از امروز دیگر پوتین رئیس‌جمهوری پیشین خوانده می‌شود و دنیا که بر خلاف مردم روسیه چندان با چهره مدودف آشنا نیست، باید به این چهره عادت کند.
تحلیلگران امور روسیه در رسانه‌ها در ماه‌های اخیر این انتقال قدرت را فقط تغییر اسامی توصیف کرده و می‌گویند که روسیه مدودف با روسیه پوتین تفاوتی نخواهد داشت اما شاید نتوان به این راحتی درباره این انتقال قدرت در روسیه اظهار نظر کرد.
تغییر رئیس‌جمهوری در روسیه از 2 جهت داخلی و خارجی ممکن است چهره این کشور را تغییر دهد. در داخل روسیه، اگر چه مدودف اظهارنظر چندانی درباره رویکرد و موضع خود در مقابل احزاب سیاسی نکرده‌است اما احزاب و جنبش‌های مهم سیاسی روسیه نظر خود را درباره او ابراز کرده‌اند. بر خلاف پوتین، مدودف در شرایطی قدرت را در دست می‌گیرد که اوضاع داخل روسیه آرام و موضع خارجی این کشور هم نیرومند است.
حزب روسیه متحد که مدودف نامزد آن در انتخابات 3 ماه پیش ریاست‌جمهوری بود، در دوما اکثریت دارد. افکار عمومی و مردم روسیه هم از این حزب حمایت می‌کنند. نظرسنجی‌ای که خبرگزاری نووستی آن را منتشر کرد، نشان می‌دهد که محبوبیت این حزب در میان مردم روسیه اکنون بین 52 تا 54 درصد است. مدودف می‌تواند از حمایت حزب روسیه متحد مطمئن باشد چرا که پوتین در آخرین کنگره این حزب به‌عنوان رهبر آن انتخاب شد.
البته همانطور که خود پوتین هم بارها بر این موضوع تاکید کرده، نظام حکومتی روسیه نظام ریاست‌جمهوری است و مقامات دولتی براساس وابستگی حزبی‌شان انتخاب نمی‌شوند.
احزاب مخالف و اقلیت پارلمان هم تاکنون انتقادی را علیه مدودف مطرح نکرده‌اند و نشانه‌ای از اینکه با انتخاب او به‌عنوان جانشین پوتین مخالف باشند بروز نداده‌اند.
نظرسنجی که در تاریخ 26 و 27 ماه آوریل از مردم روسیه انجام شده و خبرگزاری نووستی نتایج آن را چاپ کرده، نشان می‌دهد که محبوبیت مدودف در میان مردم 23 درصد است.
اما در حوزه سیاست خارجی پرسشی که این روزها مطرح می‌شود این است که آیا مدودف به اصول سیاست خارجی پوتین پایبند باقی می‌ماند یا خیر.
رؤسای جمهوری جدید در هر کشوری چند ماه نخست را به ارزیابی سیاست خارجی می‌پردازند و معمولا در این مدت اظهار نظری نمی‌کنند. اما بعد از این چند ماه نه می‌توان انتظار داشت که مدودف تغییر خاص و مهمی در سیاست خارجی روسیه بدهد و نه اینکه عین سیاست‌های گذشته را ادامه دهد.
با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، درباره آینده روابط واشنگتن و مسکو در زمان ریاست‌جمهوری مدودف فعلا نمی‌توان اظهارنظری کرد. پوتین برای آنکه خیال غرب را از یک روسیه متفاوت راحت کند، بارها تاکید کرده که مدودف به اندازه خودش ملی‌گراست اما با وجود همه نزدیکی که میان این 2 در پشت پرده و روی صحنه وجود دارد نباید فراموش کرد که پوتین و مدودف از 2 گروه سنی و 2 نسل متفاوت هستند.
بعضی تحلیلگران آمریکایی از جمله تحلیلگران مؤسسه بروکینگز بر این عقیده‌اند که این تغییر قدرت می‌تواند فرصتی باشد برای تعامل بیشتر روسیه با غرب.
البته این به‌شرطی است که جان مک کین رئیس‌جمهوری آمریکا نشود. اما حتی این تحلیلگران هم عقیده دارند که سیاست خارجی روسیه در 3حوزه تغییر نخواهد یافت و اگر غرب بخواهد در دوران جدید روابط بهتری با مسکو داشته‌باشد، خودش باید موضعش را در این 3 مورد تغییر دهد.
اولین آنها بخش انرژی و کانال‌های نقل و انتقال آن است. موضوع دوم کوزووست. غرب باید در این مورد با روسیه به سازش برسد. موضوع سوم هم توسعه ناتو به سوی شرق و به ویژه گرجستان و اوکراین است.
ریانووستی- 6 می 2008
