حضور رئیسجمهوری ایران در کنفرانس فائو در ایتالیا با وجود اینکه بسیاری از کشورها با سران خود در آن شرکت نمیکنند، فرصتی برای ایران است تا برای جلوگیری از به انزوا فرورفتن کشور در این برهه که پس از اعمال تحریمها علیه ایران رخ داده است، ارتباطش را بهصورت دیپلماتیک با دول مختلف حفظ کند و در جلسات و کنفرانسهای مختلف در دنیا حضوری فعال داشته و به طرح مسائلی غیراز مسایل هستهای بپردازد.
گفتار فوق ناظربراین نکته است که اجلاس فائو فرصت خوبی است تا این جنبه را مورد تاکید قرار دهد که با وجود درگیری ایران با پرونده هستهای، این کشورهمچنان خود را جزئی ازجامعه بینالملل میداند و به همان میزان که سایر کشورها نسبت به مسائل جهانی دغدغه دارند، توجه نشان داده و علاقهمند است. چنین دیدگاهی از اهمیت شایانی برخوردار است زیرا موجب تلطیف چهره منزوی و در بن بست قرار گرفتهای خواهد شد که غربیها مایلند از ایران در صحنه بینالمللی به وجود بیاورند. این کنفرانس فرصتی برای طرح این مسئله است که ایران بتواند بهصورت مستقیم با دنیا سخن بگوید وازاین تریبون برای مطرح کردن نظرات خود استفاده کند، زیرا بهطور قطع استفاده از یک تریبون بینالمللی برای بیان مواضع کشور ابزار خوبی است و اگر در صحنه بینالملل از چنین تریبونهایی به خوبی استفاده شود تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت اما نتیجه این امر بستگی به اظهارات رئیسجمهوری ایران و مواضعی دارد که در این اجلاس اتخاذ خواهد کرد.
درخصوص روابط ایران و ایتالیا نیز ذکر نکاتی لازم بهنظر میرسد. حضور ایتالیا در خاورمیانه تاریخ دوری ندارد واین کشور دارای روابط محدودی با کشورهای منطقه، در میان اتحادیه اروپا است چرا که ایتالیا در مناطق شمالی آفریقا حضوری سنتی داشته است.دیگر اینکه توان اقتصادی ایتالیا محدودتر ازکشورهایی مانند فرانسه و انگلیس است و روابطش با ایران نیز همواره متاثر از سایر قدرتهای اروپایی بوده و در بیشتر مواقع موضع مستقلی در مقابل ایران اتخاذ نکرده است، بنابراین چنین دیداری از جنبه روابط ایران و ایتالیا چندان اهمیتی برای حل مسائل فعلی کشور نخواهد داشت. ایتالیا یک سری مبادلات بازرگانی با ایران دارد که برخی از آنها را حفظ کرده و برخی از آنها را نیز تحتتأثیر تحریم قرارداده است. با توجه به دلایل فوقالذکر، ایتالیا بازیگر سیاسی مهمی برای ما در این برهه از زمان و با توجه به مسائلی که ایران در صحنه بینالملل با آنها روبهروست، نیست و حتی میزان نفوذش در اتحادیه اروپا در مقایسه با فرانسه، آلمان و انگلیس چندان مورد توجه نیست.
بحث دومی که در مورد این سفر مطرح بود و البته منتفی اعلام شده است جریانسازیهای رسانههای غربی در مورد دیدار احتمالی پاپ با رئیسجمهوری ایران و اعلام تمایل دکتر احمدینژاد برای این دیدار در حاشیه اجلاس فائو است. چندین سال است که سران کشورهای اسلامی و یا جنبشهای آزادیبخش این کشورها مانند فتح سعی میکنند با دیدار پاپ و نزدیکی خودشان با مرجعیت و مرکزیت مسیحیت به نوعی نزدیکی این دو دین را با هم نشان دهند وبگویند که هیچ تضادی بین این ادیان الهی وجود ندارد. در عین حال در مقابل این جریان، اسرائیل چندین سال است که تلاش میکند بهصورت سازماندهی شده، شکافی بین مسیحیت و اسلام به وجود بیاورد و به نوعی اسلام را به انزوا بکشاند تا از این راه بتواند به اقدامات خود در سرزمینهای اسلامی و اشغالی مشروعیت بخشد.
در زمان پاپ قبلی این مسئله سادهتر بود بهدلیل اینکه مواضع وی بیشتر متمایل به آمریکا و اسرائیل بود واقدامات وی با این کشورها هماهنگتر بود اما پاپ جدید به لحاظ آلمانی بودنش و حمایتی که اتحادیه اروپا از وی میکند، مواضع متفاوت تری نسبت به پاپ قبلی از خود نشان داده ونسبت به وی مستقلتر عمل میکند. لذا دیدار سران کشورها با پاپ جدید و جلب حمایت وی در مسائل بینالمللی از اهمیت بیشتری برخوردار است. شایعاتی در این خصوص منتشر شده بود که رئیسجمهوری ایران قصد دارد در حاشیه اجلاس فائو با پاپ دیدار کند و با وجود اینکه این مسئله هم از طرف دفتر پاپ و هم از سوی سخنگوی دولت ایران نفی شد اما رسانههای ایتالیایی شروع به نوع تازهای از جنجالهای رسانهای علیه این دیدار و پیش دستی در این خصوص کردند.
این رسانهها بر این تصور بودند که احتمال دارد مانند گذشته و اتفاقی که در نیویورک و در دانشگاه کلمبیا رخ داد رئیسجمهوری ایران سعی کند در کنار اجلاس فائو حرکتهای جنبی نیز انجام دهد و به همین دلیل نیز تلاش کردند وجهه احمدینژاد را، هنوز به ایتالیا نرسیده خراب کنند تا ایشان نتواند از چنین فرصتی برای بیان مواضع ایران در مسائل جهانی استفاده کند. هرچند چنین دیداری برای ایران در شرایط فعلی خالی از تاثیر گذاری نیست اما در جریانسازی علیه دیدار احمدینژاد و پاپ همه این رسانهها میدانستند که درعالم سیاست دیدار با پاپ دیداری سمبلیک است و مذاکره و گفتوگویی در کار نخواهد بودو بنابر این چنین دیداری نمیتواند تاثیرگذاری آنچنانی داشته باشد.