به نظر می‌رسد که مهمترین موضوعی که بین آنها مطرح شد توافق امنیتی بین عراق و آمریکا باشد. برخی از منابع آگاه اعلام کردند که آیت‌الله سیستانی مخالفت شدید خود را با این توافق اعلام کرد و تاکید کرد که تا زنده است اجازه نخواهد داد چنین پیمانی منعقد شود.
از سویی دیگر گفته می‌شود که آمریکا برای هر کدام از نمایندگان پارلمان عراق که موافق با این پیمان باشند و از آن حمایت کنند مبلغ 3 میلیون دلار جایزه تعیین کرده است.
اولین سئوالی که به نظر می‌رسد این است که چه کسی برنده این مسابقه خواهد بود، آیت‌الله سیستانی یا ایالات متحده آمریکا؟
و سئوال دوم در این راستا این است که سیاستمداران و به ویژه نمایندگان چه موضعی را در برابر این فریب آمریکایی و نگرانی مرجعیت اتخاذ خواهند کرد؟
جواب این دو سئوال هر چه باشد و بدون در نظر گرفتن موضع‌گیری سیاستمداران و انتخاب آنها بین دو گزینه، ملت یا خود و دنیا یا دین... مسئله مهمتر این است که این نمایندگان و سیاستمداران و رهبران احزاب و گروه‌ها باید به‌خاطر داشته باشند که مناصبی که در اختیار آنهاست همه ثمره تلاش‌های مرجعیت است و چنانچه تنها و بدون حمایت مرجعیت وارد صحنه انتخابات می‌شدند نمی‌توانستند آرا لازم را کسب کنند و از حمایت ملت بهره‌مند شوند.
زیرا آمریکا افراد دیگری را مورد حمایت قرار می‌داد، ولی انتخاب ملت چیز دیگری بود و این اشخاص را با حمایت مرجعیت انتخاب کرد. اکنون در این برهه از زمان که نقطه عطف مهمی در تاریخ سیاسی عراق محسوب می‌شود، سیاستمدارن باید تکلیف سیاسی خود را خوب بشناسند. آیا به ندای ملت و مرجعیت پاسخ دهند یا ندای آمریکا؟
نباید از یاد برد که مرجعیت چه نقش مهمی در مسئله تصویب قانون اساسی ایفا کرد آن همه در زمانی که می‌رفت سیاستمداران با دستان خود طرح آمریکا در قانون اساسی عراق را امضا کنند، ولی مرجعیت تنها نهادی بود که در برابر این طرح ایستادگی کرد و در نهایت ایستادگی و تلاش آنان به نتیجه رسید و باعث شد که امور مهمی که مربوط به هویت اسلامی در قانون اساسی است درج شود.
اکنون در این مرحله سرنوشت ساز ناظران منتظرندکه واکنش نمایندگان پارلمان عراق را ببیند و بر اساس آن قضاوت کنند.
همشهری امارات - www.aljewar.org
