اینجاست که باز هم درستی برخی اعتقادات مادربزرگ‌ها در درمان بیماری‌ها به اثبات می‌رسد و در عصر فناوری، پای عرقیات گیاهی به میان می‌آید. البته عرقیات گیاهی تنها در درمان بیماری‌ها کارایی ندارند و از آنها می توان شربت‌های گوارایی هم تهیه کرد که در روز‌های گرم رفع عطش می‌کنند.
باید گفت که عرقیات، مانند سرم بلافاصله بعد از مصرف، جذب خون می‌‌شوند و تأثیر خود را می‌گذارند. البته خوردن بیش از اندازه این عرقیات مثل زیاده‌روی در خوردن هر چیز دیگری بسیار مضر است.
بیشترین میزان مجاز مصرف یک نوع عرق‌گیاهی در طول شبانه‌روز ۲ لیوان است؛ آن هم در موارد استثنا بنابراین خیال نکنید هر چه بیشتر بخورید زودتر خوب می‌شوید و نتیجه دلخواهتان را می‌گیرید.
خوردن بعضی از عرقیات مثل عرق بیدمشک، بابونه، صدگیاه و... برای کودکان زیر ۲ سال و افرادی که به آنفلوانزا یا آبله مرغان مبتلا هستند، ممنوع است و در مورد زنان باردار یا شیرده هم باید احتیاط شود؛ به همین دلیل در موقع خرید، شرایط خود یا فردی را که برایش از این عرقیات می‌خرید، به جناب عطار توضیح دهید.
از سوی دیگر با توجه به در دسترس بودن عرقیات پاستوریزه و بهداشتی خرید این نوع نسبت به عرقیات دست‌ساز ارجحیت دارد اما اگر نوع دست ساز را ترجیح می‌دهید حتما به بهداشت آن توجه کنید.
گفتنی است بعضی عرقیات معطر مثل گلاب اگر در مقابل نور خورشید باشند، عطر خود را از دست می‌دهند؛ پس بهتر است این نوع عرقیات را پشت پنجره آفتابگیر قرار ندهید.
تاریخ مصرف بعضی از عرقیات ۳ ساله و بعضی دیگر یکساله است و این یعنی بعد از گذشت تاریخ مصرف، خاصیت‌شان از بین می‌رود، نه اینکه خراب شوند.
همچنین مکان گرم و مرطوب، زودتر خاصیت انواع عرقیات را از بین می‌برد بنابراین آشپزخانه به دلیل داشتن فضای گرم و مرطوب مکان مناسبی برای نگه داشتن آنها نیست.
نگهداری عرقیات در کمد، انباری و حیاط خلوت– که فضایی خشک و خنک دارند - مناسب است؛ در ضمن می‌توان آنها را در یخچال هم نگهداری کرد.
بدون تردید پرمصرف‌ترین عرق در بین ایرانیان گلاب است که در تهیه انواع غذاها و شربت‌ها کاربرد دارد. عرق نعنا و کاسنی هم از عرقیات پرفروش عطاری‌ها به شمار می آیند.
