سفره صیادان در پی کاهش میزان صید بر اثر آلودگی‌های رودخانه و دریا و صید غیر مسئولانه در سال‌های گذشته روزبه‌روز جمع‌تر و کوچک‌تر شده و با تداوم این وضعیت رغبت به ماهیگیری در خزر کمتر می‌شود.

به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از مهر، چندسالی است که صیادان خزر از کاهش صید و درآمد پایین آن گلایه دارند و عنوان می‌کنند صید و صیادی دیگر صرفه ندارد و نمی‌توان با تکیه بر آن چرخ‌های زندگی را چرخاند. کاهش صید از یکسو، افزایش حق بیمه و هزینه‌های صید و صیادی و زیان آور تعیین نشدن شغل صیادی از سوی دیگر، مواج و طوفانی شدن دریا و غیره همه و همه دست به دست هم داده تا تورهای صیادان هر روز و هرسال خالی‌تر از دیگر سال‌ها باشد. صیادان بیمه را از مشکلات عنوان می‌کنند و یکی از صیادان گفت که نرخ بیمه در گیلان و گلستان ۱۵ تا ۱۶ درصد بوده ولی در مازندران ۲۵ درصد است و ماهانه هر صیاد ۶۰۰ هزار تومان پول بیمه می‌پردازد.

علی مظلومی که رئیس هیئت مدیره تعاونی پره شاهد فریدونکنار را عهده‌دار است، اضافه کرد: با درآمد صیادی نمی‌توان حق بیمه را پرداخت کرد و احتمالاً ۸۰ درصد شرکت را باید تعطیل و جمع‌آوری کنیم زیرا دولت هیچ حمایتی نمی‌کند. صیادان ۴۰ سال با مشکل بیمه و معیشت مواجه هستند و تاکنون اقدامی برای رفع آن نشده است. هزینه‌های بالای ادوات صید از دیگر مسائل است، قیمت تور صیادی به ازای هر کیلوگرم دو هزار و ۲۰۰ تومان است و صیادان توان خرید آن را ندارند. بیش از ۹۰ نفر از صیادان در یک شرکت تعاونی عضویت دارند و در کنار ساحل و در دل گرما و سرمای زمستان در دریا کار می‌کنند. از صبح تا شامگاه در سرمای زمستان و آب‌های سرد دریا فعالیت می‌کنیم، با درآمد اندک مشغول کار هستیم و به رغم این مشکلات هنوز صید و صیادی جزو مشاغل سخت محسوب نشده است. باید به فکر بیکاری جامعه صیادی باشیم، با داشتن ۶۰ سال سن در این کار طاقت فرسا فعالیت دارم و دولت برای حل مسائل صیادان انگیزه‌ای ندارد.

مظلومی درباره گونه‌های صید شده در سبد صیادان نیز با اشاره به کاهش میزان انواع گونه‌های ماهی گفت: شیلات بدون کارشناسی اقدام به رهاسازی بچه ماهی کپور در دریا می‌کند و این بچه ماهی‌ها توسط گونه‌های دیگر خورده می‌شوند. در سال‌های قبل در هر تور ماهیگیری انواع آزادماهیان دیده می‌شد که اکنون کمرنگ است. حضور لنج‌ها و شناورهای صیادی و رهاسازی غیرکارشناسی گونه‌هایی نظیر کپور سبب شده تا این گونه نسل ماهیان دیگری نظیر کفال را از بین ببرد. آلودگی دریا و رودخانه‌ها از دیگر عامل کاهش گونه‌های ماهی است.

نصراله امامی دیگر صیاد مازندرانی نیز به مشکل دیرینه بیمه اشاره کرد و گفت: هر سال بر نرخ بیمه صیادی افزوده می‌شود در حالی که نیمی از سال را بیکار هستیم و به صید مشغول نیستیم. در حال حاضر فقط نیمی از سال می‌توانیم از بیمه استفاده درمانی داشته باشیم و در کنار این مشکل هزینه‌های بالای ادوات صیادی نیز کمرشکن شده است. سال‌های قبل هزینه‌ها کمتر بود و اکنون قیمت‌ها مضاعف شده است. صید و صیادی دیگر نمی‌صرفد، تجربه چندین دهه کار صید و صیادی که دارم نشان می‌دهد آلودگی دریا مهمترین عامل و مانع برای کاهش میزان صید بوده است و این سبب شده تا ماهی از ساحل گریزان باشد. ماهی وجود دارد ولی در فاصله‌ای که پره‌ها تورگیری می‌کنند، به دلیل آلودگی ماهی‌ها کمتر حضور دارند و صید کم شده است.

