او سرگرم موضوع دیگری است که بسیار به آن علاقه دارد: بازی‌های ویدیویی و کامپیوتری. اولین کار اسپیلبرگ، که خودش بیشتر درگیر طراحی و تولیدش بوده،متناسب با دستگاه «وی» (wii) طراحی شده و به تازگی به بازار آمده است.
استودیوی اسپیلبرگ پیش از این هم بازی‌هایی را تولید کرده، اما در این یکی خود او بیشتر درگیر ماجرا بوده است.
اسپیلبرگ در این حوزه یک حرفه‌ای است که خودش کار و بازی را یاد گرفته و می‌گوید بازی تنیس «وی» او را ترغیب کرده تا سراغ این فناوری برود.
اسپیلبرگ
او در باره بازی‌اش می‌گوید: «اولین ایده‌ای بود که در ذهنم جرقه زد.» اما هفت فرزندش، که کوچک‌ترین آنها 11 سال دارد، انگیزه اصلی او برای ورود به این حوزه‌اند.
اسپیلبرگ می‌گوید: «در خانه ما شکاف قاره‌ای بین آنچه من بازی می‌کنم و بازی‌هایی که فرزندانم دوست دارند، وجود دارد.»
به همین دلیل او تصمیم گرفته این فاصله را پر کند: «می‌خواستم چیزی طراحی کنم که کل خانواده را در یک اتاق، شانه به شانه هم با چهار دستگاه کنترل از راه دور، کنار هم جمع کند.»
او به عنوان یک پدر هر بازی‌ای را که به خانه آورده می‌شود، کنترل می‌کند: «بازی‌هایی ساخته شده‌اند که مناسب نیستند و من نمی‌خواهم چنین چیزهایی را تولید یا بازی کنم. نمی‌خواهم فرزندانم بگویند چرا پدر بازی‌ای را انجام می‌دهد که ما نمی‌توانیم؟»
او معتقد است در بازی‌های مخصوص سن 15 سال به بالا، در مقایسه با فیلم‌های سینمایی با درجه مشابه، نکته‌هایی مثل خشونت و... بیشتر است.
صحنه‌ای از این بازی کامپیوتری
هدف اسپیلبرگ تولید بازی‌هایی است که «داستان داشته باشند و فرد را از نظر احساسی به شخصیت نزدیک و با آن درگیر کنند.»
او دوست دارد بازی هم مثل فیلم آدم را بخنداند، بگریاند و یا هر جور احساس دیگر.
امیر رحیمی، تهیه کننده ارشد در شرکتی که این بازی را با اسپیلبرگ تولید کرده‌اند ، می‌گوید وقتی بازی در حال تولید بود او هفته‌ای یک روز حتماً به استودیو سر می‌زد و کارها را زیر نظر می‌گرفت.
رحیمی به علاقه و هدف اسپیلبرگ برای نزدیک کردن علاقه خودش و فرزندانش و بازی با آنها نیز اشاره می‌کند.
صحنه‌ای دیگر از این بازی کامپیوتری
