نگاه اول: ما در طول فصل شاهد بودیم که استقلال بیمار بود. به جز چند بازی متوسط رو به خوب همواره شاهد بازیهای ضعیف استقلال بودیم. طوری شد که به شکل کلی قبول کردیم پتانسیل استقلال با حجازی همین است.
بعد از آن تحولی ایجاد شد و آقای کریمی انتخاب شدند که ایشان هم وعده دادند در تیم تحول ایجاد میکنند و در نیمفصلدوم موفق میشوند اما باز هم اینطور نشد و شرایط استقلال حتی بدتر از نیمفصل اول بود.
غیرممکن است که بگوییم همه مربیان مشکل دارند. باید پذیرفت ایراد از خود استقلال است. باید به دنبال اشکال اصلی بود.
اگر قبول کنیم بازیکنان استقلال همه توان خود را برای مربیان قبلی به کار نگرفتهاند امروز شاهد یک بازی جهشی، شفاف و شاداب از استقلال خواهیم بود. بازیکنان استقلال در چنین شرایطی با همه توان برای قلعهنویی بازی میکنند.
نگاه دوم:
همه آیتمهای بدبینی را کنار میگذاریم و میگوییم تیم از ابتدا بد بسته شدهبود و مشکلات دیگری داشت. میگوییم همه مشکلات و مصدومیتها حقیقی بود. استقلال با همه توان و بضاعتش همان تیمی بود که مقابل صنعت نفت در هفته آخر بازی کرد و شکست خورد.
در چنین شرایطی پیشبینی من این است که استقلال روز سختی خواهد داشت و مقابل فولاد مغلوب میشود.
در بعد فنی باید بگویم استقلال دچار مشکل درونی است و باید از درون با این مشکل برخورد کرد. اگر کاپلو هم به این تیم بیاید دچار مشکل میشود و باید مشکلات فنی تیم را به شکل درستی برطرف کند.
امیر قلعهنویی کمتر از یک هفته در این تیم حضور داشته و حداکثر، درصدی از مشکلات را حل کرده است و طبیعتاً در این زمان نمیتواند مسائل زیادی را تغییر بدهد. مشکلات یک ساله را نمیتوان در طول یک هفته برطرف ساخت.
قلعهنویی ابتدا باید به فکر مرکز خط دفاعی تیمش باشد، بعد از آن مشکل جناح راست را حل کند، جایی که امیرآبادی حضور دارد. مرکز زمین مهمترین نقطه تیم او است که باید فکری برای آنجا داشته باشد. پیش از این بیات و پولادی در این پست بازی کردهاند اما استقلال باید به فکر گزینههای دیگری باشد.
مشکل دیگر هم در نوک خط حمله است. باید یک بازیکن در نوک خط حمله قرار بگیرد تا همه موقعیتها در اختیار او باشد. یک نفر باید 20 فرصت پیدا کند تا بالاخره از یکی سود ببرد اما اگر دو بازیکن در این خط باشند هرکدام صاحب 10 موقعیت میشوند.
من فکر میکنم در این شرایط بهتر است آرش به عنوان هافبک پنجم پشت سر مهاجم بازی کند.