مردی که می‌خواست دعوا نکند پسر جوان را زیر گرفت و کشت

به ‌گزارش همشهری آنلاین به نقل از روزنامه ایران، این حادثه شامگاه ۸ اسفند سال گذشته در خیابان ولیعصر تهران رخ داد و پسر جوانی به‌نام علیرضا از سوی این راننده زیر گرفته شد و ۱۰ روز بعد در بیمارستان جان باخت. راننده ۲۰۷ که فراری بود، مدتی بعد دستگیر شد و در حالی که مدعی بود به عمد این کار را نکرده، پرونده‌اش با اتهام قتل عمد برای محاکمه به دادگاه کیفری فرستاده شد.

در ابتدای جلسه رسیدگی در شعبه دوم دادگاه کیفری و پس‌از قرائت کیفرخواست، پدر و مادر مقتول به‌عنوان اولیای دم در جایگاه حاضر شدند و برای متهم درخواست اشد مجازات و قصاص کردند. پدر مقتول گفت: پسرم در یک شرکت حوالی خیابان کریمخان کار می‌کرد. شب حادثه از محل کارش خارج شد تا به خانه بیاید اما حوالی میدان ولیعصر راننده ۲۰۷ جلوی خودروی پسرم پیچید و همین موضوع باعث درگیری لفظی بین آنها شد. بعد متهم در یک کوچه بن‌بست پسرم را زیر گرفت. اگر دوربین‌های مداربسته خبرگزاری ایرنا در خیابان ولیعصر این حادثه را ضبط نکرده بود، ما همچنان باید دنبال قاتل فرزندمان می‌گشتیم. پسر ما اهل دعوا و درگیری و مقصر این حادثه نبود. به همین خاطر خواهان قصاص متهم هستیم.

در این هنگام قضات از پدر و مادر مقتول خواستند تا کمی بیشتر درباره درخواست خود فکر کنند و اگر می‌توانند رضایت دهند اما آنها قبول نکردند و خواستار صدور حکم قصاص شدند.

در ادامه نوبت به متهم رسید. او در دفاع از خود گفت: یک حادثه باعث مرگ این جوان شد. من و نامزدم سوار ماشین من بودیم. مقتول هم با ماشین خودش در حال عبور بود که ما یک جایی به هم رسیدیم. او فکر کرد من می‌خواهم جلوی او بپیچم و عصبانی شد. نگاهی کرد و من فکر کردم قصد دارد با من درگیر شود. بحثی بین ما در گرفت و من اصلاً نمی‌دانم چرا آنقدر عصبانی شد. او به سمت من یورش آورد و من هم به سمت خیابان مجلسی پیچیدم که موضوع تمام شود.

او ادامه داد: چون نامزدم کنارم بود، نمی‌خواستم درگیری ایجاد شود. اما وقتی داخل خیابان پیچیدم آنجا بن‌بست بود. مقتول هم پشت خودروی ما آمد و من را گیر انداخته و با همان حالت غیر طبیعی به سمت من یورش آورد. من ترسیدم و بلافاصله دنده عقب گرفتم تا از کوچه خارج شوم اما راه را بسته بود و نمی‌شد رفت. وقتی از خودرو پیاده شد، به سمتم آمد. من در حالی‌که دنده عقب گرفته بودم که بروم، مقتول خودش را روی خودروی من انداخت و به ماشین من می‌کوبید. سرعتم اصلاً زیاد نبود. فقط می‌خواستم خودم را نجات دهم. نمی‌دانم چه شد که او روی زمین افتاد و بعد من فرار کردم. او فقط پرت شد. من او را زیر نگرفتم.

متهم گفت: الان بابت اتفاقی که افتاده است ناراحتم و از خانواده‌اش عذرخواهی می‌کنم و درخواست بخشش دارم. من پسر آنها را نمی‌شناختم و هیچ دشمنی با آنها نداشتم. من فقط ترسیده بودم و فرارم هم به خاطر ترسم بود. اشتباه کردم. باید او را به بیمارستان می‌رساندم.

در ادامه وکیل مدافع متهم در جایگاه قرار گرفت و خواستار تبرئه موکلش از قتل عمدی شد و گفت که موکلش قصد و انگیزه‌ای برای قتل نداشته و این مرگ یک حادثه بوده است.

با پایان جلسه دادگاه، هیأت قضات برای صدور رأی پرونده در شعبه ۲ دادگاه کیفری استان تهران وارد شور شدند.