به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از روابط عمومی کنسرت کیتارو نوشت: در ایران، اردیبهشت سال ۹۷ کنسرت کیتارو در ایران به دلیل مشکلات صدور ویزا، لغو شد. تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار این کنسرت در دو سال گذشته پیگیر برگزاری مجدد و یا بازگرداندن وجه واریزی از حساب «ایچی نایتو» (کیتارو) بوده‌اند که وی پاسخگو نیست. پیشتر تهیه‌کننده کنسرت کیتارو در ایران از پیگیری قضایی و بین المللی مدیر برنامه‌های «کیتارو» به دلیل بدهی ۶ میلیاردی به تهیه‌کننده کنسرت ایران، خبر داده بود.
روابط عمومی کنسرت «کیتارو» در ایران همچنین اعلام کرده است که دفتر موسیقی وزارت ارشاد و معاونت هنری ارشاد به صورت جداگانه پیگیر این موضوع شدند و وزارت امور خارجه نیز در تماس هایی، روند قضایی این موضوع را از تهیه کنندگان برنامه جویا و قول پیگیری دادند.
حالا علی چراغعلی (تهیه‌کننده کنسرت کیتارو در ایران) در یک گفت‌وگو به توضیح این موضوع پرداخته است.
او درباره روند انتقال پول برای برگزاری کنسرت ۲۰۱۸ کیتارو در ایران می‌گوید: اجرای ما در سال ۲۰۱۴ تا این برنامه که در سال ۲۰۱۸ قرار بود برگزار شود، فرآیندی بود که کمی زمان برد. با سرمایه گذار جدید به توافق رسیدیم و من به عنوان تهیه کننده رسمی کنسرت از سوی کمپانی، با سرمایه گذار قرارداد بستیم. با توجه به اتفاقات مختلف در مارکت موسیقی، همه سعی و تلاشم را کردم که بدقولی‌ای در ماجرای انتقال پول رخ ندهد. روند پرداخت‌ها از اسفندماه شروع شد. متاسفانه در آغاز روند پرداخت‌ها، با توجه به ماجرای تحریم ایران، انتقال مستقیم پول از ایران به آمریکا تقریبا غیرممکن بود. از طریق صرافی توانستیم پول را در ابتدا به هنگ کنگ و سپس به آمریکا و حساب مدیر برنامه کیتارو واریز کنیم که به دلایلی روند انتقال پول با توجه به روند مورد نظر، زمانبر شد و فاصله کوتاهی هم بخاطر اتفاقات مسیر واریزی وجه، رخ داد. از حق نباید گذشت که سرمایه گذار کنسرت هم در چند نوبت در تاریخی که متعهد شده بودیم برای پرداخت، نتوانست وجه موردنظر را تامین و واریز کند و همین مسائل در روند اتفاقات تاثیرگذار بود. به عنوان تهیه کننده کنسرت بارها و بارها پیگیر واریزی‌ها بودم ولی در چند نوبت این تاخیر از سوی سرمایه گذار کنسرت به دلیل تحریم‌ها رخ داد.
او اضافه می‌کند: آقای «ایچی نایتو» (منیجر کیتارو) درباره این روند اعتراض هایی داشتند و من در چند مرحله در این باره توضیحاتی را به ایشان دادم. مشخصا اعلام کردم که تا زمانی که کل عدد موردنظر به حساب ایشان ننشسته باشد، هرگز اجازه حضور در ایران را به ایشان نمی‌دهم و هر زمان که تعهدات مالی به صورت کامل از سوی طرف ایرانی انجام شد، زمان حضور ایشان و گروه را در ایران اعلام خواهم کرد. متاسفانه هر چقدر جلوتر رفتیم روند انتقال پول سخت تر شد ولی به هر شکل ممکن انجام شد. از حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار دلاری که باید به حساب منیجر کیتارو واریز می‌شد، ۲۵۰ هزار دلار را در چند مرحله توانستیم واریز کنیم. در همین وضعیت، به یک باره متوجه شدیم که علیرغم همکاری دفتر موسیقی آن زمان و مدیران ارشاد و البته وزارت امور خارجه، ویزای شش نوازنده آمریکایی صادر نشد. ما همه هماهنگی‌ها را انجام داده بودیم و از چندین ماه قبل‌تر پیگیر موضوع شده بودیم ولی متاسفانه روند صدور ویزا گونه‌ای بود که شوکه شدیم. نکته قابل توجه دیگر هم این بود که ویزای خود کیتارو هم، ویزایی هفت روزه بود و تنها دو روز مانده به تاریخ پرواز کیتارو از آمریکا به ایران صادر شد و عملا برگزاری کنسرت به همراه تمرینات با ارکستر بزرگ و هماهنگی لازم را غیرممکن کرده بود. منیجر کیتارو ما را متهم کرد که باید پیش بینی ویزا و روند اداری را می‌کردید و با همین استدلال اجرا را لغو کرد.
