همشهری آنلاین_:زهرا کریمی: مجموعه گردشگری و تفریحی عباس‌آباد میزبان تعدادی از این خودروهاست؛ خودروهایی که از کلکسیون شخصی «امید امینی» از ساکنان شهرک غرب گلچین شده و با رویکرد موزه ولی با کاربری فودکورت هوش و حواس را از سر گردشگران برده. تخصص این جوان خوش فکر معماری و شهرسازی است و همیشه سعی کرده از این هنر و تخصص به گونه‌ای متفاوت در شهر بهره ببرد. از انگیزه او برای جمع‌آوری خودروهای کلاسیک تا راه‌اندازی چنین موزه عجیب و غریبی گفت‌وگو کرده‌ایم.
چطور ممکن است در قرنی که هر روز شرکت‌های خودروسازی در طراحی با هم رقابت می‌کنند، جوانی مثل شما علاقه‌مند به جمع‌آوری خودروهای کلاسیک باشد؟
از وقتی که یادم است به انواع خودروهای سواری، ماشین سنگین مثل‌تریلر یا کامیون، دوچرخه و موتورسیکلت علاقه داشتم. زمانی که در رشته معماری و شهرسازی قبول شدم از دنیای خودروها فاصله گرفتم و تقریباً حدود ۱۰ سال پیش به‌طور اتفاقی با یک ماشین قدیمی در یکی از شهرستان‌ها مواجه شدم و طراحی و سازه آن مدت‌ها فکرم را به خود مشغول کرد. از آن زمان به بعد با یک تیم ۲۰ نفره موفق به جمع‌آوری خودروهای قدیمی در گوشه و کنار ایران شدم. حدود ۵۰ خودرو کلاسیک جمع‌آوری شده که هرکدام از آنها برای یکی از شرکت‌های بزرگ خودروسازی جهان است که تاریخچه و شناسنامه مخصوص به خود را دارند.
با همه این علاقه‌ای که به خودروهای کلاسیک دارید چطور با خودتان کنار آمدید تا آنها در معرض تماشای عموم بگذارید؟
این سؤال را همه می‌پرسند. این خودروها به دلیل آنکه قدیمی و تک هستند و دیگر تولید نمی‌شوند ارزش زیادی دارند و به دنبال آن وابستگی هم می‌آورند. حرف‌های مختلفی از اطرافیان شنیده‌ام. مثلاً می‌گویند ماشین آهنی عهد دقیانوس چطور وابستگی می‌آورد و خیلی حرف‌های دیگر. نگاهم به این خودروها نسبت به بقیه مردم فرق دارد و یکی از کارهای عجیبم این است که دوست داشتم این خودروها در معرض تماشای مردم شهرم باشد مثل موزه. اما نه مثل موزه‌های امروز که همه اشیای منقول و غیرمنقول پشت شیشه باشند؛ بلکه در فاصله کمی در معرض دید و تماشا باشند و به راحتی بتوانند آنها را لمس کرد.
چند ماشین در موزه خودروهای کلاسیک به تماشا گذاشته‌اید؟
۲۵ خودرو را با تعامل مجموعه گردشگری عباس‌آباد در معرض تماشای عموم گذاشته‌ام. ایران چهارمین مخزن خودروهای کلاسیک است. چون در دوره‌ای که زمان رونق اقتصادی ایران در نفت بود، خرید و واردات خودرو به کشور منعی نداشت و این‌گونه بود که برخی از خودروهای روز دنیا وارد ایران شد و حالا تبدیل به خودروهای کلاسیک شده‌اند.
معمولاً کلکسیونرهای خودرو دولتی و شخصی، خودروهایی را که جمع‌آوری کرده‌اند سال‌ها در پارکینگ شخصی یا در اماکن در بسته با چادرهای کشیده نگهداری می‌کنند و همیشه از معرض دید من و شما دور است و نمی‌توانیم حتی برای تماشا دسترسی به آنها و تاریخچه صنعت ماشین‌سازی داشته باشیم. در حالی که به نظر من وسایلی کاربردی که در گذشته عموم مردم از آن امرار معاش می‌کردند باید به تماشای عموم گذاشته شود. این تفکرم باعث شد از تحصیلات آکادمی معماری و شهرسازی بهره‌مند شوم و خودروها را با یک کاربری جدید در قالب موزه به معرض تماشا بگذارم.
