دیروز روی نیمکت هر 3 تیم پگاه، صنعت‌نفت و ملوان هم رادیو بود و هم هندس‌فری. آخر نمی‌شود نسبت به نتایج رقبا بی‌تفاوت بود.
هر 3 بازی صباباتری با صنعت‌نفت، ملوان با پیکان و شیرین‌فراز با پگاه با استرس بالای تیمهای قعرنشین آغاز شد. گویی تمرکز کادر فنی این 3تیم بیشتر به حوادثی بود که در 2ورزشگاه دیگر می‌افتاد. اولین حادثه در ورزشگاه درخشان رباط کریم افتاد؛ پنالتی برای نفت.
نفتی‌ها در بازی قبلی‌شان مقابل پاس همدان هم 2پنالتی گرفته بودند که اولی را پیمنتا گل نکرده بود تا دومی را صابر میرقربانی تبدیل به گل کند.
پس این بار هم میرقربانی باید پشت توپ قرار می‌گرفت. او که خودش این پنالتی را گرفته بود، پشت ضربه ایستاد، اما یک واکنش استثنایی از المیر تولیا باعث شد مهاجم نفت روی نقطه پنالتی خشکش بزند. صنعت‌نفت مثل بازی قبل یک پنالتی حساس را از دست داد تا محمد احمدزاده و نادر دست‌نشان نفسی به راحتی بکشند.
نتیجه در هر 3 ورزشگاه صفر صفر بود که داوران سوت پایان نیمه اول را به صدا درآوردند. تنها اتفاق قابل ذکر نیمه نخست اخراج ابراهیم توره در انزلی بود. پیکان بهترین مهاجمش را به خاطر هل دادن بازیکن ملوان از دست داد تا چیزی در حدود 50 دقیقه مجبور باشد 10 نفره بازی کند. نیمه دوم نیمه باز شدن دروازه‌ها بود، ابتدا 10 دقیقه طوفانی در صباشهر.
آلن آدویچ در دقیقه 57 برای صبا گلزنی کرد، 4 دقیقه بعد آبادانی‌ها برای دومین بار صاحب ضربه پنالتی شدند که این بار امیر حسین یوسفی پشت توپ ایستاد و گل مساوی را زد و غلامرضا رضایی هم با یک شوت دیدنی از زاویه بسته در دقیقه 67 برای دومین بار صبا را جلو انداخت. 3دقیقه پس از گل رضایی در صباشهر، خبر آمد که پگاه در کرمانشاه گلزنی کرده است و البته دقایقی بعد هم گل دوم این تیم به ثمر رسید. امین متوسل‌زاده در دقایق 70 و 77 دو گل حیاتی برای تیم دست‌نشان زد تا طلسم 30هفته‌ای گل نزدن‌هایش را هم شکسته باشد. موسل‌‌زاده که از ابتدای لیگ تاکنون حتی یک بار هم گلزنی نکرده بود، در کرمانشاه با 2ضربه سر دیدنی هم پگاه را از منطقه فانوس به دست‌ها نجات داد و هم حکم سقوط شیرین‌فراز به لیگ دسته اول را امضا کرد.
در تمام این مدت بازی انزلی بدون گل در جریان بود. هرچند خبر پیروزی پگاه برای ملوانی‌‌ها چندان خوشایند نبود، اما احمدزاده و تیمش از نتیجه بازی صباشهر راضی بودند و با یک تساوی خانگی هم می‌توانستند هوادارانشان را موقتا راضی نگه دارند. اما یک اتفاق مرگبار آسمان انزلی را تیره و تار کرد. براستی چه کسی فکر می‌کرد پیکان 10 نفره دروازه ملوان را باز کند. توپ پس از برخورد با سر علی سلمانی در عین بهت هواداران ملوان به تور دروازه چسبید تا همه ناخودآگاه به ساعتشان نگاه کنند. فقط 2 دقیقه تا پایان!
ملوان که باورش نمی‌شود این بازی خانگی را ببازد، در لحظات اندک باقی مانده فقط توانست توسط مهاجمش علی طهماسبی یک سیلی توی گوش دروازه‌بان پیکان بزند و با کارت قرمز داور 10 نفره شود. اینکه صباباتری در تهران گل سوم را هم به صنعت‌نفت زده، دیگر برای انزلی‌چی‌ها خبر خوشحال کننده‌ای نبود. آنها زانوی غم بغل کرده بودند و اشک می‌ریختند.
