقش رسانه‌ها همواره مشهود است. در حوزه ورزش این موضوع را به خوبی حس کردم. رسانه، قوه محرکه فعالیت مجموعه مدیریت شهری یا سایر نهادها و ارگان‌ها هستند. یک خبر در رسانه موجب به تکاپو افتادن هر نهاد و ارگان برای برطرف کردن آن می‌شود. یک رسانه باید با آشنایی چارچوب و قوانین و مقررات، اطلاع‌رسانی را انجام دهد. در واقع یک رسانه باید با تسلط و شناخت از معضلات و مشکلات منطقه و ظرفیت‌های موجود بداند که کدام بخش کار به سبب کمبود امکانات دچار ضعف شده یا غفلت و کوتاهی بوده است. همچنین موضوعی که از سوی رسانه مطرح می‌شود باید توجیه قانونی داشته باشد.
نظر شما