گویا نمی‌توان ترافیک تهران را بدون حاشیه رفع کرد و مسئولان برخی از نهادهای دولتی از جمله وزارت کشور تمایل دارند هر هفته یک سوژه را برای بحث در سطح رسانه‌ها داشته باشند. یک روز مونوریل و بودجه مترو و ترافیک و روز دیگر خطوط تندرو و تونل توحید.
گرچه اعضای شورای شهر خود را از این دایره بیرون کشیده و به استناد خودشان سکوت را بهترین پاسخ به مسئولانی می‌دانند که نمی‌توانند تهران را با پیشرفت بدون حاشیه بخواهند اما به‌نظر می‌رسد به تدریج افکار عمومی هم از این حواشی که به جای رفع مشکل تنها هر روز به‌دنبال طرح مسئله‌‌ای جدید است، خسته شده‌اند.
گرچه هنوز یک هفته از ماجرای تازه تمام شدن پول تبصره 13 به روایت وزیر کشور نگذشته که خیال شهروندان و مدیران شهری را راحت کرد که دیگر از بودجه و اعتبارات تبصره 13 خبری نیست ؛ یکی دیگر از مسئولان این وزارتخانه ماجرای تازه‌ای را سوژه رسانه‌ها کرد: تونل توحید پشتوانه مطالعاتی ندارد.
این حرف کافی بود تا بار دیگر این سؤال در ذهن شهروندان ایجاد شود که به چه استنادی مسئولان یک وزارتخانه دولتی، یکی از بزرگترین طرح‌های عمرانی شهر را که صد‌ها ساعت مطالعه کارشناسان ترافیک را به همراه دارد، غیرکارشناسی می‌خوانند.
حاشیه‌سازی برای هیچ
نگاهی گذرا به اخبار رسانه‌ای حوزه شهری کافی است تا در هر هفته شاهد یک چالش و یک حاشیه‌سازی در مسائل مربوط به عمران و آبادی شهر تهران باشیم. حاشیه‌سازی‌‌هایی که همگی حول محور یک مسئله می‌چرخد، ترافیک.
تنها مرور اخبار شهری درج شده در رسانه در اسفند ماه سال 86 و فروردین سال 87 نشان می‌دهد که قرار نیست به‌زودی گره بار ترافیک شهر تهران که هر روز سنگین‌تر می‌شود گشوده شود. اگر دیروز حرف از مونوریل و پیغام دبیر شورای‌عالی ترافیک بود که از شورای شهر تهران می‌خواست دستور معاون عمرانی وزیر کشور را برای ساخت 66 کیلومتر مونوریل، اجرایی کنند، باز هم می‌شد این تصور را کرد که موضوع مونوریل است و دولت به دلایلی مصر است حتی شده به اندازه یک خط کوتاه این ایده را در تهران اجرایی کند. اما بار دیگر وزیر کشور پیغام داد که اعتبارهای تبصره 13 تمام شده و به همین دلیل توسعه و نوسازی ناگاون حمل‌ونقل شهری کند می‌شود.
باز هم شاید می‌شد تصور کرد که اعتبارها نامناسب خرج شده و به اتمام رسیده و نباید انتظاری بیش از این داشت. اما ماجرا‌ها به همین جا ختم نشد. سیمان سهمیه بندی شد و متروی تهران به بن‌بست رسید و باز هم این داستان روایت شد که کارخانه‌ها تولید کافی نداشتند و توجیهاتی از این قبیل.
صورت مسئله تغییر می‌کند
اما این بار صورت مسئله به گونه‌ای تغییر کرده که نمی‌توان توجیهی برای آن پیدا کرد.
اگرچه این روزها همگان عادت کردند که ببینند حاشیه‌سازی بیش از هرچیزی توسعه و پیشرفت طرح‌های بزرگ کلانشهری چون تهران را به بازی بگیرد اما با این وجود جای یک سؤال بزرگ مطرح است که چگونه می‌شود طرح کلانی مانند تونل توحید بدون مطالعات کارشناسی شده آغاز شده باشد تا پس از یک سال از آغاز به کار آن، ادامه ساخت این طرح زیر سؤال رود. در چند روز گذشته تونل توحید در صدر اخبار رسانه‌ای قرار گرفت. موضوع با حرف‌های سید مجتبی شفیعی ، مدیرکل دفتر هماهنگی حمل‌ونقل و ترافیک سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور آغاز شد که مدعی شده شهرداری درخواست وزارت کشور برای ارائه مطالعات ترافیکی تونل توحید را بی‌پاسخ گذاشته است.
از نگاه وزارت کشور آنچه در تونل توحید انجام می‌گیرد توجیه ترافیکی ندارد و حتی می‌توان گزینه‌ای غیراز تونل برای رفع بار ترافیکی از این محدوده انتخاب کرد. بر فرض محال اگر واقعا مطالعات لازم از سوی دستگاه‌های متولی برای انجام این طرح انجام نگرفته چرا مسئولان به جای گفت‌وگو‌های مستقیم وانجام مذاکره، علاقه وافری به طرح این موضوعات در رسانه‌ها دارند.
آیا واقعا هیچ راهی برای مذاکره و رایزنی و حل مسائل بدون حاشیه‌سازی در رسانه‌ها وجود ندارد تا آینده پایتخت را در هاله‌ای از ابهام و نگرانی فرو نبرد. البته مسئولان شهری نتوانستند سکوت کنندو ببینند ساعت‌ها کار کارشناسان با یک گفت‌وگوی رسانه‌ای مورد ابهام قرار بگیرد. افندی‌زاده ، مدیرعامل شرکت مطالعات جامع حمل‌ونقل اعلام کرد که مطالعات این تونل در دو جبهه شمالی و جنوبی آن انجام گرفته و هیچ طرح شهری در تهران بدون پشتوانه مطالعات ترافیکی اجرا نمی‌شود. پس از آن هم ناصر گودرزوند قائم مقام معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران از انجام مطالعات تونل پیش از آغاز آن و تصویب آن در کمیسیون عمران شورای شهر خبر داد.
اما گره این مسئله همچنان ناگشوده ماند و هیچ میز مذاکره‌ای برای گفت‌وگو بین دو طرف ماجرا دیده نشد و اماواگر‌ها درباره تونل همچنان ادامه دارد. اما آنچه بیش از هر چیزی ذهن همگان را مشغول کرده و برنگرانی درباره فردای پایتخت افزوده این است که چطور می‌شود وزارت کشور از انجام مطالعات کارشناسی طرح بزرگی چون تونل توحید بی‌خبر باشد. از سوی دیگر چرا مسئولان وزارت کشور در مذاکرات غیررسمی خود به گفته مسئولان شهرداری تهران ساخت تونل توحید را یک گام مثبت می‌دانند اما در چالش‌های رسانه‌ای آن را انکار می‌کنند.
به هر حال نمی‌توان مانع از آن شد که شهروندان تصور نکنند بر سر هر کاری که در تهران انجام می‌شود و احتمال موفقیت آن می‌رود یک حاشیه سایه نندازد. با این حال تجربه نشان داده این موج‌ها گرچه سریع می‌آیند، سریع هم می‌روند و تنها این ذهن آشفته شهروند است که هر روز در ورق زدن رسانه‌ها باید با این حواشی بی‌فایده روبه رو باشد.گرچه در نهایت آنچه به نفع شهروندان تهرانی است، اجرا خواهد شد؛ هم مترو توسعه می‌یابد و هم توحید ساخته می‌شود تا تهرانی‌ها باشند و شهری که در خور آنها باشد.