بنابراین باید برای فودکورت ماشین، طراحی داخلی خودروها تغییر کرده باشند؟
بله همین‌طور است. تخصص من مرمت بناهای قدیمی با حفظ هویت آن بناهاست؛ با همان نگاه خیلی اندک به طراحی داخلی خودروها برای فودکورت تغییراتی داده‌ام. ما می‌توانیم از این خودروها نه تنها برای فودکورت بلکه در حوزه فرهنگ و هنر نیز بهره‌ببریم. مجموعه گردشگری عباس‌آباد در طول روز میزبان گردشگران زیادی از داخل و خارج از کشور و این منطقه برای ایران به مثابه یک فرصت ملی است. می‌توان برای معرفی صنایع‌دستی، بازی‌های بومی و محلی، ورزش‌های باستانی، غذاها، گویش و لباس و دمنوش‌های ایرانی از خودروهای کلاسیک استفاده بهینه کرد. البته با همکاری و حمایت خوب این مجموعه گردشگری به‌زودی بوتیک صنایع‌دستی در خودروهای کلاسیک شروع به فعالیت می‌کند. این طرح فعلاً در دست بررسی و مطالعه است.
چرا برای شروع کار این موزه فودکورت به‌عنوان نخستین گزینه انتخاب شد؟
فودکورت‌ها یکی از ۱۰ شغل به روز دنیاست. این حرفه صنف ندارد و هر سازمان و نهادی می‌تواند به راحتی مانع از کسب و کار آنها شود. بنابراین برای حمایت از این شغل که ۱۲ هزار نفر ماشین غذا در ایران داریم فعالیت این موزه را با حمایت از آنها در فضای باز مجموعه اراضی عباس‌آباد شروع کردم. در همه دنیا صنعت ماشین غذا به‌عنوان شغل جدید جامعه پذیرفته شده است و به‌صورت متمرکز در خیابان‌ها و میدان‌های بزرگ مشغول به کار هستند. اما ایران یک قدم فراتر در این صنعت برداشت و توانستیم با استفاده از صنعت ماشین غذا و خودروهای کلاسیک موزه جدیدی را راه‌اندازی کنیم و چه بسا بازخوردهای خوبی از گردشگران خارجی دیده شد و تعدادی از آنها با ارتباطی که برقرار کرده‌اند قصد الگوبرداری از این طرح را دارند.
- تراکتور پورشه
این تراکتور از نوع مستر و از نخستین تولیدات کمپانی پورشه (سال تولید ۱۹۵۸ میلادی) است و در تعداد محدود وارد ایران شد و در شهر کرمانشاه به صورت حیرت‌انگیزی سالم ماند. نمونه این تراکتور در موزه‌ای در آلمان نگهداری می‌شود.
- سبرینگ ونگارد
این ماشین نمونه‌ای از ماشین‌های برقی و وارداتی است که سال ۱۹۷۴ تولید شده و به دلیل کوچک بودن نام آنها
citi car بود. این نوع ماشین با یک‌بار شارژ شدن مسافتی قریب به ۶۰ کیلومتر را طی می‌کند و اکنون به‌صورت نمایشی در مجموعه باغ غذا گذاشته شده است.
- موتوسیکلت‌های متعلق به جنگ جهانی
موتوسیکلت‌های به نمایش گذاشته در باغ غذا از برندهای مختلف جهان است. برخی از این موتورها به‌صورت تقریباً سالم و دست‌نخورده در شهرهای شمالی و غربی کشور یافت شده‌اند. اکنون در باغ غذا به‌صورت نمایشی به عرضه ساندویچ و هات داگ اختصاص دارد.
نظر شما