نوراله صفرپور درزی دیگر صیاد مازندرانی نیز با اشاره به آلودگی آب‌های رودخانه گفت: آلودگی آب‌های رودخانه سبب از بین رفتن نسل گونه‌هایی نظیر کفال‌ها شده است. در مدت یکماه از شروع فصل صید بیش از یک میلیون تومان درآمد داشتیم، آیا با این درآمد ناچیز صیادی می‌توان چرخ زندگی را پیش برد.

وضعیت نامناسب صید و کاهش سبب شده تا به گفته بسیاری از صیادان درآمدشان روزانه کمتر از ۲۰ هزار تومان برای هر فرد باشد و این مسئله زندگی صیادان را با چالش‌های زیادی روبرو کرده است. ورود سموم و آلاینده نیز بر فرایند صید و کوچ ماهی‌ها تأثیرگذار شده است و این مسائل درحالی است که هنوز شغل صیادی جزو مشاغل سخت و زیان آور محسوب نشده است.

در عین حال احسانی، رئیس اداره شیلات فریدونکنار گفت: دریای خزر یک اکوسیستم آبی بسته است که برخلاف دریاهای آزاد مانند خلیج فارس و دریای عمان که ماهیان به آن وارد و خارج می‌شوند، دارای ذخایر آبزی محدود است. چنانچه بین تولید و برداشت تعادل برقرار نباشد منجر به نابودی ذخایر می‌شود و اتفاقی که در سال‌های گذشته انجام شد و منجر به نابودی گونه‌های باارزش مانند ماهیان خاویاری ماش، سوف و غیره شده است. وضعیت صید در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که بهره‌برداری ما از دریا اصولی و پایدار و مسئولانه نبوده یعنی با صید ماهیان نابالغ و غیراستاندارد و همچنین ماهیان مولد آنها را از چرخه تولید خارج کردیم در حالی که بهره‌برداری اصولی آن است که به ماهی فرصت یک بار تخم‌ریزی را بدهیم و سپس آنها را صید کنیم. این عامل سبب شده که علیرغم تکثیر سالیانه میلیون‌ها بچه‌ماهی توسط شیلات و رهاسازی آن در دریا وضعیت ذخایر بهبود نیابد خصوصاً ماهیان خاویاری که سن بلوغ آنها زیاد است. اکثر ساحل‌نشینان دریا را موهبت الهی دانسته و سعی می‌کنند مشکلات معیشتی خود را در آن جستجو کنند درحالی که ذخایر دریا محدود است.

رئیس اداره شیلات فریدونکنار درخصوص مشکلات حق بیمه و سخت و زیان‌آور بودن شغل صیادی و تعدیل شرکت‌های پره که از خواسته به حق صیادان زحمتکش است، گفت: تلاش‌هایی چه در سنوات گذشته و چه در حال حاضر از سوی مسئولان شیلاتی با همکاری مقامات استانی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی در حال پیگیری است. همچنین در زمینه افزایش درآمد صیادان پروژه‌هایی از سوی شیلات از قبیل دو منطوره کردن فعالیت صیادی شامل (صیادی- گردشگری) و یا (صیادی- آبزی پروری) مانند پرورش ماهی در قفس یا پرورش ماهی خاویاری در ساحل در دست اجراست.

به رغم تلاش‌های مسئولان برای حل مشکلات و رهاسازی بچه ماهیان، آمارهای شیلات مازندران نشان می‌دهد در ماه اول فصل صید ماهیان استخوانی میزان صید نسبت به مدت مشابه سال قبل ۴۵ درصد کاهش یافته و چهار هزار صیاد فعال در ۵۳ شرکت تعاونی صیادی فقط ۲۵۰ تن انواع ماهی صید کردند که نسبت به ۴۲۸ تن سال قبل کاهش ۴۵ درصدی داشته است. گونه‌های صید شده نیز نشان می‌دهد ۵۵ درصد ماهیان صید شده کپور، هفت درصد سفید و مابقی کفال بوده است. فصل صید ماهیان استخواتی در دریای خزر از ۲۰ مهرماه تا ۱۵ فروردین ماه سال بعد ادامه دارد و صیادان چشم انتظار روزهای خوش صید و صیادی هستند.

کد خبر 564889
منبع: مهر

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار مازندران

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha