او طراحی صحنه نمایش «رویای نیمه شب پاییز» را به عهده دارد که این روزها در سالن قشقایی به روی صحنه است.
- از روند شکل گیری طراحی نمایش«رویای نیمه شب پاییز » شروع کنیم.
این نمایشنامه ترکیبی از مولفه های نمایش غربی و نمایش ایرانی، خصوصا تعزیه بود. این مولفه ها ایده های اولیه را مشخص کرد. از طرف دیگر 3 بازیگاه اصلی؛ اباطیل خانه، زیرزمین و سرسرای خانه هم از دیگر مشخصات نمایشنامه بود، ما باید این 3 المان را به شکلی درهم ترکیب می‌کردیم تا ترکیب نهایی صحنه دربیاید. با توجه به این موارد، شیوه طراحی ما به سمت نشانه ها رفت و با استفاده از آنها و ترکیب بازیگاه و شیوه اجرایی کارگردان، ماهیتی مدرن به طراحی صحنه دادیم.
- منظورتان از طراحی صحنه مدرن، توجه به چه عناصری است؟
نمایشنامه این کار ساختار کلاسیک ندارد که نقطه شروع، اوج و پایان داشته باشد، بلکه ساختار آن مدرن است و هراتفاقی که می افتد در ذهن شخصیت حبیب است. ساختار ذهنی و تودرتوی نمایشنامه ما را به سمت دیگری هدایت کرد. با صحبت با کارگردان، کیومرث مرادی، به این نتیجه رسیدیم که در طراحی صحنه و میزانسن ها از لابیرنت، حالت تو در تو و حلزونی استفاده کنیم.
- استفاده ازکف سالن به همین دلیل است؟
دقیقا به همین دلیل است. از طرف دیگر در سالن کوچک قشقایی باید از تمام امکانات صحنه استفاده می کردیم تا 3 بازیگاه را بسازیم. در این کار از تمام زوایای صحنه استفاده کردیم تا بتوانیم نیازهای تصویری نمایشنامه را جواب بدهیم. نکته دیگر 3 بعدی شدن فضای سالن و ایجاد فضای لازم برای بازی کردن بود.
- اما دکور در جاهایی مانع حرکت بازیگران در ورود و خروج می شود.
این بخش عمدی بود. عمق سالن قشقایی در نوسازی کم شده است. در نتیجه
بک گراند نداشتیم، برای اینکه دکور بهتر دیده شود، مجبور شدیم دکور را تا جای ممکن به ته سالن ببریم. در این نمایشنامه، فضای بسته، سرد، مرموز و خشکی داریم که سعی کردیم در طراحی صحنه این موارد را لحاظ کنیم، مخصوصا حرکت بازیگرها را دچار مشکل کردیم تا استرس لازم را از لحاظ بصری ایجاد کنیم.
- اینجا یک بحث به وجود می آید، قرار نیست همیشه طراحی صحنه در خدمت کارگردان باشد. برای اینکه این حس به وجود بیاید، کارگردان با دادن میزانسن هایی می توانست این حس را تشدید کند.
کارگردان این کار کرده و بازی بازیگران و میزانسن ها این حس را منتقل کرده است. این دکور پرتابل است و با بازیگر معنا می شود. در تمام کشورهای دنیا دکور در تئاتر تزئینی نیست بلکه در کار معنی می شود و بازیگران بیش از 20 بار با دکور تمرین می کنند تا بازی آنها در دکور جا بیفتد و دکور در نمایش و بازی بازیگران. اما تمرینات ما با دکور شاید 2بار هم نشد.
- این مدت، کارهای شما برای نمایشنامه های نغمه ثمینی با کارگردانی کیومرث مرادی، یک شکل ثابت داشته است. به تکرار و کلیشه نرسیده اید؟
این کار تکرار نیست، اسم این کار را ادامه تجربه های قبلی می گذارم. «خواب در فنجان خالی» و «شکلک»، ترکیبی از نمایش های غربی، نقالی و پرده خوانی بود و در نمایش «رویای نیمه شب پاییز » ترکیبی از نمایش های غربی، ایرانی به خصوص تعزیه است. به همین دلیل از نظر فرم و محتوا این کارها متفاوت است اما ممکن است از نظر نشانه والمان مشابه باشد.در «خواب در فنجان خالی» و «شکلک» ما به صورت لایه لایه به عمق صحنه می رویم و دراین نمایش حرکت ما به شکل حلزونی است.
