به گزارش هلثدی نیوز دکتر توماس وایزراز دانشکده بهداشت عمومی هاروارد و همکارانش که این بررسی را انجام دادهاند، جراحیهای عمده را هر برش داخلی یا خارجی، دستکاری یا بخیهزدن بافتها که در اتاق عمل انجام شود و نیاز به بیحسی موضعی یا عمومی یا تسکیندادن شدید بیمار داشته باشد، تعریف کردهاند.
آنها دادههای مربوط به جراحیها از 56 کشور را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
میزان جراحیهای عمده در کشورهایی که در سال بیش از 1000 دلار به ازای هر فرد برای مراقبت بهداشتی صرف میکنند، 37 برابر کشورهایی بود که کمتر از 100 دلار به ازای هر فرد برای بخش بهداشت اختصاص میدهند- یعنی به طور میانگین 11110 جراحی به ازای هر 100000نفر در سال در مقابل 295 مورد به ازای هر 100000 نفر.
کشورهای با بودجه بهداشتی بالا (بیش از 1000 دلار به ازای هر نفر) و بودجه بهداشتی متوسط (400 تا 1000 دلار) 30.2 درصد جمعیت جهان را تشکیل میدهند اما 73.5 درصد (172.3 میلیون) مورد از جراحی در جهان در سال 2004 در آنها انجام شده است.
کشورهایی با بودجه پایین بهداشتی (کمتر از 100 دلار) 34 درصد جمعیت را تشکیل میدادند، اما تنها 3.5 درصد (8.1 میلیون) از همه جراحیها در سال 2004 در آن انجام شده بود.
پژوهشگران همچنین ایمنی جراحیها را مورد بررسی قرار دادند. تخمین زده میشود که میزان عوارض عمده به دنبال جراحیهای بیماران بستری بین 3 تا 16 درصد در کشورهای توسعهیافته است، از جمله 0.4 تا 0.8 درصد میزان مرگ و میر. اما در کشورهای رو به توسعه میزان مرگ و میر پس از جراحیهای عمده 5 تا 10 درصد است، میزانهای مرگ و میر ناشی از بیهوشی به تنهایی در حد بالای یک مورد در هر 150 بیمار است.
این بررسی نشان میدهد که حتی با تخمینهای محافظهکارانه 7 میلیون بیمار در سال از عوارض متعاقب جراحی رنج میبرند، و احتمالا نیمی از این عوارض قابل پیشگیری هستند.
به گفته این پژوهشگران مقدار جراحیهایی که در سراسر جهان انجام میشود، بیانگر آن است که ایمنی جراحی یک موضوع بهداشتی عمده در جهان بدل شده است.
آنها پیشنهاد میکنند که مداخلات در زمینه بهداشت عمومی و طرحهای آموزشی برای بهبود ایمنی جراحی و کیفیت مراقبتها به اجرا درآید.