به گزارش همشهریآنلاین، دیماه امسال با ثبت ۲۰ روز آلودگی هوا، رکورد آلودگی ۲۰ سال اخیر را زده و از ۸ کلانشهر کشور در میان هزاران تن ذرات معلق و گازهای سمی جز سراب خاکستریرنگ چیزی باقی نمانده است. وضعیت قرمز (بحرانی) و در برخی نقاط شهرها بنفش (خطرناک) است.
در این شرایط نگرانکننده اگرچه کمکاریهای جدی میان مسئولان و نهادهای دخیل در کاهش آلودگی هوا وجود دارد، اما نباید سهم مهم مردم در مطالبه مردمی هوای پاک را فراموش کرد.
دهها قانون نوشته و نانوشته وجود دارد که برای دولت، مجلس، دستگاه قضا و حتی برخی نهادهای خصوصی سهمی در برنامه آلودگی هوا تعیین کردهاند. طی دورههای مختلف منابع آلاینده دائمی، هوای شهرها را آلوده میکنند اما جز باد و باران کسی به کمک نمیآید. شگفت اینکه صدایی از ۴۵میلیون شهروند ساکن در شهرهای آلوده نیز شنیده نمیشود و کسی دلش به حال محیطزیست نمیسوزد. اما فراتر از نقش حتمی نهادهای رسمی، مردم و گروههای مردمنهاد (سمن) چه نقشی در این مسیر دارند و چرا صدای آنها شنیده نمیشود؟
روایت برخی نمایندگان گروههای مردمنهاد و فعال محیطزیست درباره مبارزه با غول آلودگی هوا و بهبود محیطزیست را در روزنامه همشهری بخوانید.
نظر شما