قدرت شایعات مربوط به کمبود چای تا حدی بود که در برخی ا‌ستان‌های کشور مانند استان مرکزی، مردم برای خرید چای به فروشگاه‌ها هجوم آوردند و ناخودآگاه به گرانی چای دامن زدند.
این در حالی است که گفته‌های مسئولان به علاوه واقعیت‌های مشهود قفسه‌های فروشگاه‌ها، به طور کامل نشان دهنده بی‌اساس بودن شایعات در مورد کمیابی چای در بازار است.
برای نمونه استاندار استان مرکزی در گفت و گو با مهر، هر گونه کمبود چای در فروشگاه‌های این استان را تکذیب کرد و تقاضای بالا برای چای را فقط ناشی از برپا شدن جو خبری منفی در رسانه‌ها دانست.
مورد دیگری که در بازار چای ملاحظه می‌شود، مشکلی نه چندان جدید مربوط به افزایش چایهای بی‌کیفیت عطری است.
به گفته آگاهان بازار برخی تولید‌کنندگان چای با اضافه کردن مقادیری اسانس و عطر‌های طعم‌دهنده به چایهای بی‌کیفیت، میزان سود دهی را بیشتر می‌کنند. این در حالی است که تا چندی پیش تعریف چای عطری در کشور با تعریف مصرف‌کنندگان امروزی تفاوت داشت.
برای نمونه استفاده از هل در کل کشور رواج زیادی داشت (همان‌طور که هم‌اکنون نیز تا حدودی رواج دارد). در آذربایجان و کاشان نیز ازاین گل‌محمدی و در شمال کشور نیز از گل بهار نارنج به صورت تازه و خشک شده استفاده می‌شد.
متاسفانه همان‌طور که پیش ازاین نیز ذکر شد این روز‌ها ذائقه مصرف‌کنندگان ایرانی تغییر یافته و بسیاری از شهروندان به جای کیفیت چای، به عطرها، اسانس‌ها و مواد افزودنی (گاه غیرمجاز) چای‌ها اهمیت می‌دهند.
در شرایط کنونی بازار چای که انواع و اقسام چای قاچاق آن را به تسخیر خود درآورده، کنترل زیادی روی سلامت این کالا نمی‌توان انجام داد.
هر چند هر از گاهی هشدار‌هایی در مورد غیراستاندارد بودن برخی تولیدات داده می‌شود اما مقطعی بودن این هشدار‌ها، راه را به مصرف این کالا‌ها نمی‌بندد.