چراغعلی در ادامه بیان می‌کند: نمی توانستیم معترض شویم؛ چون مسئول صادر نشدن ویزا نبودیم ولی عملا به پای تیم برگزاری برنامه نوشته می‌شد. ضرر و ضربه مالی شدیدی به تیم برگزاری خورده بود؛ چون تبلیغات شهری گسترده‌ای برای کنسرت با هزینه‌های سنگین صورت گرفته بود. مدیر برنامه آقای کیتارو اعلام کردند که این پول که به حساب ما در آمریکا واریز شده، از دید ما معتبر است و شما هر زمان دیگری چه یک سال و چه چهار سال دیگر تمایل به برگزاری برنامه داشتید، کنسرت برگزار خواهد شد.
بارها و بارها برای بازگرداندن پولی که به حساب آقای کیتارو واریز شده بود تلاش کردیم که بخشی از هزینه‌های صورت گرفته را جبران کنیم و بتوانیم برای شروع مجدد برنامه تلاش کنیم ولی مدیر برنامه آقای کیتارو در چندین مرحله علیرغم قولی که به ما داده بود، حاضر به پس دادن این پول نشد. همین بدقولی‌ها یک برهه زمانی ۹ ماهه را از ما گرفت.
او از اقدام مجدد برای برگزاری برنامه در سال ۹۸ خبر می‌دهد و می‌گوید: این بار هم با بدقولی طرف آمریکایی رو به رو شد، سال ۹۸ از مهر ماه برای برگزاری مجدد برنامه تلاش کردیم و از مدیر برنامه آقای کیتارو خواستیم که برای اسفند به ما زمانی را اختصاص دهد. با آقای رضا ثمنی (نماینده قانونی شرکت طرف قرارداد کیتارو در ایران) هم بارها در این باره مذاکره کردیم. علیرغم اینکه حدود نه ماه هیچ کنسرتی برگزار نکرده بودند، آقای «ایچی نایتو» اعلام کردند که در آن برهه زمانی حدود ۹۰ روز برای ضبط، استودیویی را رزرو کرده‌اند. مشخصا جوابی که به ما داده شده بود، غیرمنطقی بود و به شدت از سمت ما مورد اعتراض قرار گرفت. البته که ماجراهای آبان و در ادامه موج شیوع کرونا در اسفندماه باعث شد که ما بار دیگر با توجه به پیش بینی یک ساله درباره برگزار نشدن کنسرت در سال ۹۹، باز هم درخواست استرداد وجه از مدیر برنامه های آقای کیتارو را داشته باشیم. این بار دو ایمیل تند و معترضانه به ایشان ارسال شد و در آن ایمیل‌ها با لحنی تند تذکر دادیم که برای رسانه‌ای نشدن ماجرا و عدم پیگیری قضایی لطفا هر چه سریع تر وجه پرداخت شده طبق قرارداد به طرف ایرانی بازگردانده شود. باز هم هیچ پاسخی دریافت نکردیم و حدود ۹ ماه است که تماس‌های ما را پاسخ نمی‌دهند.
چراغعلی افزود: اعتراض اصلی من برای کلیت این موضوع اینجاست که ما در چنین مواقعی نمی‌توانیم از طریق نهادهای بین المللی، شکایت و اعتراض‌مان را به گوش این افراد برسانیم و معمولا با یک بایکوت رسانه‌ای بخصوص رسانه‌های خارج از ایران رو به رو هستیم. روند غیرحرفه‌ای و بسیار نامحترمی که مدیر برنامه آقای کیتارو پیش گرفته‌اند به شدت مورد اعتراض ماست و امیدوارم رسانه‌های جهان این موضوع را بررسی و معترض شوند.
علی چراغعلی در انتهای صحبت‌های خود گفت: آخرین خواهش ما از وزارت امور خارجه و بخش بین الملل قوه قضائیه به عنوان یک تهیه کننده بخش خصوصی در ایران این است که به ما کمک کنند. چرا مدیربرنامه‌های یک هنرمند جهانی با چنین رفتار آماتور و غیر حرفه‌ای، نباید پاسخگوی ما باشند و صدای اعتراض‌مان به گوش رسانه‌های جهان نرسد؟ ۲۵۰ هزار دلار دو سال پیش به حساب منیجر آقای کیتارو واریز شده است. این عدد، عدد سنگینی است و معادل آن را اگر بخواهیم در فوتبال داخلی بررسی کنیم، اگر یک بازیکن خارجی پرونده شکایتی از باشگاه ایرانی با اعدادی خیلی کمتر را به فیفا ببرد، تمام رسانه‌های داخلی و خارجی به شدت به این موضوع می‌پردازند و باعث می‌شوند که روند رسیدگی به آن سریع‌تر شود. اما حالا که یک خارجی از آمریکا چنین رفتار غیرحرفه‌ای و نامحترمی را کرده، عمده رسانه‌ها در داخل و خارج از کشور سکوت اختیار کرده‌اند. ما در مرحله بعد از رسانه‌ای کردن این موضوع، در تلاشیم از سوی یک تیم وکلای قوی در خارج از ایران این موضوع را بررسی و پیگیری کنیم و از تمام وکلای ایرانی مجرب در آمریکا دعوت به همکاری می‌کنیم که این موضوع را به صورت جدی پیگیری کنند.
نظر شما