متن کامل این جوابیه چنین است:
جناب آقای فریدون شهبازیان در یادداشت خود [بازار تولید موسیقی ضعیف] به نکاتی اشاره کرده‌اند که در خور تأمل است، لزوم استفاده از آرای افراد صاحب صلاحیت و متخصص در تدوین سند راهبردی موسیقی کشور از جمله نکات درست این یادداشت است که هنگامی که برای تصویب ارائه شود، از توان و آرای صاحب‌نظران موسیقی برای بررسی و کارشناسی وجوه گوناگون آن بهره خواهیم گرفت.
پاسخگویی در خصوص چگونگی آثار تولیدی یا پخش‌شده از رادیو تلویزیون بر عهده مدیران مربوط است لیکن در خصوص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،جناب آقای شهبازیان به موردی اشاره کرده‌اند که از ناآگاهی و در نتیجه نادرستی نتایجی که گرفته‌اند نشان دارد، نخست آن که دفتر موسیقی ارکستری به نام سمفونی ملی ندارد، در دفتر موسیقی 2 ارکستر سمفونیک تهران و ملی ایران وجود دارد که به صورت مستقل اداره میشوند.
نکته دوم و مهم‌تر آن که برای نخستین بار در طول فعالیت این ارکسترها، در پایان سال گذشته و دقیقا روز 28/12/86 کلیه مطالبات سال 86 این ارکستر پرداخت شده است و اعلام این نکته که در شرایطی که حقوق نوازنده‌ها و هنرمندان ارکستر سمفونی ملی 6 ماه به تاخیر افتاده، قرار است به کدام موسیقی فاخر برسیم؟ از اساس غلط است.
نکته دیگر آن که دفتر موسیقی اعتقاد ندارد کلیه آثاری که موفق به کسب مجوز میشوند (از جمله آثار شرکت هایی که آقای شهبازیان خود به خوبی با آنها آشنایند) در زمره آثار جدی و مطلوب موسیقایی محسوب شوند، بلکه سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های تدارک‌دیده با هدف افزایش کیفیت آثار قابل دفاع موسیقایی اتخاذ میشوند و در این باره از همیاری استادان برجسته‌ای برخورداریم که به درستی آرا و ذینفع‌نبودن آنها در مناسبات تجاری موسیقی اطمینان داریم.
