معلمان هر روز فیلم و فایل صوتی درس‌ها را در گروه فضای مجازی کلاس بارگذاری می‌کنند تا در روزهای قرنطینه و کرونا، درس‌ها از ذهن دانش‌آموزان فرار نکند. این روزها کسی حواسش نیست دانش‌آموزان مدرسه‌ای در منطقه یک به دلیل نداشتن گوشی همراه و تبلت یا در دسترس نبودن اینترنت از کلاس درس جا مانده‌اند و با این حال قرار است بعد از بازگشایی مدارس پا به پای دیگر دانش‌آموزان تهران در امتحانات شرکت کنند.
تنها مدرسه دولتی با نام «اشون» در رودبار قصران درست روبه‌روی مدرسه غیرانتفاعی این منطقه از لواسان قرار دارد. دانش‌آموزان مقابل مدرسه که می‌رسند راهشان از هم سوا می‌شود و بسته به توان مالی خانواده‌ها به طرف یکی از مدارس روانه می‌شوند. «سپیده رحمان‌پور» از اهالی رودبار قصران در مدارس شمیران مشغول تدریس است. او می‌گوید: «در محدوده رودبار قصران شاهد بافت‌های اجتماعی‌ـ فرهنگی کاملاً متفاوت از هم هستیم. در این محدوده علاوه بر ویلانشین‌ها و ساکنان معمولی شمیران، خانواده‌های روستایی هم زندگی می‌کنند. اتباع افغانستانی هم در این مناطق حضور بیشتری دارند و همین موضوع باعث چندگانه بودن بافت رودبار قصران و لواسان شده. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات لواسان و رودبار قصران نبود مدرسه و کلاس درس به اندازه کافی و باکیفیت است. تنها مدرسه دولتی رودبار قصران اشون است که از پیش‌دبستانی تا پایان نهم را در خود جا داده. در این مدارس هیچ خبری از عدالت آموزشی نیست. »
اینجا منطقه یک تهران است
دو سوم دانش‌آموزان این مدرسه را اتباع افغانستان تشکیل داده‌اند که توان اقتصادی پایینی دارند. نداشتن تبلت و گوشی همراه و دسترسی نداشتن به اینترنت پرسرعت تعداد زیادی از دانش‌آموزان این مدرسه را از آموزش مجازی این روزها دور کرده است. رحمان‌پور می‌گوید: «دانش‌آموزانی در این مدرسه تحصیل می‌کردند که خانواده‌شان حتی توان تأمین پوشاک آنها را هم نداشتند. این روزها که به دلیل کرونا کلاس‌های درس به‌صورت مجازی برگزار می‌شود این دانش‌آموزان به‌طور کامل از فضای آموزشی دور مانده‌اند. حتی دسترسی به این دانش‌آموزان هم با توجه به دور شدن از مدرسه بسیار محدود است. در نهایت بعد از بازگشایی مدارس این دانش‌آموزان باید کنار دیگر دانش‌آموزان آزمون دهند و حتی در برخی از مقاطع تحصیلی امتحانات به‌صورت سراسری برگزار می‌شود. » مشکل نداشتن موبایل و تبلت برای شرکت در کلاس‌ها از یک سو و سرعت پایین اینترنت در روستاهای شمیران و رودبار قصران از سوی دیگر راه آسایش را برای دانش‌آموزان و معلمان بسته است: «بچه‌ها در روز باید چند ساعت پای اینترنت باشند و ویدیوی درس‌ها را تماشا کنند و تکالیف خود را از طریق اینترنت به دست معلمشان برسانند. اما کم بودن سرعت اینترنت در مناطق روستایی شمیران دانش‌آموزان را به دردسر زیادی انداخته است. این موضوع از آنها وقت زیادی می‌گیرد. از طرفی هم نگران از دست دادن نمره‌های خود هستند. اینجا زیر نظر آموزش و پرورش منطقه یک قرار دارد اما کیفیت آموزش در آن با مدارس منطقه یک قابل مقایسه نیست. »
اسم امتحان می‌آید دخترم گریه می‌کند
