علی نجفی توانا، حقوقدان و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، گفت:با نهایت تأسف میگویم که در مقررات داخلی ایران بر خلاف وجود قوانین بازدارنده در سطح جهانی، ساز و کار مشخص و کارآمدی برای دفاع از حقوق کودکان نداریم و حمایت لازم از کودکان در مواجهه با دشواریهای احتمالی زندگی نمیشود.
به گفته او در آخرین قانون حمایتی مصوب سال ۱۳۸۳ نیز پدر و مادر مستثنی شدند در حالیکه درصد قابل توجهی از کودک آزاریها در کشور ما از سوی پدر و مادر فاقد صلاحیت انجام میشود.
نجفی توانا یکی از مهمترین مشکلات را موضوع مناقشه برانگیز ممنوعیت اعدام کودکان زیر ۱۸ سال دانست و گفت: ممنوعیت اعدام افراد زیر ۱۸ سال که تا کنون نادیده گرفته شده به این دلیل باید لازمالاجرا باشد که مسئولیت کیفری از افراد زیر ۱۸ سال در قوانین و مقررات بینالمللی سلب شده است.
این حقوقدان تاکید کرد: مجازات کودکان باید مناسب با امتیازهایی باشد که در زندگی به آنان داده شده است، وقتی سن قانونی در کشور ۱۸ سال تمام است چگونه میتوان برای کودکان کمتر از ۱۸ سال مسئولیت کیفری کامل درنظر گرفت.
نجفی توانا گفت: دیدگاههای فقهی نیز در این باره متفاوت است و جامعه دانا جامعهای است که در آن به تمامی جوانب حقوق بشر و ابعاد منطقی و اجرایی آن توجه شود.
در همایش یک روزه «کودکان، قربانیان خاموش جنگها» که به همت کمیته بینالمللی صلیب سرخ، جمعیت هلال احمر و سازمان دفاع از قربانیان خشونت برگزار شد، «مارکوس کوت» مدیر ارتباطات کمیته بینالمللی صلیب سرخ با حمایت ازتربیت گروههای کارشناسی برای توانبخشی کودکان قربانی جنگ، گفت: یکی از فعالیتهای مهم صلیب سرخ، بازگرداندن کودکان قربانی به محیط خانواده است که از آن جمله میتوان به آزاد کردن زندانیان زیر ۱۴ سال در جنگها اشاره کرد.
کوت افزود: ماموریت این کمیته حفاظت از کرامت قربانیان جنگ و خشونتهای داخلی، یاری رسانی به قربانیان و پیشگیری از ایجاد آلام انسانی از طریق ترویج و تقویت قوانین و اصول حقوق بینالمللی بشر دوستانه است.
در این همایش همچنین لیلا بهنام، معاون سازمان دفاع از قربانیان خشونت از تربیت گروههای کارشناسی برای توانبخشی کودکان قربانی جنگ خبرداد. او پیشنهاد کرد در این زمینه از یاری سازمانهای دولتی، غیردولتی و مؤسسههای خیریه استفاده شود.
به گفته وی ،جنگ تاثیربسیار بدی بر وضع سلامت کودکان میگذارد که در ابعاد مختلف قابل بررسی است و یک کودک قربانی جنگ، علاوه بر ازدست دادن سلامت جسمی، وضعیت روانی و اجتماعی خود را نیز در خطر میبیند.این در شرایطی است که در ۱۰ سال گذشته، ۲ میلیون کودک در اثر جنگ جان باختهاند.
مانلی آقاخان، مسئول طرح حمایت از کودکان یونیسف نیز در همایش «کودکان، قربانیان خاموش جنگها» گفت: بهدلیل درگیریهای مسلحانه و خشونتهای داخلی، در حال حاضر ۲۰ میلیون کودک یا پناهنده بوده یا در داخل کشور خود، آواره هستند.