«احساس می‌کنم با توجه به نتایج ضعیف ملوان در نیم فصل دوم، شایستگی حضور در کنار تیم ملی را نداشته باشم. از این روز همین‌جا از فدراسیون فوتبال و علی دایی عذرخواهی کرده و از سمتی که در تیم ملی دارم استعفا می‌دهم.»
این اولین صحبتی بود که سرمربی مغموم ملوان در پایان بازی با پیکان به زبان آورد. احمدزاده که خود را مقصر تمام ناکامی‌های تیمش در این 15هفته اخیر می‌داند، باز هم از نمایش شاگردانش تمجید کرد تا کسی زیر سؤال نرود: «ملوان بازی به‌مراتب بهتر و برتری نسبت به پیکان انجام داد؛ بازیکنانم تا آخرین لحظه زحمت خود را کشیدند، ما در طول بازی موقعیت‌های پرشمار و خطرناکی روی دروازه حریف ایجاد کردیم ولی به‌دلیل درخشش مدافعین و دروازه‌بان پیکان، برعکس جریان بازی گل خوردیم و این باخت به هیچ عنوان شایسته تلاش شاگردانم نبود.»
حرف پایانی احمدزاده در یکی از بدترین روزهای زندگی ورزشی‌اش، این بود: « از تماشاگران ملوان می‌خواهم که به حمایت خود از این تیم ادامه دهند چرا که هنوز 3 بازی دیگر در پیش خواهیم داشت و می‌توانیم درصورت حمایت هواداران، به نتایج لازم مقابل راه‌آهن، مقاومت سپاسی و پاس همدان دست یابیم. جایگاه ملوان در نیم فصل دوم در پایین جدول نبود و نباید در جمع تیمهای انتهایی قرار می‌گرفتیم.»
دیروز احمد طوسی هم حال و روزی بهتر از محمد احمدزاده نداشت، چراکه در پایان بازیهای هفته سی‌و‌یکم، تیم او جایش را با پگاه گیلان عوض کرد و با قرار گرفتن در مکان هفدهم جدول، وارد محدوده سقوط شد. البته سرمربی نفت، مثل روزهایی که می‌برد آرام است و منطقی و انگار این خصلت تمام آنهایی است که از آنطرف می‌آیند!
«من از عملکرد شاگردانم کاملا راضی هستم و به خاطر بازی زیبای‌شان تبریک می‌گویم. اما، باید قبول کنید که این رقابت بین تیمی از انتهای جدول و تیمی از ابتدای جدول بود و طبیعتا بضاعت‌ها با هم فرق می‌کند و قدرت نفر به نفر بازیکنان هر دو تیم کاملا متفاوت است. بازیکنان من تمام تلاش خود را کردند اما، این شیرینی فوتبال به همین برد و باخت‌هاست. من اعتراف می‌کنم که آنها تیم برتر میدان بودند.»
هرچقدر طوسی و احمدزاده ناراحت بودند، نادر دست‌نشان خوشحال بود. تیم او در روزی که رقبا باخته بودند یک پیروزی خارج از خانه با ارزش را کسب کرد تا بیش از هر زمان دیگر به بقا در لیگ امیدوار باشد. « تا قبل از بازیهای امروز (دوشنبه) چندان امیدوار نبودیم، ولی با نتایج مساعدی که برای ما رقم خورد، تمام تلاش در بازیهای آینده انجام می‌شود که مردم گیلان را خوشحال کنیم.»
با نتایجی که دیروز برای تیمهای قعر جدولی رقم خورد، شیرین‌فراز 21 امتیازی با لیگ برتر وداع کرد، صنعت‌نفت 31 امتیازی باقی ماند و پگاه و ملوان هم با 32 امتیاز در مکان‌های شانزدهم و پانزدهم ایستادند. به این ترتیب، در فاصله 3 هفته تا پایان لیگ برتر، فانوس سقوط از دست پگاه خارج شد تا در دستان جنتلمنی به نام احمد طوسی قرار بگیرد. هنوز هم کسی نمی‌داند، کدام تیم سقوط می‌کند.
