این حرف‌ها را بهمن فروتن یکی از کارشناسان فوتبال پس از شکست دادن سوریه زده بود. نگاهی عمقی به حرف‌های فروتن خیلی چیز‌ها را ثابت می‌کند. ما از صعود به مرحله بعد رقابت‌های مقدماتی جام جهانی خوشحالیم اما آیا نباید کمی واقع بین باشیم؟ متأسفانه یا خوشبختانه بازی ایران مقابل سوریه پس از قطع پخش بازی اسپانیا و سوئد نشان داده شد تا از اوج لذت در تماشای یک فوتبال اروپایی نظاره گر فوتبالی خشک و مقدماتی در سطح آسیا باشیم! ما از گروه خود به مرحله بعد صعود کردیم اما نباید به‌دنبال پنهان کاری باشیم.
از همان زمانی که دایی هدایت تیم ملی را به‌عهده گرفت موج انتقادات علیه کادر فنی تیم ملی به نقطه اوجش رسید. کنار گذاشتن بازیکنانی همچون کریمی، رضایی و مهدوی‌کیا هم مزید بر علت شد تا دامنه این انتقادات گسترده‌تر شود. تیم دایی با سلام و صلوات بسته شد و با لشکری از بازیکنان مستعد و جوان راهی بازی دوم مرحله مقدماتی جام جهانی شد؛ تیمی که پس از ناکامی با ابراهیم‌زاده در مصاف با سوریه، برای مسابقه دوم با ترکیب جدید دایی به میدان آمد.
دایی گام اول را لرزان برداشته بود! حضور در کنفرانس مطبوعاتی و بازی کردن با کلمات، که شگرد خاص دایی است حاضران را قانع کرد که این تازه اولین بازی او در مقام سرمربی تیم ملی است و با یک بازی نمی‌توان درباره تیمی اظهار نظر کرد! در شرایطی که در این بازی دو بر صفر از کویتی‌ها جلو بودیم در نهایت به تساوی 2-2 رسیدیم تا تیم دایی وارد بحران جدیدی شود. البته این بار هم بهانه برای راضی نگه داشتن منتقدین وجود داشت! دایی در پایان این مسابقه با رضایت از شاگردانش گفت که کسب نتیجه تساوی در خانه حریف حکم پیروزی را دارد.
فلش بکی به عقب یادآور نکات جالبی است. پس از تساوی با امارات خیلی‌ها فاتحه تیم ملی را خوانده بودند! فشار زیاد شده بود و مردم منتظر واکنشی از سرمربی تیم بودند.
فروتن این شرایط را این‌طور توصیف می‌کند: «تیم دایی قدرت همیشگی ایران را ندارد. او نباید یکباره بازیکنان بزرگ تیم را کنار می‌گذاشت. مردم توقع‌های زیادی دارند. نمی شود با احساسات آنها بازی کرد. آنها هرگز تصورش را هم نمی‌کردند که ایران برای صعود به مرحله دوم مقدماتی جام جهانی با مشکل مواجه شود و وقتی تیم ملی، امارات را شکست می‌دهد از خوشحالی به کوچه و خیابان بریزند.» با این حال پیروزی مقابل امارات در بازی برگشت ورق را به نفع دایی برگرداند. فرشته خوشبختی یک بار دیگر روی شانه‌های او نشست تا تیم ملی به صعود امیدوار شود. در بازی با سوریه بود که دایی می‌توانست دوباره پرواز کند. اگر سوریه شکست بخورد؟!... وقتی دوربین تلویزیون سوریه ابتدای بازی روی صورت دایی زوم کرد او مشغول ذکر گفتن بود! اصلا هم جای تعجب نداشت. شکست در این مسابقه برای همه ایرانی‌ها خیلی گران تمام می‌شد. جدا از اینکه سوریه تا به حال موفق به شکست دادن ایران نشده بود شرایط صعود به مرحله بعد هم دشوار می‌شد.
فروتن با اشاره به این اتفاق می‌گوید: «خدا دایی را دوست دارد. البته من هم از این اتفاق خوشحال شدم چون همیشه پشتیبان او بودم ولی باید واقع‌گرا باشیم. من شدیدا به شرایط کادر فنی انتقاد دارم. معتقدم که تیم ملی با فاکتور شانس توانست سوریه را شکست دهد. باید دقت کنیم که این برد سؤال‌برانگیز نمی‌تواند توشه مناسبی برای صعود ما به جام جهانی باشد.» پیروزی مقابل سوریه آنقدر برای ما اهمیت داشت که خود سرمربی تیم ملی را هم وادار به واکنش کرد. او پس از مدت‌ها اعتراف کرد که در این چند ماه اخیر کاملا تحت فشار بوده است؛ «در بازی با سوریه به هر چیزی که می‌خواستم رسیدم. حالا 3 امتیاز از این بازی گرفته‌ایم و به مرحله بعد صعود کرده‌ایم. اما باید قبول کرد که در این مدت تحت فشار بودیم، نمی‌دانم چرا ولی خوب بازی می‌کردیم و نتیجه نمی‌گرفتیم.» به مرحله بعد صعود کرده‌ایم اما همه ما به خوبی می‌دانیم که وارد میدانی شده‌ایم که دیگر خبری از اشتباه مدافعان سوری نخواهد بود. حضور در جمع تیم‌هایی مثل استرالیا، ژاپن، عربستان و... که به مراتب قوی‌تر از امارات و سوریه هستند شرایط را سخت می‌کند.
3 سال پیش وقتی برای دستیابی به یکی از سهمیه‌های جام جهانی تلاش می‌کردیم سهمیه آسیا 5/4 بود و استرالیا هم در جمع مدعیان نبود. ولی حالا بدون شک این تیم قدرتمند قاره اقیانوسیه روی یکی از سهمیه‌ها زوم کرده است و این شرایط را برای بقیه تیم‌های آسیایی سخت می‌کند.
نظر دکتر بیژن ذوالفقارنسب هم دقیقا همین است: «وقتی به مرحله بعد برویم با تیم‌های قوی‌تری بازی خواهیم کرد. دایی باید بداند که عدم‌نتیجه‌گیری در آن مسابقات عکس‌العمل‌های میلیونی را دربر دارد. او باید نیم نگاهی هم به سهمیه‌ها داشته باشد. حالا استرالیای قدر هم به جمع آسیایی‌ها اضافه شده و عملا هیچ تیمی از گرفتن این سهمیه دریغ نمی‌کند.»
ذوالفقارنسب ادامه می‌دهد: «دوست ندارم دایی را نصیحت کنم ولی او باید بداند که در شرایط امروزی بازیکنان بزرگ ایتالیا، فرانسه و آلمان با شرایط سنی بسیار بیشتر از بازیکنانی مثل کریمی و مهدوی‌کیا برای تیم ملی‌شان بازی می‌کنند. فوتبال ایران برای ساخته شدن این بازیکنان سرمایه‌گذاری کرده و نمی‌توان به سادگی از آنها گذشت. دایی باید حواسش را جمع کند و اگر توانست، در مرحله بعد از تجربه این بازیکنان مستعد استفاده کند.» فعلا که مرغ دایی یک پا دارد و با صعودی که تیم ایران به مرحله بعد کرده بعید است از موضع قبلی خودش پایین بیاید! کسی چیزی از آنچه در ذهن دایی می‌گذرد خبر ندارد ولی مطمئنا خود او هم می‌داند که بازی مقابل تیم‌های بزرگ وقت فرصت دادن به بازیکنان
نو پا و کسب تجربه برای آنها نخواهد بود. اگر دایی می‌خواهد که کار به ذکر گفتن و نذر و نیاز در این بازی‌ها نرسد از همین حالا باید به فکر یک برنامه‌ریزی منطقی در سیستم کاری‌اش باشد.