«دخترم هر روز از صبح تا غروب گوشی موبایل دستش گرفته و ساعت‌ها وقتش صرف دانلود کردن ویدیوها و شرکت در کلاس درس می‌شود بی‌آنکه چیز زیادی یاد گرفته باشد. » این را مادر یکی از دانش‌آموزان مقطع ابتدایی رودبار قصران می‌گوید که از کیفیت آموزش مجازی راضی نیست و همین موضوع دخترش را دچار اضطراب کرده است: «معلم دخترم در این مدت تدریس چندانی نداشته و بیشتر از دانش‌آموزان تکلیف خواسته است. هر وقت حرف امتحان می‌شود دخترم اضطراب می‌گیرد و گریه می‌کند. چون نیمی از محتوای کتاب‌های درسی‌اش هنوز آموزش داده نشده است. به نظر می‌رسد پویایی و خلاقیت معلم‌ها در آموزش مجازی خود را نشان می‌دهد. معلم‌های مدرسه دخترم اغلب میانگین سنی بالایی دارند و انگیزه و شور و هیجان کافی برای تدریس در یک مدرسه پویا را ندارند. به همین دلیل کیفیت آموزش مجازی که این گروه از دانش‌آموزان دریافت می‌کنند بسیار پایین‌تر از دیگران است و بیشتر جنبه رفع تکلیف دارد. » اختلاف کیفیت آموزش در مدارس شمیران و دیگر مدارس شهر این روزها خانواده‌های شمیران ودانش‌آموزان را نگران‌تر از قبل کرده است. حتی در برخی کلاس‌های مقطع ابتدایی تنها درس ریاضی آموزش داده می‌شود و آموزش دروس دیگر به‌صورت آنلاین متوقف شده است.
همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود
وضعیت آموزش در تمام مدارس لواسان و رودبار قصران تاریک و سیاه نیست. «نیر اعظم احمدپور» مدیر مدرسه شهید دیالمه لواسان می‌گوید: «آنطور که از وضعیت مدارس شهر لواسان خبر دارم تمام دانش‌آموزان در کلاس‌های درس مجازی شرکت کرده‌اند. در مدرسه شهید دیالمه که ۱۱۰ دانش‌آموز دارد تنها ۳ دانش‌آموز بودند که به دلیل استفاده از تلفن همراه پدر و مادر مجبور بودند به‌صورت آفلاین در کلاس‌ها شرکت کنند. با این حال محتوای آموزشی را دریافت و تکالیف خود را در موعد مقرر برای معلم ارسال می‌کنند. » طبق برنامه‌ریزی مشخصی، هر روز صبح کلاس‌های آموزشی برگزار می‌شود و بعدازظهر موعد تحویل دادن تکالیف است. احمدپور می‌گوید: «معلمان و دانش‌آموزان روزهای سختی را می‌گذرانند. تا زمان دایر بودن مدارس، معلم‌ها تنها یک شیفت از وقت خود را به مدرسه اختصاص می‌دادند اما حالا بعدازظهر به تأیید تکالیف می‌گذرد و بقیه روز به تهیه ویدیو و فایل صوتی آموزشی و جزوه‌های درسی. » او می‌افزاید: «برنامه‌ریزی برای تدریس به موقع هم چالش دیگری است که ما به خوبی از عهده آن برآمدیم. تاکنون ۹۰درصد محتوای آموزشی تدریس شده است و بقیه هم در هفته‌های پیش رو تدریس می‌شود. ما به کمک معلم‌ها طوری برنامه‌ریزی کرده‌ایم که ۳ هفته آخر سال بتوانیم کل دروس را مرور کنیم. » احمدپوراز پویایی گروه‌های درسی می‌گوید که روزانه بیش از ۸۰۰ چت در آن ثبت می‌شود و همه در کلاس‌ها حضور به موقع دارند. یکی از مهم‌ترین مشکلات این روزهای او و دیگر همکارانش نصب نرم‌افزار «شاد» است: «من به‌عنوان مدیر مدرسه نتوانستم نرم‌افزار شاد را نصب کنم. این مشکل را همه معلمان و دانش‌آموزان مدرسه دارند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم در واتساپ کلاس‌های درسی را تشکیل دهیم. با آغاز ماه مبارک رمضان کلاس‌های آنلاین یک ساعت دیرتر آغاز می‌شود و یک ساعت دیرتر به پایان می‌رسد. »
نظر شما