مهم‌ترین رمان فومیکو انچی به فارسی خواندنی شد | اثری درباره اغواگری و خیانت در ژاپن معاصر

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، نشر هیرمند رمان «صورتک‌ها» اثر فومیکو انچی و ترجمه فردین توسلیان را با شمارگان ۵۰۰ نسخه، ۱۳۰ صفحه و بهای ۲۵,۵۰۰ تومان منتشر کرد. رمان، قصه عشق دو مرد به زنی بیوه را روایت می‌کند. زنی را که با مادرشوهر مرموزش زندگی می‌کند و غرق در تحقیق درباره افسانه‌های کهن ژاپن و تسخیر روح، خود را در چنگال روحی کینه‌توز می‌بیند و در پی فرار از آن است.

یاسوکوی بیوه همراه با مادر شوهر شاعرش میکو و دو تن از دوستان شوهر مرحومش، ایبوکی و میکامی، درباره تسخیر روح در دوران کهن ژاپن تحقیق می‌کند. هر دو مرد عاشق یاسوکواند اما میکامی با وجود داشتن زن و بچه عشقش را زودتر ابراز می‌کند. پس از آن، یاسوکو به او هشدار می‌دهد که روح کینه‌توز مادرشوهرش در جسمش حلول کرده و رفتارهایش را مدیریت می‌کند. علاوه بر این، مرد باخبر می‌شود که میکو دختر دیگری نیز دارد که نامش هارومی است، با شوهر یاسوکو دوقلو بوده و سال‌ها از دیگران پنهان نگه داشته شده. مرد حرف زن را جدی نمی‌گیرد، تا این‌که روزی به مقاله‌ای برمی‌خورد که میکو در جوانی نوشته است. نگاه ریزبینانه میکو به تسخیر روح و توجیه و تفسیر آن ثابت می‌کند که اتفاقات مرموزی در پشت است. در ادامه نیز مشخص می‌شود که فرزندان دوقلو حاصل عشق نامشروع یاسوکو به مردی غیر از شوهرش بوده اند. آن‌ها می‌کوشند از این ماجرا بگریزند؛ اما روح کینه‌توز میکو دست بردار نیست و با طراحی نقشه‌ای شیطانی و قربانی کردن دخترش، ایبوکی را گرفتار می‌کند. ایبوکی ناخواسته با هارومی همبستر می‌شود و او را باردار می‌کند. هارومی پس از وضع حمل می‌میرد و پسری برای میکو و یاسوکو به یادگار می‌گذارد که ثمره انتقام است.

• درباره رمان صورتک‌ها

صورتک‌ها اولین اثر ترجمه شده فومیکو انچی و احتمالاً بهترین اثر او است. اثری ظریف و خیره‌کننده درباره اغواگری و خیانت در ژاپن معاصر و قدرت ویران‌گر حسادت و خشم زنان. میکو توگانو، زن پنجاه ساله‌ای فرهیخته و زیبا، برای ارضای هوس‌های غریبش در ارتباط عروسش یاسوکو و دو دوست‌دارش دخالت می‌کند و آن‌ها را به بازی می‌گیرد. صورتک‌ها اثری نافذ و درگیرکننده از یکی از بهترین (و قدیمی‌ترین) نویسندگان و ادبیان زنِ ژاپنی است. هرچند این رمان بسیار کوتاه است، خواننده غیرِ ژاپنی ممکن است در ابتدا در میان اشارات پی‌درپی آن به نمایش‌های نؤ، قصه‌ی گنجی و مقاله‌ی یکی از شخصیت‌ها درباره شمن‌باوری باستانی گیج شود. با این همه، داستان رفته‌رفته برای خواننده صبور شفاف و پر قدرت می‌شود؛ داستانی درباره ظرفیت زنان در انتقامی سیاه. میکو توگانو، شاعر و مادر آکیوی تازه درگذشته (و خواهر عقب‌مانده‌ی دوقلوی او، هارومی) احساسات عروس بیوه و جوانش یاسوکو را به بازی می‌گیرد.

دو خواستگار بالقوه، ایبوکی (که متأهل است) و میکامی بر سر بیوه جوان می‌جنگند؛ اما میکو افسار علاقه آن‌ها را به دست می‌گیرد. اوضاع پیچیده می‌شود و در پایان، یاسوکو به طعمه‌ای برای بارداری هارومی عقب‌مانده تبدیل می‌شود. دختر به دست یکی از مردان باردار می‌شود تا میکو به واسطه او به آن‌چه همیشه دلش می‌خواست، یعنی پسرش آکیو برسد. همین‌جا است که انتقام غیراخلاقی میکو آشکار می‌شود و نویسنده از رمز و راز سیاه شمن‌باوری وام می‌گیرد: «عشقِ زنان با اشاره‌ای به میل انتقام تبدیل می‌شود. وسواسی که مثل رودی از خون از نسلی به نسلی دیگر جاری است.»

مجله امریکن ریدر (The American Reader) درباره این رمان نوشت: «قلم انچی در غوطه‌ور ساختن مخاطب به تولستوی نزدیک است؛ مخاطب هم‌چون جنینی در دنیای داستان غرق می‌شود.» همچنین مجله پیپل (Publishers Weekly) نیز رمان «صورتک‌ها» را اینچنین معرفی کرده بود: اشارات [انچی] به صورتک‌های نمایش‌های نؤ و متن کلاسیکِ قصه گنجی و تلفیق هنرمندانه دوران باستان، گذشته نزدیک و زمان حال. افسونی خیالی و داستان‌گو.»

• درباره نویسنده رمان و مترجم آن

فومیکو یوئدا (۱۹۸۶-۱۹۰۵)، با نام هنری فومیکو انچی، یکی از مطرح‌ترین نویسندگان زن ژاپن است. پدرش، کازوتوشی یوئدا، از ادیبان برجسته دوره میجی بود و عمرش را بر سر پژوهش درباره آثار کلاسیک ژاپن گذاشت. انچی رنجور از بیماری و ضعفی مادرزاد به مدرسه نرفت و در خانه، تحت نظر معلمان خصوصی، سواد آموخت. مادربزرگش از همان کودکی او را با آثار کلاسیک ژاپنی، مثل قصه گنجی و قصه‌های ایسه، آشنا کرد. او فعالیت ادبی‌اش را با نوشتن نمایشنامه‌های تک‌پرده‌ای آغاز کرد و عمده شهرتش در نگارش رمان در دوران پس از جنگ جهانی دوم به دست آمد. مهم‌ترین ویژگی آثار انچی ترکیب واقع‌گرایی و رازآلودگی است. وی علاوه بر نوشتن داستان‌های متعدد «ترجمه مدرن قصه گنجی» را نیز در کارنامه‌اش دارد.

فردین توسلیان (متولد ۱۳۶۵) شاعر، نویسنده، منتقد سینما و مترجم ادبی است. عمده ترجمه‌های او بیشتر از ادبیات و فرهنگ آسیای شرقی است. «نیروی شاعرانه: شعر پس از کانت» نوشته کوین مک لاکلین، رمان «کشتی ساکورا» و نمایشنامه‌های «دوستان»، «قتل غیرعمد»، «جناب روح» و «جوراب‌شلواری سبز» جملگی از کوبو آبه، «قصه‌های مهتاب و باران» نوشته اوئدا آکیناری، «آفتاب و فولاد: دیدگاه‌هایی شخصی درباره هنر، عمل و مرگ معنوی» نوشته یوکیو میشیما و «قطار تندروی توکیو – مونتانا» نوشته ریچارد براتیگان از ترجمه‌های منتشر شده اوست.