برنامه‌ای که به شما یاد می‌دهد که نقاشی کردن به راحتی دیدن یک گل قشنگ و یا یک کوه بلند است. «باب راس» مجری این برنامه است و نقاشی را به سادگی آموزش می‌دهد؛ به سادگی دیدن یک گل قشنگ.
عشق نقاشی
سال 1943، باب راس در یک خانواده متوسط به دنیا آمد. پدرش نجار بود و با چوب و تخته وسایل زیبایی می‌ساخت. باب تحصیلش را در دوران دبیرستان نیمه تمام رها کرد و به نیروی هوایی رفت تا رویاهایش را در آسمان‌ها بیابد. در همان زمان بود که با نقاشی آشنا شد و دغدغه نقاشی تا پایان عمر او را رها نکرد.
راس، بعد از پایان خدمت، برای آموختن نقاشی به مدرسه‌های زیادی رفت، اما از روش‌های سنتی و کلاسیک آموزش نقاشی خسته شد. این دل‌زدگی باعث نشد که او نقاشی را رها کند، بلکه به روش جدیدی فکر کرد که بتواند سریع‌تر و راحت‌تر نقاشی بکشد. او به زودی این روش را یاد گرفت و به راحتی تجربه خود را به دیگران انتقال داد.
سرعت در نقاشی
باب از همان ابتدا می‌خواست که نقاشی‌ای بکشد که در پایان روز بتواند آن را کامل و از روی دیوار خانه‌اش تماشا کند. او روش‌های مختلف نقاشی را تجربه کرد. و متوجه شد که در تکنیک نقاشی رنگ روغن، بعد از خشک شدن رنگ‌ها، می‌توان رنگ جدیدی به رنگ خشک شده قبلی اضافه کرد. در این مرحله جزئیات دیگری به کار اضافه می‌شود. باب از این تکنیک راضی نبود، چرا که در پایان روز هنوز تابلوی نقاشی روی بوم نقاشی بود، نه روی دیوار.
از این راحت‌تر «اون ابر کوچولو که در آسمان حرکت می‌کند» و یا «نور خورشید دارد برگ‌های درختان را نوازش می‌کند» حرف‌های آشنایی است که باب راس در برنامه لذت نقاشی به مخاطب‌های خود می‌گوید. جمله‌های ساده و راحت کار کردن او باعث شده همه در لذت نقاشی کشیدن با او شریک شوند.
باب راس در هر مرحله فقط نحوه کشیدن نقاشی را آموزش نمی‌دهد، بلکه نحوه در دست گرفتن قلم مو، ترکیب رنگ و از همه مهم‌تر چگونگی و نحوه نگاه کردن آدم‌ها به طبیعت را نیز آموزش می‌دهد.
تلویزیون و نقاشی
سال 1983 تلویزیون برنامه‌ای را پخش کرد به اسم « لذت نقاشی با باب راس». پخش این برنامه با استقبال گسترده‌ای مواجه شد. او دلیل این موضوع را این گونه شرح می‌دهد:«همه به راحتی می‌توانند نقاشی بکشند.»
پخش این برنامه در آمریکا باعث شد، مخاطب‌های زیادی به نقاشی رو بیاورند. این برنامه در کشورهای زیادی پخش شد و به دلیل سادگی و آسان بودن تکنیکش، در همه کشورها محبوبیت زیادی کسب کرد. این برنامه برای اولین بار در سال 1380 از تلویزیون ایران پخش شد و به دلیل استقبال زیادی که از این برنامه شد، امسال هم این برنامه از شبکه چهار سیما پخش می‌شود. با دیدن این برنامه و به‌کارگیری تکنیک‌هایی که باب راس به ما می‌آموزد، دیگر نقاشی‌کردن کار دشواری نیست. به گفته باب راس«هیچ‌کس نمی‌تواند از
بی استعداد بودن گله کند.»
روز خوبی برای زندگی
باب جمله معروفی دارد: «هر روز، یک روز خوب برای زندگی کردن است.» او با گفتن این جمله با ما از دیدگاهش درباره زندگی سخن می‌گوید، دیدگاهی که در نقاشی‌های شاد و رنگارنگش هم حفظ کرده‌است. زمانی که باب 53سال داشت با همین دیدگاه زندگی را ترک کرد و مبارزه او با سرطان به پایان رسید. با اینکه 13سال از مرگ او می‌گذرد، اما او در برنامه‌هایش، با آن موهای فرفری و حجیم، چنان زنده است که گویی روح او در برنامه‌هایش جریان دارد.
بعد از مرگ او چند تن از دوستانش، روش او را برای نقاشی گل‌ها ادامه دادند و هنوز نوارها و سی‌دی‌های برنامه‌های باب‌راس به فروش می‌رود و مخاطب‌های فراوانی دارد.
