همشهری آنلاین - رضا جوکار: شجاع خلیل زاده برای عقد قرارداد با الریان در قطر است. رکورددار بوسه بر لوگوی پرسپولیس قبل از حساس ترین بازی تاریخ این باشگاه اسیر وسوسه دلارهای عربی شد تا یک بار دیگر به هوادار ثابت شود هرگز فریب نمایش های دلبرانه یک بازیکن را نباید خورد. آنچه که هرگز شبیه عشق بی منت هوادار نیست. شجاع در دوراهی تعصب و تامین آینده با رفاه کامل، سراغ دومی رفته.
انتخابی که حق اوست اما یادآوری یک اتفاق شاید در مسیر جدایی او از پرسپولیس کمک کند تا تصویر روشن تری از آینده اش داشته باشد.
کمتر هوادار پرسپولیس فصل کابوس وار چهاردهم را فراموش کرده است. فصلی عجیب برای سرخ ها که با هدایت علی دایی آغاز شد و با افتضاح حمید درخشان می رفت تا بدترین نتیجه تاریخ این باشگاه را رقم بزند. اتفاقی که در نهایت با حضور «منجی وار» برانکو رقم نخورد و سرخ ها در پایان فصل روی پله هشتم ایستادند. بااین همه یکی از بدترین تیم های تاریخ این باشگاه ستاره ای به نام محمد نوری داشت. کاپیتان متعصبی که در اواخر فصل «سجده شکرش» به نشانه بقا بعدها دستمایه کری هواداران رقیب هم شد.
نوری بهترین بازیکن بدترین نسل پرسپولیس بود. این شاید بهترین تعریف از کاپیتان سابق پرسپولیس باشد. کسی که باید در میانه میدان جور علی عسگر و سامان آقازمانی و مهرداد کفشگری را می کشید. کاپیتانی که امیدی به گلزنی غلامرضا رضایی و تادئو و ... نداشت و گلزن ترین بازیکن آن سال های پرسپولیس لقب گرفت. بازیکنی که تمام تلاشش توسط زوج تاریخی خط دفاع و دروازه بان باب اسفنجی به باد می رفت. اثرگذاری نوری در سال های سیاه پرسپولیس قطعا از درخشش شجاع در سال های بی تکرار پرسپولیس بیشتر بود.
بازیکنی که پرسپولیس را سال ها در رتبه های نیمه اول جدول به دندان گرفت و نگذاشت بیشتر مایه تحقیر رقبا شود.
اما نوری در پایان فصلی که برانکو چند هفته پایانی فصل را روی نیمکت پرسپولیس نشست اشتباه بی بازگشت خود را مرتکب شد. پرسپولیس برانکو به فرمانده ای مانند نوری به معنای واقعی نیاز داشت. اما نوری برانکو و سرخ ها را تنها گذاشت تا با انتخابی عجیب راهی المسیمیر قطر شود. پرسپولیس فصل را با کفشگری و مسلمان محو شده و نوراللهی جوان آغاز کرد. نوری اما در قطر هر لحظه بیشتر به یاد بوسه های خود بر بازوبند کاپیتانی سرخ ها می افتاد. تنها نیم فصل برای پشیمانی کاپیتان سابق سرخ ها زمان نیاز بود. اما درهای پرسپولیس با نسل جدیدش برای او بسته شده بود.
بعدها نوری هر چه بیشتر پشیمان شد و اعتراف به اشتباه کرد، فرصت برای حضور دوباره اش در جمع سرخ ها پیش نیامد تا او که می توانست در همه این سال ها حتی جایگاهی بالاتر از سیدجلال حسینی در جمع سرخ ها داشته باشد بعد از بازگشت به ایران دست به دست میان تیم های لیگ بچرخد. کدام بازیکن پرسپولیس حسرت حضور در درخشان ترین دوران تاریخ پرسپولیس را ندارد؟
حالا شجاع در ۳۱ سالگی مانند کاپیتان سابق پرسپولیس، قرار است جمع سرخ ها را ترک کند. کسی می تواند تضمین بدهد همیشه برای شجاع در جمع سرخ ها جای خالی وجود خواهد داشت؟ شجاع آخرین دفاع پرسپولیس نخواهد بود اما پرسپولیس شاید آخرین آرزوی او شود روزی.
نظر شما